Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe

Sureja

Kërko brenda sures

Sherif Ahmeti	Si foto
Hasan Nahi	Audio
Transliterimi

<< >>

Sureja: 7. Araf

Ajete: 206

Sherif Ahmeti

Hasan Nahi

Transliterimi

C 7:1. Elif, Lam, Mim, Sad.

7:1. Elif Lâm Mîm Sâd.

7:1. ‘ELIF-LAM-MIM-SAD

C 7:2. (Ky është) Libri, që të është zbritur ty, që me të t'ua tërheqësh vërejtjen dhe t'i këshillosh besimtarët, pra të mos ketë shtrëngim në gjoksin tënd (për kumtimin e tij).

7:2. Ky Libër të është shpallur ty; le të mos ketë kurrfarë shtrëngimi në zemrën tënde për shkak të tij! Ai të është shpallur, që nëpërmjet tij të paralajmërosh jobesimtarët dhe të këshillosh besimtarët.

7:2. KITABUN ‘UNZILE ‘ILEJKE FELA JEKUN FI SEDRIKE HEREXHUN MINHU LITUNDHIRE BIHI WE DHIKRA LILMU’UMININE

C 7:3. Përvetësoni atë që ju është zbritur nga Zoti juaj, e mos zini miq (përkrahës) pos Tij. Pak është ajo që po merrni përvojë.

7:3. Ndiqni atë që ju është zbritur nga Zoti juaj e mos ndiqni mbrojtës të tjerë, përveç Tij. Sa pak që i pranoni këshillat!

7:3. ETTEBI’U MA ‘UNZILE ‘ILEJKUM MIN RABBIKUM WE LA TETTEBI’U MIN DUNIHI ‘EWLIJA’E KALILEN MA TEDHEKKERUNE

C 7:4. Sa fshatra (banorë) kemi shkatërruar (me fajin e tyre) e dënimi Jonë u erdhi atyre natën, a (ditën) kur ishin duke pushuar (duke fjetur).

7:4. Sa shumë qytete kemi rrënuar Ne! Dënimi Ynë u erdhi natën ose ditën kur ata pushonin.

7:4. WE KEM MIN KARJETIN ‘EHLEKNAHA FEXHA’EHA BE’SUNA BEJATEN ‘EW HUM KA’ILUNE

C 7:5. Kur u erdhi atyre dënimi Jonë, s'kishin ç'të kërkonin tjetër, vetëm të thonë: "Vërtet, ne ishim zullumqarë" (të pranojnë gabimin).

7:5. Kur iu erdhi dënimi, thirrja e tyre e vetme ishte: “Ne kemi qenë vërtet keqbërës!”

7:5. FEMA KANE DA’WAHUM ‘IDH XHA’EHUM BE’SUNA ‘ILLA ‘EN KALU ‘INNA KUNNA DHALIMINE

C 7:6. Ne patjetër do t'i marrim në përgjegjësi ata, të cilëve u është dërguar (pejgamber), e do t'i marrim në pyetje edhe të dërguarit.

7:6. Pa dyshim, Ne do të kërkojmë llogari prej popujve që u kemi çuar të dërguar, e patjetër që do t’i pyesim edhe të dërguarit.

7:6. FELENES’ELENNEL-LEDHINE ‘URSILE ‘ILEJHIM WE LENES’ELENNEL-MURSELINE

C 7:7. Dhe duke e ditur mirë Ne do t'u rrëfejmë atyre (për atë që punuan), se Ne nuk ishim që mungonim (ishim të pranishëm).

7:7. Dhe do t’jua paraqesim gjithçka kanë bërë, sepse i dimë plotësisht dhe kemi qenë të pranishëm.

7:7. FELENEKUSSENNE ‘ALEJHIM BI’ILMIN WE MA KUNNA GA’IBINE

C 7:8. Atë ditë peshimi (masa) është i drejtë. Atij që i rëndohen peshojat, ata janë të shpëtuar.

7:8. Peshimi (i veprave), atë ditë do të jetë i drejtë. Ata që u rëndon peshorja me vepra të mira, do të jenë të shpëtuar;

7:8. WEL-WEZNU JEWME’IDHINL-HEKKU FEMEN THEKULET MEWAZINUHU FE’ULA’IKE HUMUL-MUFLIHUNE

C 7:9. Kujt i vijnë lehtë peshojat, ata e humbën vetveten, ngase i refuzuan argumentet Tona me të padrejtë.

7:9. kurse ata që e kanë të lehtë peshoren me vepra të mira, do të humbin veten e tyre, për shkak se mohuan shpalljet Tona.

7:9. WE MEN HAFFET MEWAZINUHU FE’ULA’IKEL-LEDHINE HASIRU ‘ENFUSEHUM BIMA KANU BI’AJATINA JEDHLIMUNE

C 7:10. Ne ju vendosëm në tokë dhe ju mundësuam jetesën (mjetet për të jetuar), e pak prej jush po falënderoni.

7:10. Ne ju kemi vendosur në tokë dhe aty ju kemi dhënë çfarë ju nevojitet për jetesë. Eh, sa pak mirënjohës që jeni!

7:10. WE LEKAD MEKKENNAKUM FIL-’ERDI WE XHE’ALNA LEKUM FIHA MA’AJISHE KALILEN MA TESHKURUNE

C 7:11. Ne ju krijuam pastaj ju dhamë formën, e mandej engjëjve u thamë: "Bëni sexhde për Ademin". Ata i bënë sexhde pos Iblisit. Ai nuk qe prej atyre që bënë sexhde.

7:11. Ne ju krijuam e pastaj ju dhamë formën; e u thamë engjëjve: “Përuljuni në sexhde Ademit!” – Të gjithë iu përulën, përveç Iblisit. Ai nuk ishte nga ata që u përulën.

7:11. WE LEKAD HALEKNAKUM THUMME SEWWERNAKUM THUMME KULNA LILMELA’IKETI ESXHUDU LI’DEME FESEXHEDU ‘ILLA ‘IBLISE LEM JEKUN MINE ES-SAXHIDINE

C 7:12. (All-llahu) Tha: "Çka të pengoi ty të bësh sexhde, kur Unë të urdhërova?" Ai (Iblisi) tha: "Unë jam më i vlefshëm se ai, më krijove mua nga zjarri, e atë e krijove nga balta!"

7:12. Allahu tha: “Çfarë të pengoi ty të mos përuleshe, kur të urdhërova?” Ai u përgjigj: “Unë jam më i mirë se ai. Mua më krijove nga zjarri, kurse atë e krijove nga balta”.

7:12. KALE MA MENE’AKE ‘ELLA TESXHUDE ‘IDH ‘EMERTUKE KALE ‘ENA HAJRUN MINHU HALEKTENI MIN NARIN WE HALEKTEHU MIN TININ

C 7:13. (All-llahu) Tha: "Zbrit nga ai (xhenneti), nuk të takon të bësh kryelartësi në të, dil jashtë, s'ka dyshim ti je i poshtëruar".

7:13. Allahu i tha: “Atëherë, zbrit prej andej (Xhenetit)! Ti nuk ke të drejtë që të krenohesh në të! Shporru, me të vërtetë, ti je prej të poshtëruarve”.

7:13. KALE FAHBIT MINHA FEMA JEKUNU LEKE ‘EN TETEKEBBERE FIHA FAHRUXH ‘INNEKE MINE ES-SAGIRINE

C 7:14. (Iblisi) Tha: "Më afatizo gjer ditën kur ringjallen (njerëzit)!"

7:14. Iblisi tha: “Më jep afat deri në ditën kur ringjallen njerëzit!”

7:14. KALE ‘ENDHIRNI ‘ILA JEWMI JUB’ATHUNE

C 7:15. (All-llahu) Tha: "Ti je i afatizuar!"

7:15. Allahu i tha: “Ti je nga ata që u është dhënë afati”.

7:15. KALE ‘INNEKE MINEL-MUNDHERINE

C 7:16. (Iblisi) Tha: "Për shkak se më humbe mua, unë do t'u ulem atyre (do t'u zë pusi) në rrugën Tënde të drejtë,

7:16. Ai tha: “Për shkak se Ti më flake tej, unë do t’u zë pritë njerëzve në rrugën Tënde të drejtë

7:16. KALE FEBIMA ‘EGWEJTENI LE’EK’UDENNE LEHUM SIRATEKEL-MUSTEKIME

C 7:17. Mandej do t'ju sillem atyre para, prapa, nga e djathta dhe nga e majta e tyre, e shumicën e tyre nuk do ta gjesh që të falënderohen (të besojnë)!"

7:17. e do t’u qasem atyre nga përpara dhe nga mbrapa, nga e djathta dhe nga e majta, e kështu Ti do të vëresh se shumica prej tyre nuk të janë mirënjohës!”

7:17. THUMME LE’ATIJENNEHUM MIN BEJNI ‘EJDIHIM WE MIN HALFIHIM WE ‘AN ‘EJMANIHIM WE ‘AN SHEMA’ILIHIM WE LA TEXHIDU ‘EKTHEREHUM SHAKIRINE

C 7:18. (All-llahu) Tha: "Dil nga ai (xhenneti), i urrejtur, i dëbuar. Kush prej tyre vjen pas teje, Unë kam për ta mbushur xhehennemin me të gjithë ju.

7:18. Allahu i tha: “Dil prej andej i përbuzur dhe i përjashtuar! Pa dyshim, Xhehenemin do ta mbush me ty dhe me të gjithë ata që shkojnë pas teje!”

7:18. KALE EHRUXH MINHA MEDH’UMEN MEDHURAN LEMEN TEBI’AKE MINHUM LE’EMLE’ENNE XHEHENNEME MINKUM ‘EXHMA’INE

C 7:19. (Ne i thamë) O Adem, ti dhe bashkëshortja jote zini vend në Xhennet, hani nga të doni, e mos iu afroni kësaj peme, pse do të bëheni prej zulumqarëve (të vetvetes suaj).

7:19. Ndërsa Ademit i tha: “O Adem! Bano ti dhe bashkëshortja jote në Xhenet dhe hani ç’të dëshironi, por mos iu afroni kësaj peme, se bëheni keqbërës!”

7:19. WE JA’ADEMU ESKUN ‘ENTE WE ZEWXHUKEL-XHENNETE FEKULA MIN HEJTHU SHI’TUMA WE LA TEKREBA HEDHIHI ESH-SHEXHERETE FETEKUNA MINE EDH-DHALIMINE

C 7:20. Shejtani i nxiti ata të dy (i mashtroi), që t'ua zbulojë atyre pjesët e turpshme që u ishin të mbuluara dhe tha: "Zoti juaj nuk ua ndaloi juve dyve atë pemë vetëm që të mos bëheni meleqë (engjëj), ose të mos bëheni prej të përjetshëmve.

7:20. Djalli u pëshpëriti, për t’ua zbuluar pjesët e turpshme të mbuluara të trupit të tyre dhe u tha: “Zoti juaj jua ka ndaluar pemën, vetëm që të mos bëheni engjëj ose të pavdekshëm.”

7:20. FEWESWESE LEHUMA ESH-SHEJTANU LIJUBDIJE LEHUMA MA WURIJE ‘ANHUMA MIN SEW’ATIHIMA WE KALE MA NEHAKUMA REBBUKUMA ‘AN HEDHIHI ESH-SHEXHERETI ‘ILLA ‘EN TEKUNA MELEKEJNI ‘EW TEKUNA MINEL-HALIDINE

C 7:21. Dhe ju bëri be atyre (duke u thënë) se: Unë jam këshillues për ju.

7:21. Dhe iu betua atyre (duke thënë): “Vërtet, Unë jam për ju këshillues i sinqertë!”

7:21. WE KASEMEHUMA ‘INNI LEKUMA LEMINE EN-NASIHINE

C 7:22. Atëherë me mashtrim i zbriti (në nivel të palakmueshëm). E kur e shijuan pemën u zbulua vendturpi i tyre dhe filluan ta mbulojnë atë (duke vënë gjeth mbi gjeth) nga gjethet e (pemëve të) xhennetit. Zoti i tyre i thirri (duke u thënë): "A nuk ua ndalova ju dyve atë pemë dhe a nuk ju thashë ju dyve se shejtani është armik i hapët për ju?!"

7:22. Dhe i mashtroi me dinakërinë e tij. Pasi e shijuan frutin, atyre iu zbuluan vendet e turpshme dhe nisën të mbulohen me gjethet e Xhenetit dhe Zoti i tyre i thirri: “A nuk jua kisha ndaluar atë pemë? A nuk ju pata thënë se djalli është vërtet armiku juaj i hapët?”

7:22. FEDELLAHUMA BIGURURIN FELEMMA DHAKA ESH-SHEXHERETE BEDET LEHUMA SEW’ATUHUMA WE TEFIKA JEHSIFANI ‘ALEJHIMA MIN WEREKIL-XHENNETI WE NADAHUMA REBBUHUMA ‘ELEM ‘ENHEKUMA ‘AN TILKUMA ESH-SHEXHERETI WE ‘EKUL LEKUMA ‘INNE ESH-SHEJTANE LEKUMA ‘ADUWUN MUBINUN

C 7:23. Ata të dy thanë: "Zoti ynë, ne i bëmë të padrejtë(i dëmtuam) vetvetes sonë, në qoftë se nuk na falë dhe nuk na mëshiron, ne me siguri do të jemi prej të shkatërruarve!"

7:23. Ata thanë: “O Zoti ynë! Ne e kemi futur veten në gjynah, prandaj, nëse Ti nuk na fal dhe nuk na mëshiron, ne vërtet që do të jemi nga të humburit”.

7:23. KALA REBBENA DHELEMNA ‘ENFUSENA WE ‘IN LEM TEGFIR LENA WE TERHEMNA LENEKUNENNE MINEL-HASIRINE

C 7:24. (All-llahu) Tha: "Zbritni, jeni armik i njëri-tjetrit. Në tokë ju e keni vendqëndrimin (vendbanimin) dhe përjetim deri në një kohë.

7:24. Allahu tha: “Zbritni! Ju do të jeni armiq me njëri-tjetrin. Në Tokë do të banoni dhe do të jetoni deri në një kohë të caktuar.

7:24. KALE EHBITU BA’DUKUM LIBA’DIN ‘ADUWUN WE LEKUM FIL-’ERDI MUSTEKARRUN WE META’UN ‘ILA HININ

C 7:25. Tha: "Në të (në tokë) do të jetoni (do të gjallëroni), në të do të vdisni (do të varroseni) dhe prej saj do të nxirreni (do të ringjalleni).

7:25. Aty do të jetoni, aty do të vdisni dhe prej saj do të ringjalleni.”

7:25. KALE FIHA TEHJEWNE WE FIHA TEMUTUNE WE MINHA TUHREXHUNE

C 7:26. O bijtë e Ademit, Ne krijuam për ju petk që ju mbulon vendturpësinë dhe petk zbukurues. Po petku i devotshmërisë, ai është më i miri. Këto janë nga argumentet e All-llahut, ashtu që ata të përkujtojnë.

7:26. O bijtë e Ademit, Ne ju dërguam rroba që të mbuloni vendet e turpshme, si edhe për zbukurim; por, petku i devotshmërisë është më i miri. Këto janë disa shenja të Allahut, që ju të merrni këshillë.

7:26. JA BENI ‘ADEME KAD ‘ENZELNA ‘ALEJKUM LIBASEN JUWARI SEW’’ATIKUM WE RISHAN WE LIBASUT-TEKWA DHALIKE HAJRUN DHALIKE MIN ‘AJA TI ELLAHI LE’ALLEHUM JEDHDHEKKERUNE

C 7:27. O bijtë e Ademit, të mos ju mashtrojë kurrsesi shejtani sikurse i nxori prindërit tuaj nga xhenneti, zhveshi prej tyre petkun e tyre që t'ju dalë në shesh lakuriqësia e tyre. Vërtet ai dhe shoqëria e tij ju sheh, ndërsa ju nuk i shihni. Ne i kemi bërë shejtanët miq të atyre që nuk besojnë.

7:27. O bijtë e Ademit, le të mos ju mashtrojë kurrsesi djalli, ashtu si i nxori prindërit tuaj nga Xheneti, duke ua zhveshur rrobat për t’u dukur vendet e turpshme! Ai dhe shpura e tij ju sheh, prej nga ju nuk i shihni ata. Ne i kemi bërë djajtë roje të atyre që nuk besojnë.

7:27. JA BENI ‘ADEME LA JEFTINENNEKUMU ESH-SHEJTANU KEMA ‘EHREXHE ‘EBEWEJKUM MINEL-XHENNETI JENZI’U ‘ANHUMA LIBASEHUMA LIJURIJEHUMA SEW’’ATIHIMA ‘INNEHU JERAKUM HUWE WE KABILUHU MIN HEJTHU LA TEREWNEHUM ‘INNA XHE’ALNA ESH-SHEJA TINE ‘EWLIJA ‘E LILLEDHINE LA JU’UMINUNE

C 7:28. Kur punojnë ata (idhujtarët) diçka të shëmtuar, thonë: "Ne i gjetëm që kështu prindërit tanë, edhe All-llahu na urdhëroi këtë (vizitën reth Qabes lakuriq). Thuaju: "All-llahu nuk urdhëron të shëmtuarën, a thoni për All-llahun çka nuk dini?"

7:28. Kur ata bëjnë një vepër të shëmtuar, thonë: “Ne i kemi gjetur prindërit tanë që i bënin, por edhe Allahu na ka urdhëruar kështu”. Thuaj: “Allahu nuk urdhëron të bëhen vepra të pahijshme! Përse thoni për Allahun atë që nuk e dini?”

7:28. WE ‘IDHA FE’ALU FAHISHETEN KALU WEXHEDNA ‘ALEJHA ‘ABA’ENA WEL-LAHU ‘EMERENA BIHA KUL ‘INNALL-LLAHE LA JE’MURU BIL-FEHSHA’I ‘ETEKULUNE ‘ALA ELLAHI MA LA TA’LEMUNE

C 7:29. Thuaj: "All-llahu ma urdhëroi mua drejtësinë dhe në tërësi kthejuni Atij në çdo namaz (lutje) dhe adhurojeni Atë duke qenë të sinqertë në lutje vetëm për të. Ashtu sikur që ju filloi (krijoi) së pari, do të ktheheni te Ai.

7:29. Thuaj: “Zoti im urdhëron drejtësi. Drejtohuni vetëm nga Ai në çdo xhami e lutjuni Atij sinqerisht, me besim të pastër e të vërtetë! Siç ju ka krijuar së pari, ashtu do t’ju ringjallë.

7:29. KUL ‘EMERE RABBI BIL-KISTI WE ‘EKIMU WUXHUHEKUM ‘INDE KULLI MESXHIDIN WE ED’UHU MUHLISINE LEHU ED-DINE KEMA BEDE’EKUM TA’UDUNE

C 7:30. Një grup (nga ju) Ai e vuri në rrugë të drejtë, e një grup meritoi të jetë i humbur, pse ata (të humburit) shejtanët i morën për miq, e megjithatë mendonin se ishin në rrugë të drejtë.

7:30. Disa Ai i ka udhëzuar në rrugë të drejtë, kurse disa të tjerë e kanë merituar humbjen. Ata kanë zgjedhur djajtë për mbrojtës në vend të Allahut dhe mendojnë se janë në rrugë të drejtë.

7:30. FERIKEN HEDA WE FERIKAN HEKKA ‘ALEJHIMU ED-DELALETU ‘INNEHUMU ETTEHADHU ESH-SHEJATINE ‘EWLIJA’E MIN DUNI ELLAHI WE JEHSEBUNE ‘ENNEHUM MUHTEDUNE

C 7:31. O bijtë e Ademit, vishuni bukur për çdo namaz (lutje), hani dhe pini e mos e teproni, pse Ai (All-llahu) nuk i do ata që e teprojnë (shkapërderdhin).

7:31. O bijtë e Ademit, vishuni përshtatshëm kudo dhe kurdo që të faleni! Hani e pini, por mos e teproni, se Ai nuk i do ata që e teprojnë.

7:31. JA BENI ‘ADEME HUDHU ZINETEKUM ‘INDE KULLI MESXHIDIN WE KULU WE ESHREBU WE LA TUSRIFU ‘INNEHU LA JUHIBBUL-MUSRIFINE

C 7:32. Thuaj: "Kush i ndaloi bukuritë dhe ushqimet e mira që All-llahu i krijoi për robtë e vet?" Thuaj: "Ato janë në këtë botë për ata që besuan, e në ditën e kijametit janë të posaçme për ta. Kështu ia sqarojmë argumentet një populli që kupton.

7:32. Thuaj: “Kush i ka penguar stolitë dhe ushqimet e këndshme, të cilat Ai i ka krijuar për robërit e Vet?” Thuaj: “Ato janë për besimtarë (dhe të tjerët) në këtë botë, ndërsa në botën tjetër do të jenë vetëm për besimtarët. Kështu ua shpjegojmë shpalljet njerëzve që dinë.

7:32. KUL MEN HERREME ZINETEL-LAHI ELLETI ‘EHREXHE LI’IBADIHI WET-TEJJIBATI MINE ER-RIZKI KUL HIJE LILLEDHINE ‘AMENU FIL-HEJETI ED-DUNJA HALISETEN JEWMEL-KIJAMETI KEDHALIKE NUFESSILUL-’AJATI LIKAWMIN JA’LEMUNE

C 7:33. Thuaj: "Zoti im i ndaloi vetëm të këqijat e turpshme, le të jenë të hapta ose të fshehta, ndaloi mëkatin, ndaloi shtypjen e tjetrit pa të drejtë, ndaloi t'i mvishni All-llahut shok pa patur për të kurrfarë argumenti, dhe ndaloi të thoni për All-llahun atë që nuk e dini se është e vërtetë.

7:33. Thuaj: “Me të vërtetë, Zoti im ka ndaluar vetëm punët e pahijshme, qofshin të hapëta ose të fshehta dhe gjynahet, dhunimin pa të drejtë, t’i shoqërohet Allahut (në adhurim) diçka, për të cilën nuk ju ka dhënë kurrfarë të drejte dhe të thoni për Allahun atë që nuk e dini.

7:33. KUL ‘INNEMA HERREME RABBIJEL-FEWAHISHE MA DHEHERE MINHA WE MA BETENE WEL-’ITHME WEL-BEGJE BIGAJRIL-HEKKI WE ‘EN TUSHRIKU BILLAHI MA LEM JUNEZZIL BIHI SULTANEN WE ‘EN TEKULU ‘ALA ELLAHI MA LA TA’LEMUNE

C 7:34. Çdo popull (që përgënjeshtroi pejgamberët) ka afatin e vet, e kur t'u vijë afati tyre, ai nuk mund të shtyhet për asnjë moment, e as të përngutet më parë.

7:34. Çdo popull ka afatin e vet. Kur t’i vijë koha e fundit, ata nuk mund ta shtyjnë, qoftë edhe për një çast dhe as nuk mund ta shpejtojnë.

7:34. WE LIKULLI ‘UMMETIN ‘EXHELUN FE’IDHA XHA’E ‘EXHELUHUM LA JESTE’HIRUNE SA’ATEN WE LA JESTEKDIMUNE

C 7:35. O bijtë e Ademit, juve ju vijnë të dërguar nga mesi juaj, ua përkujtojnë faktet e Mia (shkoni pas tyre). E kush ruhet dhe përmirësohet, për ta s'ka as frikë as s'kanë përse të pikëllohen.

7:35. O bijtë e Ademit, kur nga gjiri juaj të vijnë të dërguar që ju shpjegojnë shpalljet e Mia, atëherë ata që ruhen nga të këqijat dhe kryejnë vepra të mira, nuk do të frikësohen e as do të pikëllohen.

7:35. JA BENI ‘ADEME ‘IMMA JE’TIJENNEKUM RUSULUN MINKUM JEKUSSUNE ‘ALEJKUM ‘AJA TI FEMENI ETTEKA WE ‘ESLEHE FELA HAWFUN ‘ALEJHIM WE LA HUM JEHZENUNE

C 7:36. E ata që i konsideruan të rreme faktet tona dhe me kryelartësi u larguan prej tyre, ata janë banues të zjarrit dhe në të janë përjetë.

7:36. Kurse ata që i mohojnë shpalljet e Mia dhe sillen me mendjemadhësi ndaj tyre, do të jenë banorë të zjarrit, ku do të qëndrojnë përgjithmonë.

7:36. WEL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE ESTEKBERU ‘ANHA ‘ULA’IKE ‘ESHABU EN-NARI HUM FIHA HALIDUNE

C 7:37. Kush është më mizor se ai që trillon shpifje ndaj All-llahut, apo i përgënjeshtron argumentet e Tij? Ata e arrijnë pjesën e tyre që u është caktuar (në shënime) deri kur t'u vijnë atyre të dërguarit tanë (melaiket) t'ua marrin shpirtin e u thonë: "Ku janë ata që pos Zotit i lutshit?" Ata thonë: "Kanë humbur prej nesh" dhe ashtu dëshmojnë për vete se ishin mohues (kafirë).

7:37. Kush është më keqbërës se ai që trillon gënjeshtra kundër Allahut ose që mohon shpalljet e Tij? Atyre do t’u jepet çfarë u është caktuar (në Leuhi Mahfudh). E, kur t’u vijnë të dërguarit Tanë (engjëj), për t’ua marrë shpirtin, do t’u thonë: “Ku janë idhujt që i adhuronit në vend të Allahut?” Ata do të thonë: “Na braktisën.” Kështu ata dëshmojnë kundër vetes, që kanë qenë mohues.

7:37. FEMEN ‘EDHLEMU MIMMENI EFTERA ‘ALA ELLAHI KEDHIBEN ‘EW KEDHDHEBE BI’AJATIHI ‘ULA’IKE JENALUHUM NESIBUHUM MINEL-KITABI HETTA ‘IDHA XHA’ET/HUM RUSULUNA JETEWEFFEWNEHUM KALU ‘EJNE MA KUNTUM TED’UNE MIN DUNI ELLAHI KALU DELLU ‘ANNA WE SHEHIDU ‘ALA ‘ENFUSIHIM ‘ENNEHUM KANU KAFIRINE

C 7:38. (All-llahu) Ju thotë: "Hyni në xhehennem me atë popull që ishte para jush nga xhinët dhe njerëzit (e që ishin si ju). Sa herë që një grup hyn në të, e mallkon atë të mëparshmin derisa kur të arrijnë në të të gjithë, grupi i fundit i tyre thotë për grupin e parë: "Zoti ynë, këta (paria) na kanë humbur neve (nga rruga e drejtë), pra shtoju dënimin me zjarr atyre!" (All-llahu) Thotë: "Për secilin (grup) është (dënimi) i shtuar, por ju nuk po dini".

7:38. Allahu do t’u thotë: “Hyni në zjarr me popujt - xhindet dhe njerëzit - që kanë qenë para jush”. Kurdo që një popull do të hyjë në zjarr, do të mallkojë të tjerët që kanë hyrë para tij. Dhe, kur të tubohen të gjithë atje, atëherë i fundmi i tyre do t’u thotë të parëve: “O Zoti ynë, këta na kanë sjellë në humbje, prandaj jepu atyre një dënim të dyfishtë zjarri!” Allahu do t’u thotë: “Për secilin (nga ju) ka dënim të dyfishtë, por ju nuk e dini.”

7:38. KALE EDHULU FI ‘UMEMIN KAD HALET MIN KABLIKUM MINEL-XHINNI WEL-’INSI FI EN-NARI KULLEMA DEHALET ‘UMMETUN LE’ANET ‘UHTEHA HETTA ‘IDHA EDDAREKU FIHA XHEMI’EN KALET ‘UHRAHUM LI’WLAHUM REBBENA HA’UULA’ ‘EDELLUNA FE’ATIHIM ‘ADHABAN DI’FÆN MINE EN-NARI KALE LIKULLIN DI’FUN WE LEKIN LA TA’LEMUNE

C 7:39. Të parët e tyre (paria) të mbramëve të tyre ju thotë: "Ju nuk keni përparësi ndaj nesh (pse vetë keni bërë kufër), shijojeni pra dënimin për atë që e fituat!"

7:39. Të parët do t’u thonë të fundmëve: “Ju nuk keni qenë më të mirë se ne, prandaj shijoni dënimin për atë që keni punuar”.

7:39. WE KALET ‘ULAHUM LI’HRAHUM FEMA KANE LEKUM ‘ALEJNA MIN FEDLIN FEDHUKUL-’ADHABE BIMA KUNTUM TEKSIBUNE

C 7:40. Nuk ka dyshim se ata që përgënjeshtruan argumentet Tona dhe nga mendjemadhësia u larguan prej tyre, atyre nuk u hapen dyert e qiellit dhe nuk do të hyjnë në xhennet deri të përbirojë deveja nëpër vrimën e gjilpërës. Ja, kështu i shpërblejmë kriminelët.

7:40. Me të vërtetë, atyre që i mohuan shenjat Tona me mendjemadhësi, nuk do t’u hapen dyert e qiellit dhe as që do të hyjnë në Xhenet, derisa të kalojë deveja nëpër vrimë të gjilpërës. Kështu i ndëshkojmë gjynahqarët.

7:40. ‘INNEL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE ESTEKBERU ‘ANHA LA TUFETTEHU LEHUM ‘EBWABU ES-SEMA’I WE LA JEDHULUNEL-XHENNETE HETTA JELIXHEL-XHEMELU FI SEMMIL-HIJATI WE KEDHELIKE NEXHZIL-MUXHRIMINE

C 7:41. Për ata është përgatitur shtrat nga zjarri dhe mbulojë (nga zjarri). E kështu pra i shpërblejmë zullumqarët.

7:41. Për ata janë përgatitur shtretër zjarri dhe sipër tyre do të ketë mbulesa zjarri. Kështu i ndëshkojmë Ne keqbërësit.

7:41. LEHUM MIN XHEHENNEME MIHADUN WE MIN FEWKIHIM GAWASHIN WE KEDHELIKE NEXHZI EDH-DHALIMINE

C 7:42. Ata që besuan dhe bënë vepra të mira, e Ne as që obligojmë ndokënd çka nuk ka mundësi (të veprojë), të tillët janë banues të xhennetit dhe në të janë përgjithmonë.

7:42. Kurse ata që besojnë dhe kryejnë vepra të mira - Ne nuk ngarkojmë askënd më tepër nga sa ka mundësi - ata janë banorë të Xhenetit, në të cilin do të qëndrojnë përgjithmonë.

7:42. WEL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI LA NUKELLIFU NEFSEN ‘ILLA WUS’AHA ‘ULA’IKE ‘ESHABUL-XHENNETI HUM FIHA HALIDUNE

C 7:43. Nga zemrat e tyre kemi hequr (kemi zhdukur) çdo gjë që ishte krijuar nga zilia (nga urrejtja), janë në xhennet, ku rrjedhin lumenj, e ata thonë: "Falënderojmë All-llahun që na udhëzoi për këtë (për iman, për punë të mira, na e hoqi zilinë, na futi në xhennet), pse sikur të mos na drejtonte All-llahu, ne nuk do të dinim të udhëzohemi. Vërtet, të dërguarit e Zotit na e thanë të vërtetën dhe ne u besuam!" E atyre u drejtohet thirrje: "Ky është xhenneti, iu dha juve për atë që vepruat".

7:43. Ne do ta shkulim urrejtjen nga kraharori i tyre. Te këmbët e tyre do të rrjedhin lumenj dhe ata do të thonë: “Qoftë lavdëruar Allahu që na udhëzoi në këtë. Ne nuk do të ishim udhëzuar, sikur të mos na udhëzonte Allahu. Pa dyshim, të dërguarit e Zotit tonë kanë sjellë të vërtetën”. Dhe një zë do t’i thërrasë: “Ky është Xheneti që ju e keni merituar për atë që keni punuar”.

7:43. WE NEZA’NA MA FI SUDURIHIM MIN GILLIN TEXHRI MIN TEHTIHIMUL-’ENHARU WE KALUL-HEMDU LILLAHIL-LEDHI HEDANA LIHEDHA WE MA KUNNA LINEHTEDIJE LEWLA ‘EN HEDANALLAHU LEKAD XHA’ET RUSULU RABBINA BIL-HEKKI WE NUDU ‘EN TILKUMUL-XHENNETU ‘URITHTUMUHA BIMA KUNTUM TA’MELUNE

C 7:44. Ata të xhennetit i thërrasin (i pyesin) banuesit e zjarrit e u thonë: "Ne e gjetëm të vërtetë atë që na e pat premtuar Zoti ynë, e ju (banues të zjarrit) a e gjetët të vërtetë atë që ua pat premtuar zoti juaj?" Ata (banuesit e zjarrit) thonë: "Po". Atëherë në mes të tyre (mes dy grupeve) thërret një zë: "Mallkimi i All-llahut qoftë mbi zullumqarët!"

7:44. Dhe banorët e Xhenetit do t’u thonë banorëve të zjarrit: “Ne e gjetëm të vërtetë atë që na premtoi Zoti ynë. Po ju, a e gjetët të vërtetë atë që ju premtoi Zoti juaj?” Ata do të thonë: “Po!” Atëherë, një lajmëtar midis tyre do të thërrasë: “Mallkimi i Allahut është mbi keqbërësit,

7:44. WE NADA ‘ESHABUL-XHENNETI ‘ESHABE EN-NARI ‘EN KAD WEXHEDNA MA WE’ADENA REBBUNA HEKKEN FEHEL WEXHEDTUM MA WE’ADE REBBUKUM HEKKAN KALU NE’AM FE’EDHDHENE MU’UEDHDHINUN BEJNEHUM ‘EN LA’NETU ELLAHI ‘ALA EDH-DHALIMINE

C 7:45. Ata që penguan nga rruga (imani) e All-llahut dhe që kërkuan shtrembërimin e saj dhe ata që ishin mohues të botës tjetër.

7:45. të cilët i kanë penguar të tjerët nga rruga e Allahut, duke dashur ta shtrembërojnë atë dhe nuk kanë besuar në jetën tjetër!”

7:45. EL-LEDHINE JESUDDUNE ‘AN SEBILI ELLAHI WE JEBGUNEHA ‘IWEXHEN WE HUM BIL-’AHIRETI KAFIRUNE

C 7:46. E mes atyre dyve (dy grupeve) është një perde (mur), e mbi A'raf (lart mbi mur) janë burra që e njohin secilin (të xhennetit dhe të xhehennemit) me shenjat e tyre. Ata i thërrasin banuesit e xhennetit: "Paqja (shpëtimi) qoftë mbi ju!" Ata (të A'rafit) nuk kanë hyrë në të, por shpresojnë.

7:46. Një mur do t’i ndajë ata, ndërsa në lartësitë e tij do të ndodhen njerëz, të cilët i njohin të dyja palët sipas tipareve. Ata do t’u thërrasin banorëve të Xhenetit: “Paqja qoftë mbi ju!” Ata nuk do të kenë hyrë ende në Xhenet, ndonëse shpresojnë.

7:46. WE BEJNEHUMA HIXHABUN WE ‘ALEL-’A’RAFI RIXHALUN JA’RIFUNE KULLEN BISIMAHUM WE NADEW ‘ESHABEL-XHENNETI ‘EN SELAMUN ‘ALEJKUM LEM JEDHULUHA WE HUM JETMA’UNE

C 7:47. E kur u shkon shikimi i tyre nga ata të xhehennemit, thonë: "Zoti ynë, mos na bë neve me mizorët!"

7:47. E kur t’i kthejnë sytë nga banorët e zjarrit, do të thonë: “O Zoti ynë! Mos na hidh midis këtyre njerëzve të këqij!”

7:47. WE ‘IDHA SURIFET ‘EBSARUHUM TILKA’E ‘ESHABI EN-NARI KALU REBBENA LA TEXH’ALNA ME’AL-KAWMI EDH-DHALIMINE

C 7:48. Ata të A'rafit i thërrasin do burra që i njohin me shenjat e tyre dhe u thonë: "Çka ju vlejti ai grumbullimi juaj (në pasuri e numër) dhe ajo që bënit kryelartësi?" (e tash jeni në xhehennem).

7:48. Pastaj, njerëzit e Murit (A‘râf) do t’u thërrasin disa njerëzve që i njohin nga pamja, duke u thënë: “Nuk ju ndihmoi as grumbullimi i pasurisë suaj, as kryelartësia juaj (ndaj të Vërtetës).

7:48. WE NADA ‘ESHABUL-’A’RAFI RIXHALEN JA’RIFUNEHUM BISIMAHUM KALU MA ‘EGNA ‘ANKUM XHEM’UKUM WE MA KUNTUM TESTEKBIRUNE

C 7:49. A këta janë ata (besimtarët), për të cilët betoheshit se nuk ka për t'i përfshirë mëshira e All-llahut?". (Në mënyrë ironike i përqeshin kufarët e mandej u thonë besimtarëve): "Vazhdoni në xhennet, as nuk ka frikë për ju, as nuk keni për t'u brengosur!"

7:49. A janë këta për të cilët u betuat se nuk do t’i arrijë mëshira e Allahut?” Ndërsa atyre do t’u thonë sërish: “Hyni në Xhenet! Për ju s’ka frikë e as pikëllim!”

7:49. ‘EHA’UULA’L-LEDHINE ‘EKSEMTUM LA JENALUHUMU ELLAHU BIREHMETIN EDHULUL-XHENNETE LA HAWFUN ‘ALEJKUM WE LA ‘ENTUM TEHZENUNE

C 7:50. Banuesit e zjarrit i thërrasin (dhe i lusin) ata në xhennet (duke ju thënë): "Na qitni diç nga ju apo nga ajo që u ka furnizuar All-llahu (se mbaruam nga etja)!" Ata (në xhennet) thonë: "All-llahu i ka ndaluar që të dyja këto për jobesimtarët!"

7:50. Banorët e zjarrit do t’u thërrasin banorëve të Xhenetit: “Derdhni pak ujë te ne ose diçka nga ajo që ju ka dhuruar Allahu!” Ata thonë: “Në të vërtetë, Allahu këto i ka ndaluar për mohuesit,

7:50. WE NADA ‘ESHABU EN-NARI ‘ESHABEL-XHENNETI ‘EN ‘EFIDU ‘ALEJNA MINEL-MA’I ‘EW MIMMA REZEKAKUMU ELLAHU KALU ‘INNALL-LLAHE HERREMEHUMA ‘ALEL-KAFIRINE

C 7:51. Ata që fenë e tyre e morën tallje e lojë dhe të cilët i mashtroi jeta e Dunjasë. Sot, pra, Ne i harrojmë ata sikurse e patën harruar takimin e kësaj dite të tyre dhe, sikurse i refuzonin argumentet Tona!"

7:51. të cilët e morën fenë për lojë dhe argëtim dhe u mashtruan nga jeta e kësaj bote”. Ne sot do t’i harrojmë ata, ashtu siç e patën harruar ata takimin e kësaj Dite dhe siç mohuan shpalljet Tona.

7:51. EL-LEDHINE ETTEHADHU DINEHUM LEHWEN WE LA’IBEN WE GARRET/HUMUL-HEJATU ED-DUNJA FALJEWME NENSAHUM KEMA NESU LIKA’E JEWMIHIM HADHA WE MA KANU BI’AJATINA JEXHHEDUNE

C 7:52. Ne u sollëm atyre (mekasve) një libër (Kur'anin) që ua shkoqitëm në baza të diturisë, e që është udhërrëfyes e mëshirë për ata që besojnë.

7:52. Ne u kemi zbritur atyre një Libër, të cilin e kemi shpjeguar gjerësisht, që të jetë udhërrëfyes dhe mëshirë për njerëzit që besojnë.

7:52. WE LEKAD XHI’NAHUM BIKITABIN FESSELNAHU ‘ALA ‘ILMIN HUDEN WE REHMETEN LIKAWMIN JU’UMINUNE

C 7:53. Ata nuk presin tjetër, por vetëm atë që do t'u vijë. E atë ditë kur t'u vijë (dënimi i premtuar) ajo që e pritnin, ata të cilët më parë e kishin harruar thonë: "Vërtet, të dërguarit e Zotit tonë erdhën me fakte të vërteta, a kemi ndonjë ndërmjetës që të na shpëtojë, ose të kthehemi (në Dunja) e të veprojmë tjetër nga ajo që vepruam". Ata shkatërruan vetveten dhe u shkoi huq trillimi që e bënin.

7:53. A mos vallë ata presin zbatimin e Tij? Kur t’u vijë dita e zbatimit, do të thonë për atë që e patën mohuar më parë: “Të dërguarit e Zotit tonë na kanë sjellë të vërtetën! A ka ndonjë ndërmjetësues që të ndërhyjë për ne? A mund të kthehemi sërish në jetën e tokës, që të veprojmë ndryshe nga ç’kemi punuar”. Me siguri që ata do t’i humbasin shpirtrat e tyre dhe ajo që trillonin do t’i braktisë.

7:53. HEL JENDHURUNE ‘ILLA TE’WILEHU JEWME JE’TI TE’WILUHU JEKULUL-LEDHINE NESUHU MIN KABLU KAD XHA’ET RUSULU RABBINA BIL-HEKKI FEHEL LENA MIN SHUFA’A’E FEJESHFA’U LENA ‘EW NUREDDU FENA’MELE GAJREL-LEDHI KUNNA NA’MELU KAD HASIRU ‘ENFUSEHUM WE DELLE ‘ANHUM MA KANU JEFTERUNE

C 7:54. Vërtet, Zoti juaj, All-llahu, është Ai që krijoi qiejt dhe tokën brenda gjashtë ditësh, pastaj qëndroi mbi Arshin, Ai e mbulon ditën me natën, që me të shpejtë e kërkon atë (mbulimin e dritës së ditës), edhe dielli, edhe hëna e edhe yjet i janë nënshtruar sundimit të Tij. Ja, vetëm Atij i takon krijimi dhe sundimi. I madhëruar është All-llahu, Zoti i botëve.

7:54. Në të vërtetë, Zoti juaj është Allahu, që krijoi qiejt dhe Tokën për gjashtë ditë e pastaj u ngrit mbi Fronin hyjnor (që mbisundon gjithësinë). Ai me errësirën e natës e mbulon ditën, e cila e ndjek atë; Dielli, Hëna dhe yjet i përulen urdhrit të Tij. Vetëm Atij i përket Krijimi dhe Urdhërimi. Qoftë bekuar Allahu, Zoti i botëve!

7:54. ‘INNE REBBEKUMU ELLAHUL-LEDHI HALEKA ES-SEMAWATI WEL-’ERDE FI SITTETI ‘EJJAMIN THUMME ESTEWA ‘ALEL-’ARSHI JUGSHIL-LEJLE EN-NEHARE JETLUBUHU HETHITHEN WE ESH-SHEMSE WEL-KAMERE WE EN-NUXHUME MUSEHHARATIN BI’EMRIHI ‘ELA LEHUL-HALKU WEL-’EMRU TEBAREKEL-LAHU REBBUL-’ALEMINE

C 7:55. Luteni Zotin tuaj të përulur e në heshtje, pse Ai nuk i do ata që e teprojnë.

7:55. Lutjuni Zotit tuaj përulshëm dhe ngadalë! Njëmend, Ai nuk i do ata që e kalojnë kufirin.

7:55. ED’U REBBEKUM TEDERRU’EN WE HUFJETEN ‘INNEHU LA JUHIBBUL-MU’TEDINE

C 7:56. Mos bëni çrregullime në tokë pas rregullimit të saj (me të ardhur të pejgamberëve) dhe luteni Atë duke pasur frikë (dënimin) dhe duke shpresuar (mëshirën). S'ka dyshim se mëshira e All-llahut është pranë atyre të mirëve.

7:56. Dhe mos bëni çrregullime në Tokë, pasi është vënë rregulli, ndërsa Atij lutjuni me frikë dhe shpresë. Vërtet, mëshira e Allahut është afër punëmirëve.

7:56. WE LA TUFSIDU FIL-’ERDI BA’DE ‘ISLAHIHA WE ED’UHU HAWFEN WE TEMA’AN ‘INNE REHMETEL-LAHI KARIBUN MINEL-MUHSININE

C 7:57. Ai është që i lëshon erërat si myzhde pranë mëshirës (shiut) së Tij. E kur ato (erërat) bartin re të mëdha, Ne i sjellim mbi një tokë të vdekur dhe lëshojmë në të ujin (shiun), dhe me të (me ujin) nxjerrim të gjithë frutat. Kështu i nxjerrim (i ngjallim) të vdekurit, ashtu që ta përkujtoni (fuqinë e Zotit).

7:57. Ai i dërgon erërat si lajmëtare të mëshirës së Tij. Kur erërat lëvizin retë e rënda me shi, Ai i çon ato tek ndonjë vend i vdekur, ku lëshon shi dhe me anë të tij nxjerr lloj-lloj frutash; po kështu do t’i ringjallë edhe të vdekurit. Këta janë shembuj që t’ua vini veshin.

7:57. WE HUWEL-LEDHI JURSILU ER-RIJAHE BUSHREN BEJNE JEDEJ REHMETIHI HETTA ‘IDHA ‘EKALLET SEHABAN THIKALÆN SUKNAHU LIBELEDIN MEJJITIN FE’ENZELNA BIHIL-MA’E FE’EHREXHNA BIHI MIN KULLI ETH-THEMERATI KEDHALIKE NUHRIXHUL-MEWTA LE’ALLEKUM TEDHEKKERUNE

C 7:58. Me lejen e All-llahut toka e mirë mbinë bimët, e ajo që nuk është kualitative, ajo nuk mbinë vetëm (pak) me vështirësi. Kështu Ne i radhisim argumentet Tona për ata që falënderojnë.

7:58. Toka e mirë i jep frutat me lejen e Zotit të saj, ndërsa toka e keqe, zor se jep gjë. Kështu, në mënyra të ndryshme, Ne ia shpjegojmë shpalljet Tona njerëzve mirënjohës.

7:58. WEL-BELEDUT-TEJJIBU JEHRUXHU NEBATUHU BI’IDHNI RABBIHI WEL-LEDHI HABUTHE LA JEHRUXHU ‘ILLA NEKIDEN KEDHALIKE NUSERRIFUL-’AJATI LIKAWMIN JESHKURUNE

C 7:59. Ne e patëm dërguar Nuhun te populli i vet, e ai tha: "O populli im, adhurojeni All-llahun, nuk keni zot tjetër pos Tij. Unë kam frikë për dënimin tuaj në një ditë të madhe!"

7:59. Ne ia dërguam Nuhun popullit të tij e ai u tha: “O populli im! Adhuroni Allahun, ju nuk keni zot tjetër përveç Tij! Unë kam frikë se do të bjerë mbi ju dënimi i një Dite të madhe!”

7:59. LEKAD ‘ERSELNA NUHEN ‘ILA KAWMIHI FEKALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU ‘INNI ‘EHAFU ‘ALEJKUM ‘ADHABE JEWMIN ‘ADHIMIN

C 7:60. Paria nga populli i tij tha: "Ne po të shohim (në këtë që na thërret) plotësisht të humbur!"

7:60. Paria e popullit të tij tha: “Ne të shohim ty në humbje të qartë”.

7:60. KALEL-MELE’U MIN KAWMIHI ‘INNA LENERAKE FI DELALIN MUBININ

C 7:61. (Nuhu) Tha: "O populli im, unë nuk kam kurrfarë humbje, por unë jam i dërguar prej Zotit të botëve!"

7:61. Ai tha: “O populli im! Unë nuk jam në kurrfarë humbjeje, por jam i dërguar nga ana e Zotit të gjithësisë!

7:61. KALE JA KAWMI LEJSE BI DELALETUN WE LEKINNI RESULUN MIN RABBIL-’ALEMINE

C 7:62. "Unë ua kumtoj juve shpalljet e Zotit tim, ju këshilloj dhe unë di nga Zoti im çka ju nuk dini!"

7:62. Unë ju sjell shpalljet e Zotit tim, ju këshilloj dhe di nga Allahu atë që ju nuk e dini.

7:62. ‘UBELLIGUKUM RISALATI RABBI WE ‘ENSEHU LEKUM WE ‘A’LEMU MINEL-LAHI MA LA TA’LEMUNE

C 7:63. "A mos u çuditët që shpallja ju erdhi nga Zoti juaj përmes (gjuhës së) një njeriu nga mesi juaj, për t'ua tërheqë vërejtjen që të ruheni dhe ashtu të shpëtoni!"

7:63. A po çuditeni që këshilla e Zotit tuaj t’ju vijë nëpërmjet një njeriu prej jush, i cili ju tërheq vërejtjen, që të kini frikë (Allahun), në mënyrë që të mëshiroheni (prej Tij)?!

7:63. ‘EWE’AXHIBTUM ‘EN XHA’EKUM DHIKRUN MIN RABBIKUM ‘ALA REXHULIN MINKUM LIJUNDHIREKUM WE LITETTEKU WE LE’ALLEKUM TURHEMUNE

C 7:64. Po ata e përgënjeshtruan atë (Nuhun), e Ne e shpëtuam atë dhe ata që ishin me të në anije, ndërsa ata që i përgënjeshtruan faktet tona i fundosëm. Vërtet, ata ishin popull i verbër.

7:64. Ata e quajtën gënjeshtar Nuhun. Kështu që Ne shpëtuam me anë të barkës atë dhe të gjithë njerëzit që ishin me të, ndërsa ata që i mohuan shpalljet Tona, i fundosëm. Ata qenë vërtet një popull i verbër.

7:64. FEKEDHDHEBUHU FE’ENXHEJNAHU WEL-LEDHINE ME’AHU FIL-FULKI WE ‘EGREKNAL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA ‘INNEHUM KANU KAWMEN ‘AMINE

C 7:65. Edhe te (populli) Ad-i (dërguam) vëllain e tyre Hudin, e ai tha: "O populli im, adhurojeni (një Zot) All-llahun, ju nuk keni zot pos Tij, a nuk po frikësoheni?!"

7:65. Fisit Ad i dërguam vëllanë e tyre - Hudin. Ai tha: “O populli im! Adhuroni Allahun, ju nuk keni zot tjetër përveç Tij. A nuk po i ruheni dënimit?”

7:65. WE ‘ILA ‘ADIN ‘EHAHUM HUDEN KALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU ‘EFELA TETTEKUNE

C 7:66. Paria që nuk besoi nga populli i tij tha: "Ne po të shohim mendjelehtë dhe të konsiderojmë vërtet rrenacak!"

7:66. Paria e popullit të tij që nuk besonte, tha: “Ne shohim tek ti mendjelehtësi dhe mendojmë se je gënjeshtar”.

7:66. KALEL-MELE’UL-LEDHINE KEFERU MIN KAWMIHI ‘INNA LENERAKE FI SEFAHETIN WE ‘INNA LENEDHUNNUKE MINEL-KADHIBINE

C 7:67. Tha (Hudi): "O populli im, nuk jam mendjelehtë (nuk kam të metë mendore), por unë jam i dërguar prej Zotit të botëve".

7:67. Ai tha: “O populli im! Unë nuk jam mendjelehtë, por jam i dërguar nga Zoti i botëve.

7:67. KALE JA KAWMI LEJSE BI SEFAHETUN WE LEKINNI RESULUN MIN RABBIL-’ALEMINE

C 7:68. (Jam i dërguar) Që t'ua komunikoj shpalljet e Zotit tim dhe unë jam këshillues besnik për ju.

7:68. Unë ju sjell shpalljet e Zotit tim dhe jam këshilltar besnik.

7:68. ‘UBELLIGUKUM RISALATI RABBI WE ‘ENA LEKUM NASIHUN ‘EMINUN

C 7:69. A mos ju erdhi çudi që ju erdhi shpallja nga Zoti juaj përmes një njeriu nga mesi juaj, e për t'ua tërheqë vërejtjen. Përkujtoni kur Ai ju bëri sundues pas popullit të Nuhut dhe ua shtoi fuqinë fizike. Përkujtoni të mirat e All-llahut që të gjeni shpëtim.

7:69. A po çuditeni që këshilla e Zotit tuaj t’ju vijë nëpërmjet një njeriu prej jush, i cili ju tërheq vërejtjen? Kujtoni që Ai ju bëri zëvendës pas popullit të Nuhut dhe ju dha trup e fuqi të madhe. Kujtoni dhuntitë e Allahut, në mënyrë që të keni sukses!”

7:69. ‘EWE’AXHIBTUM ‘EN XHA’EKUM DHIKRUN MIN RABBIKUM ‘ALA REXHULIN MINKUM LIJUNDHIREKUM WE EDHKURU ‘IDH XHE’ALEKUM HULEFA’E MIN BA’DI KAWMI NUHIN WE ZADEKUM FIL-HALKI BESTETEN FADHKURU ‘ALA’EL-LAHI LE’ALLEKUM TUFLIHUNE

C 7:70. Ata thanë: "A na erdhe (të na frikësosh) që ta adhurojmë vetëm All-llahun e ta braktisim atë çka adhuronin prindërit tanë? Nëse je i vërtetë (çka thua) sillna atë që na premton (kërcënohesh)".

7:70. Ata thanë: “A mos na ke ardhur që të adhurojmë vetëm Allahun e t’i lëmë zotat që kanë adhuruar prindërit tanë?! Atëherë na sill atë me të cilën na kërcënon, nëse je i sinqertë!”

7:70. KALU ‘EXHI’TENA LINA’BUDEL-LAHE WEHDEHU WE NEDHERE MA KANE JA’BUDU ‘ABA’UUNA FE’TINA BIMA TA’IDUNA ‘IN KUNTE MINE ES-SADIKINE

C 7:71. (Hudi) Tha: "Juve ju gjeti dënimi dhe përbuzja nga Zoti juaj. A më polemizoni mua për emra (të idhujve) që i emëruat ju dhe prindërit tuaj, e që për te All-llahu nuk shpalli kurrfarë argumenti? Pritni pra (dënimin), edhe unë së bashku me ju jam duke pritur".

7:71. Ai tha: “Tashmë, ju ka rënë dënimi dhe zemërimi i Zotit tuaj. A më kundërshtoni mua për emrat (e idhujve), të cilët ua keni vënë ju dhe prindërit tuaj e për të cilët Allahu nuk ju ka sjellë kurrfarë diturie? Pra, pritni, se edhe unë po pres me ju!”

7:71. KALE KAD WEKA’A ‘ALEJKUM MIN RABBIKUM RIXHSUN WE GADEBUN ‘ETUXHADILUNENI FI ‘ESMA’IN SEMMEJTUMUHA ‘ENTUM WE ‘ABA’UUKUM MA NEZZELEL-LAHU BIHA MIN SULTANIN FANTEDHIRU ‘INNI ME’AKUM MINEL-MUNTEDHIRINE

C 7:72. Ne me mëshirën Tonë e shpëtuam atë dhe ata që ishin me të, dhe i shkulëm nga rrënja ata që i përgenjështruan argumentet Tona dhe nuk ishin besimtarë.

7:72. Me mëshirën Tonë, Ne e shpëtuam Hudin dhe të gjithë besimtarët që ishin me të dhe i asgjësuam ata që i mohuan shpalljet Tona. Ata ishin të gjithë mosbesimtarë.

7:72. FE’ENXHEJNAHU WEL-LEDHINE ME’AHU BIREHMETIN MINNA WE KATA’NA DABIREL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE MA KANU MU’UMININE

C 7:73. Edhe te (populli) Themud ua dërguam vëllain e tyre, Salihun, e ai u tha: "O populli im, besojeni All-llahun (Një) nuk keni zot tjetër pos Tij. Qe, ju erdhi argumenti nga Zoti juaj. Ja, kjo deveja është mrekulli për ju. Lereni këtë të lirë të hajë në tokën e All-llahut dhe kurrsesi mos e merrni me të keq, e t'ju kapë dënimi i dhembshëm".

7:73. Ndërsa fisit Themud Ne i dërguam vëllanë e tyre, Salihun. Ai tha: “O populli im! Adhuroni Allahun, ju nuk keni zot tjetër përveç Tij. Në të vërtetë, juve ju është dhënë një shenjë e qartë nga Zoti juaj: kjo deve e Allahut për ju është një mrekulli. Lëreni të kullosë në tokën e Allahut dhe mos i bëni ndonjë të keqe, se ju pret ndëshkimi i ashpër!

7:73. WE ‘ILA THEMUDE ‘EHAHUM SALIHEN KALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU KAD XHA’ETKUM BEJJINETUN MIN RABBIKUM HEDHIHI NAKATU ELLAHI LEKUM ‘AJETEN FEDHERUHA TE’KUL FI ‘ERDI ELLAHI WE LA TEMESSUHA BISU’IN FEJE’HUDHEKUM ‘ADHABUN ‘ELIMUN

C 7:74. "Përkujtoni kur Ai ju bëri sundues pas Adit, ju vendosi në tokë e ju në rrafshin e saj ndërtoni pallate, kurse në kodrina ngreni shtëpia, përkujtoni të mirat e All-llahut e mos u bëni shkatërrues në tokë".

7:74. Dhe sillni në mend, kur Ai ju bëri zëvendës pas fisit Ad dhe ju dhuroi vendbanime në Tokë; në rrafshinat e saj po ngrini pallate e në kodrina po gdhendni shtëpi. Kujtoni të mirat e Allahut dhe mos bëni çrregullime në tokë!”

7:74. WE EDHKURU ‘IDH XHE’ALEKUM HULEFA’E MIN BA’DI ‘ADIN WE BEWWE’EKUM FIL-’ERDI TETTEHIDHUNE MIN SUHULIHA KUSUREN WE TENHITUNEL-XHIBALE BUJUTAN FADHKURU ‘ALA’EL-LAHI WE LA TA’THEW FIL-’ERDI MUFSIDINE

C 7:75. Krerët kryelartë nga populli i tij u thanë atyre që ishin më të dobët e që kishin besuar: "A e dini se me të vërtetë Salihu është i dërguar nga Zoti i tij?". Ata thanë: "Vërtet, ne jemi besimtarë të asaj me çka është dërguar".

7:75. Por paria arrogante e popullit të tij u tha të shtypurve në radhët atyre që kishin besuar: “A e pranoni që Salihu është i dërguar nga Zoti i tij?” Ata thanë: “Sigurisht që ne besojmë në gjithçka që i është shpallur atij”.

7:75. KALEL-MELE’UL-LEDHINE ESTEKBERU MIN KAWMIHI LILLEDHINE ESTUD’IFU LIMEN ‘AMENE MINHUM ‘ETA’LEMUNE ‘ENNE SALIHEN MURSELUN MIN RABBIHI KALU ‘INNA BIMA ‘URSILE BIHI MU’UMINUNE

C 7:76. Ata kryelartit thanë: "Ne jemi mohues (jobesimtarë) të asaj që ju i besuat".

7:76. Ata që ishin kryelartë, thanë: “Ne nuk besojmë në atë që besoni ju”.

7:76. KALEL-LEDHINE ESTEKBERU ‘INNA BIEL-LEDHI ‘AMENTUM BIHI KAFIRUNE

C 7:77. Ata e therën deven dhe me kryelartësi shkelën dispozitën e Zotit të tyre dhe thanë: "O Salih, sillna atë me çka na u kërcënove, nëse je prej të dërguarve".

7:77. Kështu, ata e therën devenë pa e përfillur urdhrin e Zotit të tyre dhe thanë: “O Salih, sillna atë që na ke premtuar, nëse je vërtet i dërguar!”

7:77. FE’AKARU EN-NAKATE WE ‘ATEW ‘AN ‘EMRI RABBIHIM WE KALU JA SALIHU E’TINA BIMA TA’IDUNA ‘IN KUNTE MINEL-MURSELINE

C 7:78. Atëherë ata përjetuan tërmetin dhe u gdhinë në shtëpitë e tyre kufoma të ngrira.

7:78. Për këtë arsye ata i goditi një tërmet i rëndë në mëngjes dhe mbetën të vdekur në shtëpitë e tyre.

7:78. FE’EHADHET/HUMU ER-REXHFETU FE’ESBEHU FI DARIHIM XHATHIMINE

C 7:79. Ai u zbraps prej tyre e tha: "O populli im, unë ju komunikova dërgesën e Zotit tim, ju këshillova sa munda, por ju nuk i përfillni këshilluesit".

7:79. Ai u largua prej tyre dhe tha: “O populli im! Unë ju solla mesazhin e Zotit tim dhe ju këshillova, por ju nuk i donit ata që këshillojnë”.

7:79. FETEWELLA ‘ANHUM WE KALE JA KAWMI LEKAD ‘EBLEGTUKUM RISALETE RABBI WE NESEHTU LEKUM WE LEKIN LA TUHIBBUNE EN-NASIHINE

C 7:80. Përkujto kur popullit të vet Luti i tha: "A punoni të shëmtuarën, që asnjë nga popujt e botës nuk e bëri para jush".

7:80. Kujtoni fjalët e Lutit, i cili i tha popullit të vet: “Përse bëni paturpësi të tilla që askush nuk i ka bërë në botë?”.

7:80. WE LUTEN ‘IDH KALE LIKAWMIHI ‘ETE’TUNEL-FAHISHETE MA SEBEKAKUM BIHA MIN ‘EHEDIN MINEL-’ALEMINE

C 7:81. Vërtet, ju të shtyrë nga epshet u afroheni burrave duke i lënë gratë. Po ju jeni popull i shfrenuar".

7:81. Ju u qaseni meshkujve me epsh - në vend të femrave. Me të vërtetë, ju jeni popull që e teproni me të këqija!”

7:81. ‘INNEKUM LETE’TUNE ER-RIXHALE SHEHWETEN MIN DUNI EN-NISA’ BEL ‘ENTUM KAWMUN MUSRIFUNE

C 7:82. Përgjigjja e popullit të tij nuk ishte tjetër vetëm se të thonë: "Dëboni ata (Lutin me besimtarë) nga vendbanimi juaj, ata janë njerëz që ruhen shumë (i largohen të shëmtuarës)".

7:82. Përgjigjja e popullit të tij ishte: “Dëbojini ata nga vendbanimi juaj! Ata janë njerëz që duan të mbahen të dëlirë.”

7:82. WE MA KANE XHEWABE KAWMIHI ‘ILLA ‘EN KALU ‘EHRIXHUHUM MIN KARJETIKUM ‘INNEHUM ‘UNASUN JETETEHHERUN

C 7:83. Ne e shpëtuam atë dhe familjen e tij, pos gruas së tij që mbeti aty (ndër të shkatërruarit).

7:83. Kështu, Ne e shpëtuam atë me gjithë familje, përveç gruas së tij. Ajo ishte nga ata që mbetën pas (dhe u ndëshkuan).

7:83. FE’ENXHEJNAHU WE ‘EHLEHU ‘ILLA EMRE’ETEHU KANET MINEL-GABIRINE

C 7:84. Ne lëshuam mbi ata një lloj shiu (me gurë). E shiko se si ishte fundi i kriminelëve!

7:84. Dhe mbi ta lëshuam rrebesh (gurësh), pra, shiko si përfunduan njerëzit e zvetënuar!

7:84. WE ‘EMTERNA ‘ALEJHIM METEREN FANDHUR KEJFE KANE ‘AKIBETUL-MUXHRIMINE

C 7:85. E në Medjen (dërguam) vëllain e tyre Shuajbin. Ai tha: "O populli im, adhurojeni All-llahun (Një), ju nuk keni zot tjetër pos Tij. Juve ju erdhi mrekullia nga Zoti juaj. Zbatoni drejt matjen dhe peshojën, e mos u bëni padrejtësi njerëzve në sendet e tyre, dhe mos bëni çrregullime në tokë pas përmirësimit të saj. Këto janë më të dobishme për ju, nëse jeni besimtarë".

7:85. Popullit të Medjenit Ne i dërguam vëllanë e tyre, Shuajbin, i cili u tha: “O populli im! Adhuroni Allahun! Ju nuk keni zot tjetër përveç Tij. Me të vërtetë, ju ka ardhur provë e qartë nga Zoti juaj, prandaj matni dhe peshoni saktë, mos u hani hakun njerëzve dhe mos bëni ngatërresa në tokë, pasi të jetë vënë rregulli në të. Kjo është më mirë për ju, nëse jeni besimtarë!

7:85. WE ‘ILA MEDJENE ‘EHAHUM SHU’AJBEN KALE JA KAWMI A’BUDU ELLAHE MA LEKUM MIN ‘ILEHIN GAJRUHU KAD XHA’ETKUM BEJJINETUN MIN RABBIKUM FE’EWFUL-KEJLE WEL-MIZANE WE LA TEBHASU EN-NASE ‘ESHJA ‘EHUM WE LA TUFSIDU FIL-’ERDI BA’DE ‘ISLAHIHA DHALIKUM HAJRUN LEKUM ‘IN KUNTUM MU’UMININE

C 7:86. "Mos zini pusi në çdo rrugë e të kërcënoheni dhe të pengoni nga rruga e All-llahut atë që i ka besuar atij (Shuajbit), e të kërkoni shtrembërimin e asaj (rrugës). Përkujtoni kur ishit pakicë e Ai ju shumoi dhe shikoni se si qe fundi i çrregulluesve".

7:86. Mos zini pusi në çdo rrugë, duke frikësuar dhe penguar nga rruga e Allahut ata që besojnë tek Ai dhe duke kërkuar shtrembërimin e saj! Kujtoni atëherë kur ishit të paktë në numër e Ai ju shumoi. Shikoni si përfundojnë ngatërrestarët!

7:86. WE LA TEK’UDU BIKULLI SIRATIN TU’IDUNE WE TESUDDUNE ‘AN SEBILI ELLAHI MEN ‘AMENE BIHI WE TEBGUNEHA ‘IWEXHEN WE EDHKURU ‘IDH KUNTUM KALILAN FEKETHTHEREKUM WE ENDHURU KEJFE KANE ‘AKIBETUL-MUFSIDINE

C 7:87. "E në qoftë se një grup prej jush është që i besoi asaj me të cilën unë u dërgova, e një grup nuk besoi, duroni deri të gjykojë mes nesh All-llahu, e Ai është gjykatësi më i mirë".

7:87. Nëse një grup mes jush beson në mesazhin me të cilin jam dërguar, ndërsa grupi tjetër nuk beson, duroni derisa Allahu të gjykojë midis nesh! Ai është gjykatësi më i mirë”!

7:87. WE ‘IN KANE TA’IFETUN MINKUM ‘AMENU BIEL-LEDHI ‘URSILTU BIHI WE TA’IFETUN LEM JU’UMINU FASBIRU HETTA JEHKUMEL-LAHU BEJNENA WE HUWE HAJRUL-HAKIMINE

C 7:88. Paria që ishte kryelartë nga populli i tij, tha: "O Shuajb, ne do të dëbojmë ty dhe së bashku me ty edhe ata që besuan nga fshati ynë, ose patjetër të ktheheni në fenë tonë". Ai (Shuajbi) tha: "A edhe nëse ne nuk e dëshirojmë atë (kthimin)?".

7:88. Paria arrogante e popullit të tij tha: “O Shuajb! Kthehuni në fenë tonë ose do t’ju dëbojmë nga qyteti ynë ty me gjithë ndjekësit e tu”. Shuajbi tha: “Edhe pse e urrejmë atë?!

7:88. KALEL-MELE’UL-LEDHINE ESTEKBERU MIN KAWMIHI LENUHRIXHENNEKE JA SHU’AJBU WEL-LEDHINE ‘AMENU ME’AKE MIN KARJETINA ‘EW LETA’UDUNNE FI MILLETINA KALE ‘EWELEW KUNNA KARIHINE

C 7:89. Ne do të kem shpifur gënjeshtër ndaj All-llahut, nëse kthehemi në fenë tuaj (idhujtare), pasi që All-llahu na shpëtoi nga ajo. Nuk është për ne të kthehemi në të vetëm nëse është dëshira e All-llahut, Zotit tonë. Zoti ynë ka përfshirë me diturinë e vet çdo send, ne ju kemi mbështetur All-llahut. Zoti ynë, vendos mes nesh dhe mes popullit tonë gjykimin tënd të drejtë, se Ti je më i miri gjykatës.

7:89. Nëse do të ktheheshim në fenë tuaj, pasi Allahu na shpëtoi nga ajo, atëherë do të shpifnim gënjeshtra kundër Allahut. Ne nuk mund të kthehemi në të, përveçse po të dojë Allahu, Zoti ynë. Ai përfshin çdo gjë me dijeninë e Vet dhe tek Ai ne mbështetemi. O Zoti ynë, gjyko drejt midis nesh dhe popullit tonë! Ti je Gjykatësi më i mirë”!

7:89. KADI EFTEREJNA ‘ALA ELLAHI KEDHIBEN ‘IN ‘UDNA FI MILLETIKUM BA’DE ‘IDH NEXHXHANALLAHU MINHA WE MA JEKUNU LENA ‘EN NA’UDE FIHA ‘ILLA ‘EN JESHA’EL-LAHU REBBUNA WESI’A REBBUNA KULLE SHEJ’IN ‘ILMAN ‘ALA ELLAHI TEWEKKELNA REBBENA EFTEH BEJNENA WE BEJNE KAWMINA BIL-HEKKI WE ‘ENTE HAJRUL-FATIHINE

C 7:90. Krerët prej popullit të tij, që nuk besuan, i thanë: "(Popullit i thanë) Nëse shkoni (pranoni) pas Shuajbit, (pas fesë së tij), atëherë ju me siguri jeni të dëshpëruar".

7:90. Por paria e pafe i tha popullit të tij: “Nëse shkoni pas Shuajbit, atëherë, me siguri, do të jeni të humbur.”

7:90. WE KALEL-MELE’UL-LEDHINE KEFERU MIN KAWMIHI LE’INI ETTEBA’TUM SHU’AJBEN ‘INNEKUM ‘IDHAN LEHASIRUNE

C 7:91. Ata (popullin e padëgjueshëm) i kapi tërmet i fortë dhe aguan në shtëpitë e tyre kufoma të gjunjëzuara.

7:91. E kështu, ata i goditi një tërmet i rëndë dhe u gdhinë të shtrirë përmbys në shtëpitë e tyre.

7:91. FE’EHADHET/HUMU ER-REXHFETU FE’ESBEHU FI DARIHIM XHATHIMINE

C 7:92. Ata që e përgënjeshtruan Shuajbin, sikur nuk ekzistuan fare aty, ata që e konsideruan Shuajbin rrenacak, vërtet ishin të dështuarit.

7:92. Ata që e quajtën Shuajbin gënjeshtar, sikur nuk kishin banuar kurrë në atë vend; ata që e quajtën Shuajbin gënjeshtar, qenë të humbur.

7:92. EL-LEDHINE KEDHDHEBU SHU’AJBEN KE’EN LEM JEGNEW FIHAL-LEDHINE KEDHDHEBU SHU’AJBAN KANU HUMUL-HASIRINE

C 7:93. E ai (Shuajbi) u kthye e tha: "O populli im, vërtet unë ju kumtova porositë e Zotit tim, ju dhashë këshilla, e si të brengosem për një popull që nuk besoi".

7:93. Shuajbi u largua prej tyre dhe tha: “O populli im, unë ju solla shpalljet e Zotit tim e ju këshillova, prandaj pse të hidhërohem për popullin e pafe?!”

7:93. FETEWELLA ‘ANHUM WE KALE JA KAWMI LEKAD ‘EBLEGTUKUM RISALATI RABBI WE NESEHTU LEKUM FEKEJFE ‘ASA ‘ALA KAWMIN KAFIRINE

C 7:94. Ne nuk e dërguam asnjë pejgamber në ndonjë vendbanim e që nuk e ndëshkuam atë (popullin) me skamje e vështirësi të tjera, në mënyrë që ata të përulen (të binden).

7:94. Sa herë që çonim të dërguar në ndonjë vendbanim, Ne i dënonim banorët e tij me skamje dhe sëmundje, në mënyrë që të përuleshin.

7:94. WE MA ‘ERSELNA FI KARJETIN MIN NEBIJIN ‘ILLA ‘EHADHNA ‘EHLEHA BIL-BE’SA’I WE ED-DERRA’I LE’ALLEHUM JEDDERRA’UNE

C 7:95. Mandej e zëvendësuam të keqen me të mirën derisa u shumuan ato (të mirat) e thanë: "Prindërit tanë i pat goditur skamja e mjerimi", (ky është rregull natyror, po ata nuk falënderuan). Atëherë befas i dënuam pa e vërejtur ata.

7:95. Pastaj ua shndërronim fatkeqësinë në lulëzim. Por, kur shtoheshin e begatoheshin, ata thoshin: “Edhe etërit tanë i patën goditur hidhërimet e gëzimet”. Kështu që Ne i dënonim papritmas, pa e marrë vesh ata.

7:95. THUMME BEDDELNA MEKANE ES-SEJJI’ETIL-HESENETE HETTA ‘AFEW WE KALU KAD MESSE ‘ABA’ENA ED-DERRA’U WE ES-SERRA’U FE’EHADHNAHUM BEGTETEN WE HUM LA JESH’URUNE

C 7:96. E sikur banorët e këtyre vendbanimeve të kishin besuar dhe të ishin ruajtur, Ne do t'ju hapnim begati nga qielli e toka, por ata përgënjeshtruan, andaj i dënuam me shkatërrim për atë që merituan.

7:96. Sikur banorët e atyre qyteteve të besonin dhe të ruheshin prej gjynaheve, Ne do t’u dërgonim bekime nga qielli dhe toka, por ata mohuan, prandaj i dënuam për atë që bënë.

7:96. WE LEW ‘ENNE ‘EHLEL-KURA ‘AMENU WE ETTEKAW LEFETEHNA ‘ALEJHIM BEREKATIN MINE ES-SEMA’I WEL-’ERDI WE LEKIN KEDHDHEBU FE’EHADHNAHUM BIMA KANU JEKSIBUNE

C 7:97. A mos u siguruan banorët e fshatrave nga dënimi jonë kur ata ishin fjetur (natën)?

7:97. A janë të sigurt banorët e këtyre qyteteve se nuk do t’iu vijë dënimi Ynë natën, ndërkohë që flenë?!

7:97. ‘EFE’EMINE ‘EHLUL-KURA ‘EN JE’TIJEHUM BE’SUNA BEJATEN WE HUM NA’IMUNE

C 7:98. A mos u siguruan banorët e fshatrave nga dënimi jonë paradite, kur ata ishin duke luajtur?

7:98. A janë të sigurt ata se nuk do t’iu vijë dënimi Ynë ditën, ndërkohë që argëtohen?!

7:98. ‘EWE ‘EMINE ‘EHLUL-KURA ‘EN JE’TIJEHUM BE’SUNA DUHEN WE HUM JEL’ABUNE

C 7:99. A mos u siguruan ata prej ndëshkimit të All-llahut? Nuk sigurohet kush prej frikës së ndëshkimit të All-llahut pos njerëzve të humbur.

7:99. A janë të sigurt ata nga të papriturat e Allahut? Vetëm ata që janë të humbur nuk u frikësohen të papriturave të Allahut.

7:99. ‘EFE’EMINU MEKREL-LAHI FELA JE’MENU MEKREL-LAHI ‘ILLAL-KAWMUL-HASIRUNE

C 7:100. A nuk e kanë të qartë ata që e trashëguan tokën pas banorëve të saj (që u shkatërruan) se, nëse dëshirojmë Ne i godasim (i dënojmë) për mëkatet e tyre, ua mbyllim zemrat e tyre, dhe ata nuk dëgjojnë (këshillat).

7:100. A nuk e është e qartë për ata që trashëguan tokën e banorëve të mëparshëm të saj, se, nëse Ne dëshirojmë, i dënojmë për gjynahet e tyre dhe ua vulosim zemrat, që të mos dëgjojnë?!

7:100. ‘EWELEM JEHDI LILLEDHINE JERITHUNEL-’ERDE MIN BA’DI ‘EHLIHA ‘EN LEW NESHA’U ‘ESEBNAHUM BIDHUNUBIHIM WE NETBA’U ‘ALA KULUBIHIM FEHUM LA JESMA’UNE

C 7:101. Këto janë fshatra për të cilat po të tregojmë disa nga lajmet e tyre. Atyre u patën ardhur të dërguarit e tyre me argumente (me mrekulli), por ata nuk i besuan asaj të cilën më parë e kishin gënjyer. Ja, kështu vulos All-llahu zemrat e atyre që nuk besojnë.

7:101. Ne të kemi treguar ty disa nga ngjarjet e atyre popujve. Të dërguarit e tyre u erdhën me prova të qarta, por sigurisht që ata nuk do të besonin diçka që edhe më parë e mohonin. Kështu ua vulos Allahu zemrat mohuesve.

7:101. TILKEL-KURA NEKUSSU ‘ALEJKE MIN ‘ENBA’IHA WE LEKAD XHA’ET/HUM RUSULUHUM BIL-BEJJINATI FEMA KANU LIJU’UMINU BIMA KEDHDHEBU MIN KABLU KEDHALIKE JETBA’U ELLAHU ‘ALA KULUBIL-KAFIRINE

C 7:102. Ne te shumica e tyre nuk gjetëm zbatimin e premtimit, e gjetëm shumicën e tyre jashtë bindjes (respektit).

7:102. Ne pamë se shumica e tyre nuk i përmbaheshin besëlidhjes; vërtet, Ne gjetëm se shumica e tyre ishin të pabindur.

7:102. WE MA WEXHEDNA LI’KTHERIHIM MIN ‘AHDIN WE ‘IN WEXHEDNA ‘EKTHEREHUM LEFASIKINE

C 7:103. Mandej pas tyre e dërguam Musain me mrekulli të argumentuara te faraoni dhe rrethi i tij, e ata i refuzuan edhe ato, e shih se si ishte përfundimi i shkatërruesve?

7:103. Pas tyre, Ne dërguam Musain me shenjat Tona, te Faraoni dhe paria e tij, por edhe ata i mohuan ato. Pra, shiko si ishte përfundimi i ngatërrestarëve!

7:103. THUMME BE’ATHNA MIN BA’DIHIM MUSA BI’AJATINA ‘ILA FIR’AWNE WE MELE’IHI FEDHELEMU BIHA FANDHUR KEJFE KANE ‘AKIBETUL-MUFSIDINE

C 7:104. Musai tha: O faraon, s'ka dyshim, unë jam i dërguar prej Zotit të botëve".

7:104. Musai tha: “O Faraon! Në të vërtetë, unë jam i dërguari i Zotit të botëve!

7:104. WE KALE MUSA JA FIR’AWNU ‘INNI RESULUN MIN RABBIL-’ALEMINE

C 7:105. Është dinjitet për mua ta them për All-llahun vetëm të vërtetën. Unë u kam ardhur me argumente nga Zoti juaj, lejoi pra beni israilët të vijnë me mua!"

7:105. E kam detyrë që për Allahun të them vetëm të vërtetën dhe tashmë ju kam sjellë provë të qartë nga Zoti juaj; andaj, lëri të vijnë me mua bijtë e IzrElit!”

7:105. HEKIKUN ‘ALA ‘EN LA ‘EKULE ‘ALA ELLAHI ‘ILLAL-HEKKA KAD XHI’TUKUM BIBEJJINETIN MIN RABBIKUM FE’ERSIL MA’I BENI ‘ISRA’ILE

C 7:106. Ai (faraoni) tha: "Nëse ke ardhur me ndonjë argument dhe nëse je ai që thua, na trego pra atë argument".

7:106. Faraoni tha: “Nëse ke sjellë ndonjë shenjë, tregoje, nëse ajo që thua është e vërtetë”.

7:106. KALE ‘IN KUNTE XHI’TE BI’AJETIN FE’TI BIHA ‘IN KUNTE MINE ES-SADIKINE

C 7:107. Ai (Musai) e hodhi shkopin e vet, kur ja, u shfaq gjarpër i vërtetë.

7:107. Musai lëshoi shkopin e vet dhe ai u bë gjarpër i madh!

7:107. FE’ELKA ‘ASAHU FE’IDHA HIJE THU’BANUN MUBINUN

C 7:108. Dhe e nxori dorën e vet, kur qe, për shikuesit dritë e bardhë.

7:108. Pastaj nxori dorën e tij e ajo iu duk krejt e bardhë të pranishmëve.

7:108. WE NEZE’A JEDEHU FE’IDHA HIJE BEJDA’U LILNNADHIRINE

C 7:109. Rrethi i parisë nga populli i faraonit tha: "Ky nuk është tjetër pos një magjistar i përsosur".

7:109. Paria e popullit të Faraonit tha: “Ky qenka vërtet një magjistar i shkathët,

7:109. KALEL-MELE’U MIN KAWMI FIR’AWNE ‘INNE HADHA LESAHIRUN ‘ALIMUN

C 7:110. Ai dëshiron t'ju nxjerrë prej tokës suaj: "E çka më urdhëroni (propozoni ju)?"

7:110. i cili kërkon t’ju nxjerrë nga toka juaj! Atëherë, çfarë na këshilloni?

7:110. JURIDU ‘EN JUHRIXHEKUM MIN ‘ERDIKUM FEMADHA TE’MURUNE

C 7:111. Ata (krerët) thanë: "Ndale atë dhe vëllain e tij, e dërgo nëpër qytete tubues (të magjistarëve).

7:111. Të tjerët thanë: “Mbani pak mënjanë atë dhe vëllanë e tij dhe dërgoni nëpër qytete lajmëtarë që të tubojnë

7:111. KALU ‘ERXHIHI WE ‘EHAHU WE ‘ERSIL FIL-MEDA’INI HASHIRINE

C 7:112. Të sjellin çdo magjistar të dijshëm (të aftë).

7:112. e të të sjellin ty (Faraon) çdo magjistar të shkathët”.

7:112. JE’TUKE BIKULLI SAHIRIN ‘ALIMIN

C 7:113. Magjistarët erdhën te faraoni, e thanë: " Ne do të kemi shpërblim në qoftë se dalim fitues!"

7:113. Dhe kur erdhën magjistarët e Faraonit, thanë: “A do të shpërblehemi, nëse fitojmë?”

7:113. WE XHA’E ES-SEHERETU FIR’AWNE KALU ‘INNE LENA LE’EXHREN ‘IN KUNNA NEHNUL-GALIBINE

C 7:114. Ai (faraoni) tha: "Po, dhe ju do të jeni prej të afërmve të mi".

7:114. Faraoni tha: “Po, dhe do të jeni nga më të afërmit e mi”.

7:114. KALE NE’AM WE ‘INNEKUM LEMINEL-MUKARREBINE

C 7:115. Ata (magjistarët) thanë: "O Musa, (zgjidh) ose do të hedhish ti, ose ne po hedhim?"

7:115. Ata thanë: “O Musa! Ose hidh ti, ose të hedhim ne të parët shkopinjtë tanë!”

7:115. KALU JA MUSA ‘IMMA ‘EN TULKIJE WE ‘IMMA ‘EN NEKUNE NEHNUL-MULKINE

C 7:116. Ai (Musai) tha: "Hidhni ju"! E kur hodhën ata (shkopinj e litarë), magjepsën sytë e njerëzve, i frikësuan ata dhe sollën një magji të madhe.

7:116. “Hidhni ju!” – u përgjigj ai. Kur magjistarët hodhën shkopinjtë e tyre, i magjepsën sytë e njerëzve, i frikësuan ata dhe shfaqën një magji të madhe.

7:116. KALE ‘ELKU FELEMMA ‘ELKAW SEHERU ‘A’JUNE EN-NASI WE ESTERHEBUHUM WE XHA’U BISIHRIN ‘ADHIMIN

C 7:117. E Ne e frymëzuam Musain (duke i thënë): "Hidhe shkopin tënd!" Kur qe, ai gëlltiste atë që kishin magjepsur.

7:117. Atëherë Ne i kumtuam Musait: “Hidhe shkopin tënd!” dhe ai filloi të gëlltiste gjithçka që trilluan ata.

7:117. WE ‘EWHEJNA ‘ILA MUSA ‘EN ‘ELKI ‘ASAKE FE’IDHA HIJE TELKAFU MA JE’FIKUNE

C 7:118. Atëherë u dëshmua e vërteta dhe u zhduk ajo që kishin përgatitur.

7:118. Në këtë mënyrë, doli në shesh e vërteta dhe dështoi ajo që kishin bërë ata.

7:118. FEWEKA’AL-HEKKU WE BETELE MA KANU JA’MELUNE

C 7:119. Aty u mundën ata (magjistarët dhe faraoni) dhe u kthyen të poshtëruar.

7:119. Kështu, Faraoni dhe njerëzit e tij u mundën dhe u kthyen të poshtëruar,

7:119. FEGULIBU HUNALIKE WE ENKALEBU SAGIRINE

C 7:120. E magjistarët u hodhën (u përulën) në sexhde.

7:120. kurse magjistarët u përulën në sexhde,

7:120. WE ‘ULKIJE ES-SEHERETU SAXHIDINE

C 7:121. Dhe thanë: "Ne i besuam Zotit të gjithësisë,

7:121. duke thënë: “Ne besojmë në Zotin e botëve –

7:121. KALU ‘AMENNA BIREBBIL-’ALEMINE

C 7:122. Zotit të Musait dhe të Harunit!"

7:122. Zotin e Musait dhe të Harunit”.

7:122. REBBI MUSA WE HARUNE

C 7:123. E faraoni tha: "I besuat atij (Musait) para se t'ju lejoj unë? Kjo është një dredhi që ju e përgatitët në qytet (Misir) për t'i dëbuar prej tij banorët e tij (kibtët), po më vonë do ta kuptoni (çka do t'ju gjejë).

7:123. Faraoni tha: “Ju guxoni ta besoni Atë pa lejen time?! Në të vërtetë, ky është një komplot që keni përgatitur, me qëllim që të nxirrni nga qyteti banorët e tij! Keni për ta parë!

7:123. KALE FIR’AWNU ‘AMENTUM BIHI KABLE ‘EN ‘ADHENE LEKUM ‘INNE HADHA LEMEKRUN MEKERTUMUHU FIL-MEDINETI LITUHRIXHU MINHA ‘EHLEHA FESEWFE TA’LEMUNE

C 7:124. Kam për t'ua prerë duart dhe këmbët tërthorazi, pastaj të gjithë juve do t'ju gozhdoj.

7:124. Do t’jua këpus duart dhe këmbët këmbyerazi e pastaj do t’ju kryqëzoj të gjithëve”.

7:124. LE’UKATTI’ANNE ‘EJDIJEKUM WE ‘ERXHULEKUM MIN HILAFIN THUMME LE’USELLIBENNEKUM ‘EXHMA’INE

C 7:125. Ata (që besuan) thanë: "S'ka dyshim, ne jemi të kthyer te Zoti ynë".

7:125. Ata thanë: “Ne, me siguri, do të kthehemi tek Zoti ynë!

7:125. KALU ‘INNA ‘ILA RABBINA MUNKALIBUNE

C 7:126. Ti nuk hakmerresh ndaj nesh vetëm pse besuam në argumentet e Zotit tonë, pasi që na erdhën ato. Zoti ynë, na dhuro durim (për dënimin që do të na e bën faraoni) dhe na bëjë të vdesim muslimanë!"

7:126. Ti po hakmerresh ndaj nesh vetëm pse besuam shenjat e Zotit tonë, posa na erdhën. O Zoti ynë, na jep durim të madh dhe bëna të vdesim myslimanë!”

7:126. WE MA TENKIMU MINNA ‘ILLA ‘EN ‘AMENNA BI’AJATI RABBINA LEMMA XHA’ETNA REBBENA ‘EFRIG ‘ALEJNA SEBREN WE TEWEFFENA MUSLIMINE

C 7:127. Të parët nga populli i faraonit thanë: "A do ta lejosh Musain dhe popullin e tij të bëjë përçarje në tokë dhe të braktisin ty dhe zotat e t'u?" Ai (faraoni) tha: "Do t'ua mbysim djemtë e do t'i lëmë të gjalla gratë e tyre për shërbim, ne jemi dominues mbi ta".

7:127. Paria e popullit të Faraonit tha: “A mos vallë do ta lësh Musain dhe popullin e tij që të bëjnë ngatërresa në tokë dhe që të braktisin ty dhe zotat e tu?” Faraoni u përgjigj: “Meqenëse jemi sundues mbi ata, Ne do t’i vrasim djemtë e tyre dhe do t’i lëmë gjallë gratë e tyre”.

7:127. WE KALEL-MELE’U MIN KAWMI FIR’AWNE ‘ETEDHERU MUSA WE KAWMEHU LIJUFSIDU FIL-’ERDI WE JEDHEREKE WE ‘ALIHETEKE KALE SENUKATTILU ‘EBNA’EHUM WE NESTEHJI NISA’EHUM WE ‘INNA FEWKAHUM KAHIRUNE

C 7:128. Popullit të vet Musai i tha: "Kërkoni ndihmë prej All-llahut dhe kini durim. S'ka dyshim se toka është e All-llahut, ia lë në trashëgim atij që do nga robtë e tij, e ardhmja e lumtur është për të devotshmit".

7:128. Musai i tha popullit të vet: “Kërkoni ndihmë nga Allahu dhe duroni, sepse toka është e Allahut. Ai ia jep atë trashëgim cilit të dojë prej robërve të Vet. Fundi i lumtur u takon atyre që i frikësohen Allahut”.

7:128. KALE MUSA LIKAWMIHI ESTA’INU BILLAHI WE ESBIRU ‘INNEL-’ERDE LILLAHI JURITHUHA MEN JESHA’U MIN ‘IBADIHI WEL-’AKIBETU LILMUTTEKINE

C 7:129. Ata (populli i Musait) thanë: "Ne ishim të shtypur para se të na vije ti, e edhe pasi na erdhe". Ai (Musai) tha: "Është shpresë se All-llahu do ta shkatërrojë armikun tuaj (faraonin), e juve do t'ju bëjë ta zëvendësoni në këtë vend, e do t'ju shikojë se si ju veproni".

7:129. Ata i thanë: “Ne kemi vuajtur para se të vish ti dhe ende po vuajmë”. Musai tha: “Ndoshta Zoti juaj do ta zhdukë armikun tuaj dhe do t’ju bëjë sundimtarë në Tokë, për t’ju parë se si do të veproni”.

7:129. KALU ‘UDHINA MIN KABLI ‘EN TE’TIJENA WE MIN BA’DI MA XHI’TENA KALE ‘ASA REBBUKUM ‘EN JUHLIKE ‘ADUWEKUM WE JESTEHLIFEKUM FIL-’ERDI FEJENDHURE KEJFE TA’MELUNE

C 7:130. (Për madhërinë e Zotit) Ne e provuam popullin e faraonit me skamje dhe me pakësim të frutave, në mënyrë që të marrin mësim.

7:130. Dhe Ne e goditëm popullin e Faraonit me thatësi, me vite zie, që të zinin mend.

7:130. WE LEKAD ‘EHADHNA ‘ALE FIR’AWNE BIS-SININE WE NEKSIN MINE ETH-THEMERATI LE’ALLEHUM JEDHDHEKKERUNE

C 7:131. Kur u vinte atyre e mira (viti i begatshëm), ata thonin: "Kjo është e (mira) jona thjesht". E kur i godiste ndonjë e keqe, fatin e zi ia përshkruanin Musait dhe atyre (besimtarëve) që ishin me të. Veni re, fati i tyre është te All-llahu (e jo te Musai), por shumica e tyre këtë nuk e dinin.

7:131. Por sa herë që u vinte ndonjë e mirë, ata thonin: “Këtë e kemi merituar!” E kur i godiste ndonjë e keqe, atë merrnin si ogur të zi që vinte prej Musait dhe popullit të tij. Por jo! Allahu ishte Ai që ua ndillte fatin e zi, ndonëse shumica e tyre nuk e dinin!

7:131. FE’IDHA XHA’ET/HUMUL-HESENETU KALU LENA HEDHIHI WE ‘IN TUSIBHUM SEJJI’ETUN JETTEJJERU BIMUSA WE MEN ME’AHU ‘ELA ‘INNEMA TA’IRUHUM ‘INDEL-LAHI WE LEKINNE ‘EKTHEREHUM LA JA’LEMUNE

C 7:132. Ata thanë: "Me çfarëdo argumenti të na vishë që me të të na magjepsish (largosh nga feja që kemi), ne nuk do të besojmë ty".

7:132. Ata i thoshin (Musait): “Çfarëdo prove që të na sjellësh për të na magjepsur me të, ne nuk do të të besojmë.”

7:132. WE KALU MEHMA TE’TINA BIHI MIN ‘AJETIN LITESHERENA BIHA FEMA NEHNU LEKE BIMU’UMININE

C 7:133. Atëherë (për shkak të mohimit) Ne lëshuam kundër tyre: vërshimin, karkalecat, rriqërat (insekte dëmtuese), bretkosat dhe gjakun, fakte të qarta njëra pas tjetrës, po ata mbanin kokëfortësi sepse ishin popull mëkatarë.

7:133. Prandaj, Ne u dërguam atyre përmbytje, karkaleca, rriqra, bretkosa dhe gjak, si shenja të qarta, por ata madhështoheshin dhe ishin popull keqbërës.

7:133. FE’ERSELNA ‘ALEJHIMUT-TUFANE WEL-XHERADE WEL-KUMMELE WE ED-DEFADI’A WE ED-DEME ‘AJATIN MUFESSELATIN FASTEKBERU WE KANU KAWMEN MUXHRIMINE

C 7:134. Pasi që i gjeti belaja (me ato masa dënim) ata thanë: "O Musa, lute për ne Zotin tënd me atë meritë që ke (si pejgamber), nëse na e largon dënimin ne do të pranojmë ty (si të dërguar) dhe do t'i lejojmë beni israilët bashkë me ty (të shkoni ku të doni)".

7:134. E kur i godiste dënimi, ata thoshin: “O Musa, lutju Zotit tënd për ne, meqë ka besëlidhje me ty! Nëse na liron nga kjo vuajtje, patjetër që do të të besojmë ty dhe do t’i lëmë bijtë e IzrElit të ikin me ty”.

7:134. WE LEMMA WEKA’A ‘ALEJHIMU ER-RIXHZU KALU JA MUSA ED’U LENA REBBEKE BIMA ‘AHIDE ‘INDEKE LE’IN KESHEFTE ‘ANNA ER-RIXHZE LENU’UMINENNE LEKE WE LENURSILENNE ME’AKE BENI ‘ISRA’ILE

C 7:135. E kur e larguam nga ata dënimin (me lutjen e Musait) për deri në një afat që do të arrinin, ata e thyen besën.

7:135. Por, kur i liruam nga vuajtja dhe erdhi afati i caktuar, ata e shkelën menjëherë premtimin.

7:135. FELEMMA KESHEFNA ‘ANHUMU ER-RIXHZE ‘ILA ‘EXHELIN HUM BALIGUHU ‘IDHA HUM JENKUTHUNE

C 7:136. Atëherë ndërmorëm kundër tyre dhe i fundosëm në det, ngase përgënjeshtruan argumentet Tona dhe nuk çanë kokën për to.

7:136. Kështu, Ne u hakmorëm dhe i fundosëm në det, ngaqë ata i mohuan shenjat Tona dhe nuk ua vunë veshin.

7:136. FANTEKAMNA MINHUM FE’EGREKNAHUM FIL-JEMMI BI’ENNEHUM KEDHDHEBU BI’AJATINA WE KANU ‘ANHA GAFILINE

C 7:137. E atij populli që ishte i nënshtruar i trashëguam lindje e perëndim të tokës, që Ne e bekuam (me të mira), ndërsa për durimin që patën, u plotësua fjala më e mirë (premtimi i vërtetë) e Zotit ndaj beni israilëve; rrënuam atë që bënte faraoni i tij, si dhe atë që kishin ndërtuar ata.

7:137. Ndërsa popullit të përndjekur Ne i dhamë në zotërim viset lindore dhe perëndimore të tokës që kishim bekuar. Kështu u përmbush premtimi i bukur i Zotit tënd ndaj izrElitëve, për shkak të durimit që treguan. Ndërsa ndërtesat dhe kullat e Faraonit dhe të popullit të tij Ne i shkatërruam.

7:137. WE ‘EWRETHNAL-KAWMEL-LEDHINE KANU JUSTED’AFUNE MESHARIKAL-’ERDI WE MEGARIBEHA ELLETI BAREKNA FIHA WE TEMMET KELIMETU RABBIKEL-HUSNA ‘ALA BENI ‘ISRA’ILE BIMA SEBERU WE DEMMERNA MA KANE JESNA’U FIR’AWNU WE KAWMUHU WE MA KANU JA’RISHUNE

C 7:138. Beni israilët i kaluam përtej detit, e ata u takuan me një popull që adhuronte do statuja të tyre, dhe thanë: "O Musa, na e bën edhe neve një zot (statujë) si zotët që i kanë ata (ai popull)". Ai (Musai) tha: "Ju jeni popull që nuk di".

7:138. Ne i kaluam bijtë e IzrElit përtej detit, ku ndeshën një popull që adhuronin idhujt e vet. Ata i thanë Musait: “Na bëna edhe neve një zot, ashtu si kanë ata zota”. Musai tha: “Ju qenkeni vërtet një popull i paditur!

7:138. WE XHAWEZNA BIBENI ‘ISRA’ILEL-BEHRE FE’ETEW ‘ALA KAWMIN JA’KUFUNE ‘ALA ‘ESNAMIN LEHUM KALU JA MUSA EXH’AL LENA ‘ILEHEN KEMA LEHUM ‘ALIHETUN KALE ‘INNEKUM KAWMUN TEXHHELUNE

C 7:139. Vërtet, ai popull (që po adhuron idhuj) është i shkatërruar në atë (adhurim) dhe ajo që vepruan është e asgjësuar (s'ka dobi).

7:139. Fenë që ndjekin këta idhujtarë, e pret shkatërrimi dhe ajo që bëjnë, është krejt pa vlerë.

7:139. ‘INNE HA’UULA’ MUTEBBERUN MA HUM FIHI WE BATILUN MA KANU JA’MELUNE

C 7:140. Musai tha: "Mos deshët, pos All-llahut, të kërkoj për ju zot tjetër, kurse Ai ju vlerësoi mbi njerëzit e tjerë?"

7:140. A mos vallë doni të kërkoj për ju zot tjetër përveç Allahut, që ju ka ngritur mbi të tjerët?!”

7:140. KALE ‘EGAJREL-LAHI ‘EBGIKUM ‘ILEHEN WE HUWE FEDDELEKUM ‘ALEL-’ALEMINE

C 7:141. Përkujtoni (o beni israilë) kur Ai ju shpëtoi prej popullit të faraonit, që u shtroi më të keqin mundim, ua mbyti djemtë tuaj, ua la të gjalla gratë tuaja. E ju me këto ishit në sprovë të madhe nga Zoti juaj".

7:141. Kujtoni kur Ne ju shpëtuam nga populli i Faraonit, i cili ju mundonte pa masë: fëmijët meshkuj jua vriste, kurse femrat tuaja jua linin gjallë. Kjo ka qenë sprovë e madhe për ju nga Zoti juaj.

7:141. WE ‘IDH ‘ENXHEJNAKUM MIN ‘ALI FIR’AWNE JESUMUNEKUM SU’EL-’ADHABI JUKATTILUNE ‘EBNA’EKUM WE JESTEHJUNE NISA’EKUM WE FI DHALIKUM BELA’UN MIN RABBIKUM ‘ADHIMUN

C 7:142. Dhe Ne i caktuam Musait tridhjetë net (afatin për shpallje), e ato i plotësuam edhe me dhjetë dhe kështu u mbush afati për takim me Zotin e tij në katërdhjetë net. Ndërsa Musai vëllait të vet Harunit, i tha: "Më zëvendëso mua te populli im dhe rregullo, e mos shko rrugës së të këqinjve".

7:142. Ne i premtuam Musait se do t’i flisnim pas tridhjetë netësh, të cilat ia shtuam edhe me dhjetë të tjera, kështu që takimi me Zotin e tij u bë pas dyzet netësh. Musai i tha vëllait të vet, Harunit: “Më zëvendëso te populli im, mbaj rregull dhe mos ndiq rrugën e ngatërrestarëve!”

7:142. WE WA’ADNA MUSA THELATHINE LEJLETEN WE ‘ETMEMNAHA BI’ASHRIN FETEMME MIKATU RABBIHI ‘ERBA’INE LEJLETEN WE KALE MUSA LI’HIHI HARUNE EHLUFNI FI KAWMI WE ‘ESLIH WE LA TETTEBI’ SEBILEL-MUFSIDINE

C 7:143. E kur Musai erdhi në kohën që ia caktuam dhe i foli Zoti i vet, ai tha: "Zoti im! Ma mundëso pamjen tënde e të shikojë!" Ai (Zoti) i tha: "Ti nuk ke mundësi të më shohësh, por shiko kodrën, e nëse ajo qëndron në vendin e vet, ti do të më shohish Mua". Kur u drejtua kah kodra, një pjesë e dritës nga Zoti i tij e bëri atë (kodrën) thërrmi, e Musait i ra të fikët. Kur erdhi në vete, tha: "E lartë është madhëria Jote, pendohem te Ti (për atë që kërkova), dhe unë jam i pari i besimtarëve!"

7:143. Kur Musai erdhi në kohën e caktuar dhe Zoti foli me të, ai tha: “O Zoti im, shfaqu që të të shoh” Zoti tha: “Ti nuk mund të më shohësh! Por shiko në atë mal: nëse ai mbetet në vendin e vet, atëherë ti do të më shohësh Mua”. E kur Zoti i tij iu shfaq malit, e thërrmoi atë dhe e bëri pluhur, ndërsa Musait i ra të fikët. Kur erdhi në vete, ai tha: “I lavdëruar qofsh Ti o Zot! Kthehem te Ty i penduar. Unë jam i pari i besimtarëve!”

7:143. WE LEMMA XHA’E MUSA LIMIKATINA WE KELLEMEHU REBBUHU KALE RABBI ‘ERINI ‘ENDHUR ‘ILEJKE KALE LEN TERANI WE LEKINI ENDHUR ‘ILAL-XHEBELI FE’INI ESTEKARRE MEKANEHU FESEWFE TERANI FELEMMA TEXHELLA REBBUHU LILXHEBELI XHE’ALEHU DEKKEN WE HARRE MUSA SA’IKAN FELEMMA ‘EFAKA KALE SUBHANEKE TUBTU ‘ILEJKE WE ‘ENA ‘EWWELUL-MU’UMININE

C 7:144. Ai (All-llahu) tha: "O Musa, Unë të gradova ty mbi njerëzit me shpalljen Time dhe me të folurit tim. Merre atë që ta dhash dhe bëhu mirënjohës".

7:144. Zoti tha: “O Musa! Unë të kam zgjedhur ty mbi të tjerët me kumtet e Mia dhe të Folurin Tim (pa ndërmjetës, por të drejtpërdrejtë). Merre atë që ta kam dhënë dhe bëhu mirënjohës!”

7:144. KALE JA MUSA ‘INNI ESTEFEJTUKE ‘ALA EN-NASI BIRISALATI WE BIKELAMI FEHUDH MA ‘ATEJTUKE WE KUN MINE ESH-SHAKIRINE

C 7:145. Dhe i përshkruam atij në pllaka çdo gjë (që i nevojitej), si këshillim dhe sqarim për secilin send. "Merri këto me seriozitet dhe urdhëroje popullin tënd që t'i përvetësojë më të mirat e tyre (dispozitat me shpërblim më të madh). Unë do t'ua tregoj vendbanimin mëkatarëve".

7:145. Ne i shkruam në Pllaka udhëzime dhe shpjegime për gjithçka: “Merri këto me bindje dhe urdhëroje popullin tënd që t’i përvetësojë në mënyrën më të mirë. Unë do t’ju tregoj shtëpinë e të pabindurve.

7:145. WE KETEBNA LEHU FIL-’ELWAHI MIN KULLI SHEJ’IN MEW’IDHETEN WE TEFSILEN LIKULLI SHEJ’IN FEHUDH/HA BIKUWETIN WE ‘MUR KAWMEKE JE’HUDHU BI’EHSENIHA SE’URIKUM DAREL-FASIKINE

C 7:146. Unë do t'i zbraps nga argumentet e Mia ata të cilët pa pasur të drejtë bëjnë kryelartësi në tokë, të cilët edhe nëse shohin çdo argument nuk besojnë, dhe nëse shohin rrugën e shpëtimit nuk e marrim atë rrugë, e nëse e shohin rrugën e gabuar ata e marrin atë rrugë. Këtë (këtë verbërim të tyre), ngase ata i konsideruan të rreme faktet Tona dhe ngase i lanë pas dore ato.

7:146. Do t’i largoj prej shenjave të Mia ata që sillen me arrogancë në Tokë, kështu që edhe kur të shohin çfarëdo shenje, nuk do ta besojnë atë. Kur të shohin rrugën e drejtë, ata nuk do ta ndjekin atë dhe, kur të shohin rrugën e gabuar, do ta marrin atë, sepse ata nuk i besuan shpalljet Tona dhe nuk u kushtonin vëmendje atyre.

7:146. SE’ESRIFU ‘AN ‘AJATIJEL-LEDHINE JETEKEBBERUNE FIL-’ERDI BIGAJRIL-HEKKI WE ‘IN JEREW KULLE ‘AJETIN LA JU’UMINU BIHA WE ‘IN JEREW SEBILE ER-RUSHDI LA JETTEHIDHUHU SEBILEN WE ‘IN JEREW SEBILEL-GAJJI JETTEHIDHUHU SEBILAN DHALIKE BI’ENNEHUM KEDHDHEBU BI’AJATINA WE KANU ‘ANHA GAFILINE

C 7:147. Ata të cilët i mohuan argumentet Tona dhe takimin në ditën e botës së ardhshme, ata asgjësuan veprat e tyre. A shpërblehen ata (me thevab ose me dënim) pos sipas asaj si kanë vepruar.

7:147. Atyre që mohojnë shpalljet Tona dhe takimin në botën tjetër, do t’u zhvlerësohen veprat. A do të dënohen ndryshe, veçse sipas punëve që kanë bërë?!

7:147. WEL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE LIKA’IL-’AHIRETI HEBITET ‘A’MALUHUM HEL JUXHZEWNE ‘ILLA MA KANU JA’MELUNE

C 7:148. Populli i Musait, pas tij (kur ai shkoi në kodrën Tur për pranimin e shpalljes), e mbaroi nga stolitë e tyre një figurë viçi që kishte britmë (pallte). A nuk e shihnin ata se ai nuk ju fliste as nuk i udhëzonte në ndonjë rrugë të drejtë. E morën atë (e adhuruan si idhull viçin), e ishin të padrejtë ndaj vetes së tyre.

7:148. Populli i Musait, pas largimit të tij, filloi të adhurojë një viç të bërë nga stolisjet e tyre të arta. Ai kishte një zë si të lopës. A nuk e shihnin ata se ai as nuk mund t’u fliste, as t’i udhëzonte në rrugë të drejtë?! Ata e zgjodhën këtë viç për adhurim dhe u bënë keqbërës.

7:148. WE ETTEHADHE KAWMU MUSA MIN BA’DIHI MIN HULIJIHIM ‘IXHLEN XHESEDAN LEHU HUWARUN ‘ELEM JEREW ‘ENNEHU LA JUKELLIMUHUM WE LA JEHDIHIM SEBILÆN ETTEHADHUHU WE KANU DHALIMINE

C 7:149. E kur në duart e tyre u thye (ajo vepër e shëmtuar u penduan) dhe e kuptuan se me të vërtetë kanë gabuar, thanë: "Nëse nuk na mëshiron Zoti ynë dhe nuk na e falë gabimin, ne pa dyshim do të jemi nga më të dëshpëruarit".

7:149. Por, kur u penduan dhe e kuptuan se kishin hyrë në rrugë të gabuar, ata thanë: “Nëse Zoti ynë nuk na mëshiron dhe nuk na fal, me të vërtetë, do të jemi të humbur!”

7:149. WE LEMMA SUKITE FI ‘EJDIHIM WE RE’EW ‘ENNEHUM KAD DELLU KALU LE’IN LEM JERHEMNA REBBUNA WE JEGFIR LENA LENEKUNENNE MINEL-HASIRINE

C 7:150. E kur u kthye Musai shumë i hidhëruar te populli i vet, tha: "Sa keq më paskeni zëvendësuar pas shkuarjes sime! A e ngutët (pritjen) urdhrin e Zotit tuaj?" I hodhi pllakat dhe e zuri për (flokë) koke vëllain e vet duke e tërhequr kah vetja. Ai (vëllai Haruni) tha: "O bir i nënës sime, populli më mundi dhe gati më mbyti, mos më konsidero mua me njerëzit mizorë".

7:150. Kur Musai u kthye te populli i tij, i zemëruar dhe i pikëlluar, thirri: “Shumë e keqe është ajo që keni bërë pas ikjes sime! A mos vallë donit të shpejtonit ndëshkimin e Zotit tuaj?” Pastaj i hodhi pllakat dhe, duke e kapur vëllanë për koke, e tërhoqi drejt vetes. Haruni i tha: “O djali i nënës sime! Në të vërtetë, këta njerëz më quajtën për të dobët dhe gati më mbytën. Mos më turpëro para armiqve dhe mos më llogarit ndër keqbërësit!”

7:150. WE LEMMA REXHE’A MUSA ‘ILA KAWMIHI GADBANE ‘ESIFEN KALE BI’SEMA HALEFTUMUNI MIN BA’DI ‘E’AXHILTUM ‘EMRE RABBIKUM WE ‘ELKAL-’ELWAHE WE ‘EHADHE BIRE’SI ‘EHIHI JEXHURRUHU ‘ILEJHI KALE EBNE ‘UMME ‘INNEL-KAWME ESTED’AFUNI WE KADU JEKTULUNENI FELA TUSHMIT BIJEL-’A’DA’E WE LA TEXH’ALNI ME’AL-KAWMI EDH-DHALIMINE

C 7:151. (Musai) Tha: "Zoti im, më falë mua dhe vëllain tim dhe na dhuro mëshirën Tënde, se Ti je mëshirues i mëshiruesve".

7:151. Musai u lut: “O Zot! Më fal mua dhe vëllanë tim dhe na prano në mëshirën Tënde! Ti je më i Mëshirshmi i mëshiruesve”.

7:151. KALE RABBI EGFIR LI WE LI’EHI WE ‘EDHILNA FI REHMETIKE WE ‘ENTE ‘ERHEMU ER-RAHIMINE

C 7:152. Nuk ka dyshim se ata që adhuruan viçin ka për t'i përfshirë përbuzja nga Zoti i tyre dhe nënçmimi në jetën e Dunjasë. Kështu i shpërblejmë (me dënim) trilluesit e rrenës.

7:152. Ata që zgjodhën viçin për zot të tyre, do t’i zërë zemërimi i Zotit të tyre dhe poshtërimi në këtë jetë. Kështu i ndëshkojmë Ne ata që shpifin.

7:152. ‘INNEL-LEDHINE ETTEHADHUL-’IXHLE SEJENALUHUM GADEBUN MIN RABBIHIM WE DHILLETUN FIL-HEJETI ED-DUNJA WE KEDHELIKE NEXHZIL-MUFTERINE

C 7:153. E ata që bënë vepra të këqija e pastaj u penduan pas tyre dhe besuan sinqerisht, Zoti yt ua falë gabimet dhe është mëshirues pas tij (pas pendimit të tyre).

7:153. Ndërsa ata që kryejnë vepra të këqija e pastaj pendohen dhe bëhen besimtarë, ta dinë se pas kësaj, Zoti yt është vërtet Falës e Mëshirëplotë.

7:153. WEL-LEDHINE ‘AMILU ES-SEJJI’ATI THUMME TABU MIN BA’DIHA WE ‘AMENU ‘INNE REBBEKE MIN BA’DIHA LEGAFURUN REHIMUN

C 7:154. E kur iu ndal hidhërimi Musait, ai i mori pllakat (që i pat hedhur), e në tekstin e tyre ishin (shënuar) udhëzime e mëshirë për ata që kanë frikë ndaj Zotit të tyre.

7:154. Dhe, kur Musait i kaloi zemërimi, i mori Pllakat, në të cilat ishin shënuar udhëzimet për rrugën e drejtë dhe mëshira për ata që i frikësohen Zotit të tyre.

7:154. WE LEMMA SEKETE ‘AN MUSAL-GADEBU ‘EHADHEL-’ELWAHE WE FI NUSHATIHA HUDEN WE REHMETUN LILLEDHINE HUM LIREBBIHIM JERHEBUNE

C 7:155. Musai zgjodhi nga populli i vet shtatëdhjetë veta për kohën që Ne ia caktuam takimin. E pasi që i kapi ata dridhja (e tokës), ai tha: "Zoti im!, sikur të kishe dashur Ti, i kishe zhdukur më parë ata dhe mua. A po na zhduk për atë që bënë të marrët nga ne? Kjo është vetëm sprovë e Jotja, që me të e bën të humbur atë që do dhe e vë në rrugë të drejtë atë që do. Ti je mbrojtësi ynë, pra falna e mëshirona, se Ti je më i miri që falë (gabimet).

7:155. Më pas Musai zgjodhi nga populli i tij shtatëdhjetë burra, për takimin Tonë. Kur i goditi tërmeti, ai tha: “O Zoti im! Sikur të doje Ti, do t’i zhdukje ata dhe mua që më përpara. Por, a do të na shkatërroje për atë që bënë disa mendjelehtë mes nesh?! Ajo ishte veç një sprovë e urdhëruar prej Teje, për të shpënë në humbje atë që Ti do dhe për të udhëzuar atë që Ti dëshiron. Ti je Mbrojtësi ynë, andaj falna dhe mëshirona! Ti je më i miri i mëshiruesve!

7:155. WE EHTARE MUSA KAWMEHU SEB’INE REXHULEN LIMIKATINA FELEMMA ‘EHADHET/HUMU ER-REXHFETU KALE RABBI LEW SHI’TE ‘EHLEKTEHUM MIN KABLU WE ‘IJAJE ‘ETUHLIKUNA BIMA FE’ALE ES-SUFEHA’U MINNA ‘IN HIJE ‘ILLA FITNETUKE TUDILLU BIHA MEN TESHA’U WE TEHDI MEN TESHA’U ‘ENTE WELIJUNA FAGFIR LENA WE ERHEMNA WE ‘ENTE HAJRUL-GAFIRINE

C 7:156. Dhe cakto për ne (jetë) të mirë në Dunja dhe të mirë në botën tjetër, pse vërtet jemi kthyer kah Ti. Ai (Zoti) tha: "Dënimi im është ai me të cilin e godas cilin dua, e mëshira Ime ka përfshirë secilin send. Atë (Mëshirën) do ta caktoj për ata të cilët u ruhen (mëkateve), e japin zeqatin dhe për ata që i besojnë argumentet tona.

7:156. Na cakto të mira në këtë botë dhe në tjetrën, sepse veç tek Ti ne kthehemi.” Allahu tha: “Unë godas me dënimin Tim kë të dua, ndërsa mëshira Ime përfshin çdo gjë. Atë do t’ua jap atyre që ruhen nga gjynahet e japin zeqatin, atyre që u besojnë shpalljeve Tona

7:156. WE EKTUB LENA FI HEDHIHI ED-DUNJA HESENETEN WE FIL-’AHIRETI ‘INNA HUDNA ‘ILEJKE KALE ‘ADHABI ‘USIBU BIHI MEN ‘ESHA’U WE REHMETI WESI’AT KULLE SHEJ’IN FESE’EKTUBUHA LILLEDHINE JETTEKUNE WE JU’UTUNE EZ-ZEKETE WEL-LEDHINE HUM BI’AJATINA JU’UMINUNE

C 7:157. Që pranojnë të dërguarin (Muhammedin), Pejgamberin arab, (që nuk shkruan as nuk lexon), të cilin e gjejnë të cilësuar (të përshkruar me virtytet e tij), te ata në Tevrat dhe në Inxhil, e që i urdhëron ata për çdo të mirë dhe i ndalon nga çdo e keqe, u lejon ushqimet e këndshme dhe u ndalon ato të pakëndshmet, dhe heq nga ata barrën e rëndë të tyre dhe prangat që ishin mbi ta. Pra, ata të cilët e besojnë atë, e nderojnë dhe e ndihmojnë, veprojnë me dritën që iu zbrit me të, të tillët janë të shpëtuarit.

7:157. dhe atyre që ndjekin të Dërguarin Tonë, Profetin që nuk di shkrim e lexim, të cilin ata do ta gjejnë të shënuar në shkrimet e tyre, në Teurat dhe Ungjill. Ai do t’i urdhërojë ata të bëjnë vepra të mira dhe do t’i ndalojë nga të këqijat; do t’ua lejojë të mirat e do t’ua ndalojë të këqijat, duke i liruar nga barrët e rënda dhe vështirësitë që kanë pasur. Prandaj, ata që do ta besojnë, përkrahin dhe nderojnë atë, duke ndjekur dritën që është zbritur me të, pikërisht ata janë të fituarit.”

7:157. EL-LEDHINE JETTEBI’UNE ER-RESULE EN-NEBIJEL-’UMMIJEL-LEDHI JEXHIDUNEHU MEKTUBEN ‘INDEHUM FIT-TEWRATI WEL-’INXHILI JE’MURUHUM BIL-MA’RUFI WE JENHAHUM ‘ANIL-MUNKERI WE JUHILLU LEHUMUT-TEJJIBATI WE JUHERRIMU ‘ALEJHIMUL-HABA’ITHE WE JEDA’U ‘ANHUM ‘ISREHUM WEL-’EGLALEL-LETI KANET ‘ALEJHIM FE-EL-LEDHINE ‘AMENU BIHI WE ‘AZZERUHU WE NESERUHU WE ETTEBA’U EN-NUREL-LEDHI ‘UNZILE ME’AHU ‘ULA’IKE HUMUL-MUFLIHUNE

C 7:158. Thuaj (Muhammed): "O ju njerëz! Unë jam i dërguari i All-llahut te të gjithë ju. All-llahut që vetëm i Tij është sundimi i qiejve e i tokës, s'ka të adhuruar tjetër pos Tij; Ai jep jetë dhe Ai jep vdekje, pra besoni All-llahun dhe të dërguarin e Tij, pejgamberin e pashkolluar, që beson All-llahun dhe shpalljet e Tij, ndiqeni rrugën e tij që ta gjeni të vërtetën.

7:158. Thuaj (o Muhamed): “O njerëz, unë jam i Dërguari i Allahut për të gjithë ju, i Atij që i përket sundimi i qiejve dhe i Tokës. Nuk ka zot tjetër të vërtetë veç Atij; Ai jep jetë dhe vdekje, prandaj besoni në Allahun dhe në të Dërguarin e Tij, Profetin që nuk di shkrim e lexim e që beson në Allahun dhe Fjalët e Tij! Shkoni pas Tij, që të jeni në rrugën e drejtë!”

7:158. KUL JA ‘EJJUHA EN-NASU ‘INNI RESULU ELLAHI ‘ILEJKUM XHEMI’ENL-LEDHI LEHU MULKU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI LA ‘ILAHE ‘ILLA HUWE JUHJI WE JUMITU FE’AMINU BILLAHI WE RESULIHI EN-NEBIJIL-’UMMIJIL-LEDHI JU’UMINU BILLAHI WE KELIMATIHI WE ETTEBI’UHU LE’ALLEKUM TEHTEDUNE

C 7:159. Edhe prej popullit të Musait qe një grup që udhëzoi drejt dhe iu përmbajt asaj (drejtësisë).

7:159. Te populli i Musait ka pasur disa njerëz që udhëhiqnin dhe zbatonin drejtësinë nën dritën e së vërtetës.

7:159. WE MIN KAWMI MUSA ‘UMMETUN JEHDUNE BIL-HEKKI WE BIHI JA’DILUNE

C 7:160. Ne i ndamë ata (popullin e Musait) në dymbëdhjetë grupe fisesh, e kur Musait i kërkoi ujë populli i vet, Ne e udhëzuam (duke i thënë): "Bjeri me shkopin tënd gurit" (ai i ra) dhe prej tij (gurit) gufuan dymbëdhjetë kroje, ashtu që secili grup e dinte krojin e vet. Ne bëmë që retë t'u bëjnë hije atyre dhe u sollëm rrëshirë dhe shkurtëza (dhe u thamë): "Hani nga të mirat me të cilat ju dhuruam!" (e pse ishit përbuzës). Ata nuk na dëmtuan Ne, por e dëmtuan vetveten e tyre (ngase u dënuan).

7:160. Ne i ndamë hebrenjtë në dymbëdhjetë fise, secili komb më vete. Kur populli i tij i kërkoi ujë, Ne i kumtuam Musait: “Bjeri me shkopin tënd shkëmbit!” dhe prej tij shpërthyen dymbëdhjetë burime. Çdo fis e dinte burimin e vet. Dhe Ne u bëmë hije me retë dhe u zbritëm manën dhe thëllëza, duke iu thënë: “Hani ushqimet e mira që jua kemi dhënë!” Ata nuk na dëmtuan Neve, por i bënë dëm vetvetes.

7:160. WE KATTA’NAHUMU ETHNETEJ ‘ASHRETE ‘ESBATEN ‘UMEMAN WE ‘EWHEJNA ‘ILA MUSA ‘IDH ESTESKAHU KAWMUHU ‘ENI EDRIB BI’ASAKEL-HEXHERE FANBEXHESET MINHU ETHNETA ‘ASHRETE ‘AJNÆN KAD ‘ALIME KULLU ‘UNASIN MESHREBEHUM WE DHELLELNA ‘ALEJHIMUL-GAMAME WE ‘ENZELNA ‘ALEJHIMUL-MENNE WE ES-SELWA KULU MIN TEJJIBATI MA REZEKNAKUM WE MA DHELEMUNA WE LEKIN KANU ‘ENFUSEHUM JEDHLIMUNE

C 7:161. (Përkujto edhe këtë) Kur atyre iu tha: "Banoni në këtë fshat (vendbanim) dhe hani nga (frutat e tij) kah të doni e thuani: "Falje" dhe në derë hyni të përulur, se Ne do t'ua falim mëkatet tuaja dhe do t'ua shtojmë edhe më punëmirëve!"

7:161. Kur atyre iu tha: “Vendosuni në këtë vendbanim dhe hani çfarë të doni; kërkoni falje dhe hyni në portat e tij duke u përulur, që t’jua falim gabimet dhe t’ua shtojmë shpërblimin punëmirëve”,

7:161. WE ‘IDH KILE LEHUMU ESKUNU HEDHIHIL-KARJETE WE KULU MINHA HEJTHU SHI’TUM WE KULU HITTETUN WE EDHULUL-BABE SUXHXHEDEN NEGFIR LEKUM HATI’ATIKUM SENEZIDUL-MUHSININE

C 7:162. E ata prej tyre që ishin mizorë ndryshuan fjalë tjetër nga ajo që iu kishte thënë, atëherë Ne zbritëm kundër tyre një dënim nga qielli për shkak se ishin zullumqarë.

7:162. keqbërësit nga radhët e tyre, i ndërruan fjalët me të tjera që nuk u ishin thënë. Prandaj Ne u dërguam dënim nga qielli, sepse bënë prapësi.

7:162. FEBEDDELEL-LEDHINE DHELEMU MINHUM KAWLEN GAJREL-LEDHI KILE LEHUM FE’ERSELNA ‘ALEJHIM RIXHZAN MINE ES-SEMA’I BIMA KANU JEDHLIMUNE

C 7:163. Dhe pyeti ti (Muhammed) për fshatin që ishte në breg të detit e ata e shkelën rendin e të shtunës (që e kishin të ndaluar gjuajtjen e peshqve), kur në të shtunën e tyre peshqit u vinin sheshazi mbi ujë, e në ditën që nuk festonin nuk u vinin. Ja, kështu i sprovuam ata ngase ishin mëkatarë.

7:163. Pyeti ata për qytetin që gjendej në bregdet dhe për çfarë i gjeti banorët e tij kur thyen urdhëresën e Sabatit (së shtunës)! Atë ditë u vinin peshqit me shumicë, ndërsa ditëve tjera që nuk i kremtonin, nuk u vinin. Kështu, Ne i vumë në provë, sepse bënin punë të mbrapshta.

7:163. WE ES’ELHUM ‘ANIL-KARJETI ELLETI KANET HADIRETEL-BEHRI ‘IDH JA’DUNE FI ES-SEBTI ‘IDH TE’TIHIM HITANUHUM JEWME SEBTIHIM SHURRA’EN WE JEWME LA JESBITUNE LA TE’TIHIM KEDHALIKE NEBLUHUM BIMA KANU JEFSUKUNE

C 7:164. Dhe kur një grup prej tyre thanë: "Përse këshilloni një popull që All-llahu do ta shkatërrojë ose dënojë me një dënim të ashpër?" Thanë (këshilluesit): "Arsyetim para Zotit tuaj dhe me shpresë që t'u largohen gabimeve".

7:164. Kur disa prej tyre thanë: “Përse këshilloni, kur e dini se Allahu do t’na zhdukë ose do të na ndëshkojë ashpër?!” Këshilltarët u përgjigjën: “Për t’u arsyetuar para Zotit tuaj dhe që ju të mund të ruheni nga gjynahet”.

7:164. WE ‘IDH KALET ‘UMMETUN MINHUM LIME TA’IDHUNE KAWMEN ELLAHU MUHLIKUHUM ‘EW MU’ADHDHIBUHUM ‘ADHABAN SHEDIDÆN KALU MA’DHIRETEN ‘ILA RABBIKUM WE LE’ALLEHUM JETTEKUNE

C 7:165. E kur braktisën atë për të cilën ishin këshilluar, Ne i shpëtuam ata që pengonin nga të këqijat, ndërsa ata që kundërshtuan i kapëm me një dënim të fortë, ngase ishin të shfrenuar.

7:165. Por, kur e harruan atë për të cilën ishin paralajmëruar, Ne i shpëtuam ata që këshillonin, kurse i ndëshkuam ashpër keqbërësit, për shkak të mosbindjes së tyre.

7:165. FELEMMA NESU MA DHUKKIRU BIHI ‘ENXHEJNAL-LEDHINE JENHEWNE ‘ANI ES-SU’I WE ‘EHADHNAL-LEDHINE DHELEMU BI’ADHABIN BE’ISIN BIMA KANU JEFSUKUNE

C 7:166. E kur ata tejkaluan me arrogancë të hapët nga ajo që ishin të ndaluar, Ne i shndërruam në majmunë të përbuzur.

7:166. Kur ata ngulmuan me mendjemadhësi të bënin atë që u ishte ndaluar, Ne u thamë: “Bëhuni majmunë të përbuzur!”.

7:166. FELEMMA ‘ATEW ‘AN MA NUHU ‘ANHU KULNA LEHUM KUNU KIREDETEN HASI’INE

C 7:167. Përkujto (o i dërguar) kur Zoti Yt shpalli qartas se mbi ta do të vë, deri në ditën e kijametit, sundimin e ndonjë që ka për t'ua shijuar atyre mundimin më të shëmtuar. Vërtet Zoti yt ndërmerr shpejtë dënimin, Ai edhe falë e mëshiron shumë.

7:167. Pastaj Zoti yt shpalli se do t’u dërgonte atyre të tjerë që do t’i mundonin, në mënyrën më të keqe, deri në Ditën e Kiametit. Me të vërtetë, Zoti yt dënon shpejt, por Ai është edhe Falës e Mëshirëplotë.

7:167. WE ‘IDH TE’EDHDHENE REBBUKE LEJEB’ATHENNE ‘ALEJHIM ‘ILA JEWMIL-KIJAMETI MEN JESUMUHUM SU’EL-’ADHABI ‘INNE REBBEKE LESERI’UL-’IKABI WE ‘INNEHU LEGAFURUN REHIMUN

C 7:168. Ne i shpërndajmë ata në grupe nëpër tokë; prej tyre ka të mirë, por edhe jo të tillë. Ne i provuam me të mira e me të këqija, në mënyrë që të tërhiqen nga e keqja.

7:168. Dhe Ne i shpërndamë ata në Tokë grupe-grupe. Disa prej tyre ishin të mirë e disa jo. Ne i vumë në provë ata me mirësi dhe fatkeqësi, me qëllim që të ktheheshin (në rrugë të drejtë).

7:168. WE KATTA’NAHUM FIL-’ERDI ‘UMEMEN MINHUMU ES-SALIHUNE WE MINHUM DUNE DHALIKE WE BELEWNAHUM BIL-HESENATI WE ES-SEJJI’ATI LE’ALLEHUM JERXHI’UNE

C 7:169. E pas tyre erdhi brezi që trashëgoi librin. Këta merrnin mjete të pavlerë të kësaj bote (lakmues që nuk dallonin të mirën a të keqen) e thonin: "Do të na bëhet falje", ndërsa, po t'u vijë atyre diç si ajo, e merrnin atë përsëri. A nuk është marrë prej tyre zotimi në librin (Tevratin) se nuk do të thonë ndaj All-llahut tjetër pos të vërtetës dhe ata e dinin mirë se çka në të (libër). Po a nuk po kuptoni se bota tjetër është më e mirë (se ajo çka merrnit ju) për ata që ruhen.

7:169. Pas tyre, erdhi një brezni e cila e trashëgoi Librin (Teuratin), por duke marrë gjërat e pavlefshme të kësaj bote dhe duke thënë: “Do të na falet çdo gjë!” Edhe nëse u binin në dorë gjëra të ngjashme, prapë i merrnin ato. Vallë, a nuk e kishin pranuar besëlidhjen në Libër – që për Allahun të thoshin vetëm të vërtetën?! Pikërisht ata, që e kishin studiuar ç’përmbante ai? Bota tjetër është më e mirë për besimtarët që i frikësohen Allahut; akoma nuk e kuptoni këtë?!

7:169. FEHALEFE MIN BA’DIHIM HALFUN WERITHUL-KITABE JE’HUDHUNE ‘AREDE HADHAL-’EDNA WE JEKULUNE SEJUGFERU LENA WE ‘IN JE’TIHIM ‘AREDUN MITHLUHU JE’HUDHUHU ‘ELEM JU’UHADH ‘ALEJHIM MITHAKUL-KITABI ‘EN LA JEKULU ‘ALA ELLAHI ‘ILLAL-HEKKA WE DERESU MA FIHI WE ED-DARUL-’AHIRETU HAJRUN LILLEDHINE JETTEKUNE ‘EFELA TA’KILUNE

C 7:170. Po atyre që i përmbahen librit dhe e falin namazin, Ne nuk u humbim shpërblimin të mirëve.

7:170. Ata që u përmbahen thënieve të Librit dhe që e kryejnë namazin, ta dinë se Ne, pa dyshim, nuk do t’ua humbim shpërblimin punëmirëve.

7:170. WEL-LEDHINE JUMESSIKUNE BIL-KITABI WE ‘EKAMU ES-SELETE ‘INNA LA NUDI’U ‘EXHREL-MUSLIHINE

C 7:171. Përkujto kur ngritëm kodrën mbi ta si re, e ata menduan se ajo do të bie mbi ta. (Ne u thamë): "Merrni këtë që ua dhamë me kujdes dhe përkujtoni ç'keni në të, e të ndaleni nga ajo që është e ndaluar.

7:171. Ne ngritëm sipër tyre malin, që dukej si hije e ata besonin se do të binte mbi ta, dhe u thamë: “Mbajeni fort atë që ju dhamë dhe kujtoni çfarë përmban ajo, që të ruheni nga gjynahet.”

7:171. WE ‘IDH NETEKNAL-XHEBELE FEWKAHUM KE’ENNEHU DHULLETUN WE DHENNU ‘ENNEHU WAKI’UN BIHIM HUDHU MA ‘ATEJNAKUM BIKUWETIN WE EDHKURU MA FIHI LE’ALLEKUM TETTEKUNE

C 7:172. Përkujto kur Zoti Yt nxori nga shpina e bijve të Ademit pasardhësit e tyre dhe i bëri dëshmues të vetes së tyre (duke u thënë): "A nuk jam Zoti juaj?" Ata thanë: "Po, dëshmuam!". Të mos thoni në ditën e kijametit: "Ne nga ky (dëshmim) ishim të panjohur".

7:172. Kur Zoti yt nxori nga kurrizi i bijve të Ademit pasardhësit e tyre dhe i bëri të dëshmojnë kundër vetes së tyre, u tha: “A nuk jam Unë Zoti juaj?” Ata u përgjigjën: “Po, dëshmojmë se Ti je.” Kështu bëri Ai, në mënyrë që ju (o njerëz) të mos thoni në Ditën e Kiametit: “Këtë nuk e kishim ditur.”

7:172. WE ‘IDH ‘EHADHE REBBUKE MIN BENI ‘ADEME MIN DHUHURIHIM DHURRIJETEHUM WE ‘ESH/HEDEHUM ‘ALA ‘ENFUSIHIM ‘ELESTU BIREBBIKUM KALU BELA SHEHIDNA ‘EN TEKULU JEWMEL-KIJAMETI ‘INNA KUNNA ‘AN HADHA GAFILINE

C 7:173. Ose të mos thoni: "Prindërit tanë më parë ishin idhujtarë, e ne ishim pasardhës të tyre. A do të na shkatërrosh ne për atë që bënë ata asgjësues të së vërtetës?"

7:173. Ose që të mos thoni: “Me të vërtetë, etërit tanë ishin idhujtarë para nesh, kështu që edhe ne jemi pasardhësit e tyre. A mos vallë do të na shkatërrosh për veprat e atyre që ndoqën mashtrimin?”

7:173. ‘EW TEKULU ‘INNEMA ‘ESHREKE ‘ABA’UUNA MIN KABLU WE KUNNA DHURRIJETEN MIN BA’DIHIM ‘EFETUHLIKUNA BIMA FE’ALEL-MUBTILUNE

C 7:174. Po, kështu ua sqarojmë argumentet, që ata të kthehen nga e gabuara në të vërtetën.

7:174. Kështu, Ne i shpjegojmë hollësisht shpalljet, që ata të kthehen (në rrugën e drejtë).

7:174. WE KEDHELIKE NUFESSILUL-’AJATI WE LE’ALLEHUM JERXHI’UNE

C 7:175. Dhe lexoju atyre tregimin e atij që ia patëm dhënë dituritë Tona, ndërsa ai u zhvesh prej tyre dhe atëherë atë e shoqëroi shejtani dhe kështu ai u bë prej të humburve.

7:175. Tregoju atyre (hebrenjve) për njeriun, të cilit Ne i mësuam shpalljet Tona, por u largua prej tyre. Kështu, djalli e pushtoi atë dhe ai u bë nga të humburit.

7:175. WE ETLU ‘ALEJHIM NEBE’EL-LEDHI ‘ATEJNAHU ‘AJATINA FANSELEHA MINHA FE’ETBE’AHU ESH-SHEJTANU FEKANE MINEL-GAWINE

C 7:176. E sikur të donim Ne, do ta ngrenim lartë me atë (dituri), por ai nuk iu largua tokës (Dunjasë) dhe shkoi pas epshit të vet. Shembulli i tij është si ai i qenit, të cilin nëse e përzë ai e nxjerr gjuhën, po edhe nëse nuk e përzë, ai sërish e nxjerr gjuhën. Ky është shembulli i atyre që i konsideruan të rreme argumentet Tona. Ti rrëfe tregimet (umetit tënd) në mënyrë që ata të mendojnë.

7:176. Sikur të donim, do ta ngrinim atë (me shpalljet Tona), por ai u mbërthye pas jetës tokësore dhe u dha pas dëshirave të veta. Shembulli i tij është si shembulli i qenit: nëse e ndjek, ai të nxjerr gjuhën, nëse largohesh, ai përsëri të nxjerr gjuhën. Ky është shembull i njerëzve, që mohojnë shpalljet Tona. Tregojua atyre këto ngjarje, në mënyrë që ata të mendojnë.

7:176. WE LEW SHI’NA LEREFA’NAHU BIHA WE LEKINNEHU ‘EHLEDE ‘ILAL-’ERDI WE ETTEBE’A HEWAHU FEMETHELUHU KEMETHELIL-KELBI ‘IN TEHMIL ‘ALEJHI JELHETH ‘EW TETRUK/HU JELHETH DHALIKE METHELUL-KAWMIL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA FAKSUSIL-KASESE LE’ALLEHUM JETEFEKKERUNE

C 7:177. Shembull i keq është populli që i përgënjeshtroi faktet Tona dhe e dëmtoi vetveten.

7:177. I shëmtuar është shembulli i njerëzve që i mohojnë shpalljet Tona dhe i bëjnë keq vetvetes.

7:177. SA’E METHELENL-KAWMUL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA WE ‘ENFUSEHUM KANU JEDHLIMUNE

C 7:178. Atë që All-llahu e udhëzon, ai është në rrugë të drejtë, e atë që e humbë, e ata janë të dëshpëruarit.

7:178. Ai të cilin Allahu e udhëzon, është në rrugë të drejtë, ndërsa ai të cilin Allahu e shpie në humbje, është vërtet i humbur.

7:178. MEN JEHDI ELLAHU FEHUWEL-MUHTEDI WE MEN JUDLIL FE’ULA’IKE HUMUL-HASIRUNE

C 7:179. Ne krijuam shumë nga xhinët e njerëzit për xhehennem. Ata kanë zemra që me to nuk kuptojnë, ata kanë sy që me ta nuk shohin dhe ata kanë veshë që me ta nuk dëgjojnë. Ata janë si kafshët, bile edhe më të humbur, të tillët janë ata të marrët.

7:179. Ne kemi paracaktuar për Xhehenemin shumë xhinde dhe njerëz, sepse ata kanë zemra, por nuk kuptojnë, kanë sy, por nuk shohin dhe kanë veshë, por nuk dëgjojnë. Ata janë si bagëtitë, madje edhe më zi. Pikërisht këta janë të shkujdesurit.

7:179. WE LEKAD DHERE’NA LIXHEHENNEME KETHIREN MINEL-XHINNI WEL-’INSI LEHUM KULUBUN LA JEFKAHUNE BIHA WE LEHUM ‘A’JUNUN LA JUBSIRUNE BIHA WE LEHUM ‘ADHANUN LA JESMA’UNE BIHA ‘ULA’IKE KAL’EN’AMI BEL HUM ‘EDELLU ‘ULA’IKE HUMUL-GAFILUNE

C 7:180. All-llahu ka emrat më të mirë, andaj Atë thirreni me ata e hiquni nga ata që bëjnë shtrembërime me emrat e Tij. Ata kanë për t'u shpërblyer (me dënim) për veprimet e tyre.

7:180. Allahut i përkasin emrat më të bukur, andaj thirreni Atë (lutjuni Atij) me to dhe largohuni nga ata që i shtrembërojnë emrat e Tij. Ata do të ndëshkohen për çfarë kanë vepruar.

7:180. WE LILLEHIL-’ESMA’UL-HUSNA FAD’UHU BIHA WE DHERUL-LEDHINE JULHIDUNE FI ‘ESMA’IHI SEJUXHZEWNE MA KANU JA’MELUNE

C 7:181. E ndër ata që krijuam Ne, ka njerëz që udhëzojnë në të drejtën dhe veprojnë me te.

7:181. Ndërmjet atyre që kemi krijuar, ka njerëz që i udhëzojnë të tjerët në rrugën e vërtetë dhe gjykojnë drejt.

7:181. WE MIMMEN HALEKNA ‘UMMETUN JEHDUNE BIL-HEKKI WE BIHI JA’DILUNE

C 7:182. Ndërsa ata që i konsideruan të rreme argumentet Tona, Ne do t'i shpiejmë në humbje në mënyrë graduale kah nuk e kuptojnë ata.

7:182. Ndërsa ata që i mohojnë shpalljet Tona, dalëngadalë Ne do t’i shpiem drejt shkatërrimit, pa e kuptuar

7:182. WEL-LEDHINE KEDHDHEBU BI’AJATINA SENESTEDRIXHUHUM MIN HEJTHU LA JA’LEMUNE

C 7:183. Mirëpo, atyre u jap afat, se kapja (dënimi) Im është i fortë.

7:183. e do t’u japim afat. Me të vërtetë, plani Ynë është i fortë.

7:183. WE ‘UMLI LEHUM ‘INNE KEJDI METINUN

C 7:184. A nuk menduan ata se ai, bashkëkohaniku i tyre (Muhammedi), nuk ka farë çmendurie, ai është vetëm qortues i hapët.

7:184. A nuk u ka vajtur ndonjëherë në mendje atyre se shoku i tyre nuk ka kurrfarë marrëzie?! Ai është vetëm paralajmërues i hapët.

7:184. ‘EWELEM JETEFEKKERU MA BISAHIBIHIM MIN XHINNETIN ‘IN HUWE ‘ILLA NEDHIRUN MUBINUN

C 7:185. A nuk vështruan ata me vëmendje pushtetin e madh në qiej e në tokë dhe çka krijoi All-llahu prej sendeve, e edhe në atë se ndoshta u është afruar afati i tyre i vdekjes. Atëherë, cilës bisedë pos kësaj (Kur'anit) do t'i besojnë?

7:185. A nuk e shohin ata mbretërinë e qiejve e të Tokës dhe gjithçka që ka krijuar Allahu, duke menduar se mund t’u jetë afruar fundi?! Në çfarë Shpallje tjetër do të besojnë pas kësaj?!

7:185. ‘EWELEM JENDHURU FI MELEKUTI ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE MA HALEKAL-LAHU MIN SHEJ’IN WE ‘EN ‘ASA ‘EN JEKUNE KADI EKTEREBE ‘EXHELUHUM FEBI’EJJI HEDITHIN BA’DEHU JU’UMINUNE

C 7:186. Për atë që All-llahu e la në humbje, s'do të ketë udhëzues, dhe ata do t'i lë të bredhin në vrazhdësinë e tyre.

7:186. Ata që Allahu i shpie në humbje, askush nuk mund t’i udhëzojë në rrugë të drejtë! Ai i lë ata të enden në mosbesimin dhe humbjen e tyre.

7:186. MEN JUDLILI ELLAHU FELA HADIJE LEHU WE JEDHERUHUM FI TUGJANIHIM JA’MEHUNE

C 7:187. Të pyesin ty (Muhammed) për çastin (katastrofën e përgjithshme) se kur do të ndodhë ai. Thuaj: "Atë e di vetëm Zoti im, kohën e tij nuk mund ta zbulojë kush pos Tij (e sjell kijametin pa e hetuar asnjë nga krijesat). Çështja e tij (se kur do të ndodhë) është preokupim i rëndë (për krijesat) në qiej e në tokë. Ai (katastrofa) nuk ju vjen ndryshe, vetëm befas. Të pyesin ty sikur ti di për të. Thuaj: "Për të di vetëm All-llahu, por shumica e njerëzve nuk e dinë (pse është e fshehtë)".

7:187. Ata të pyesin ty (Muhamed) rreth Orës (së Kiametit). Thuaju: “Atë e di vetëm Zoti im. Kohën kur do të ndodhë ajo, do ta tregojë vetëm Ai. Do të jetë e rëndë për qiejt dhe Tokën, do t’u vijë krejtësisht papritmas”. Ata të pyesin, a thua se ti di diçka për të. Thuaj: “Këtë e di vetëm Allahu, ndërsa shumica e njerëzve nuk e dinë (pse kjo gjë është e fshehtë).”

7:187. JES’ELUNEKE ‘ANI ES-SA’ATI ‘EJJANE MURSAHA KUL ‘INNEMA ‘ILMUHA ‘INDE RABBI LA JUXHELLIHA LIWEKTIHA ‘ILLA HUWE THEKULET FI ES-SEMAWATI WEL-’ERDI LA TE’TIKUM ‘ILLA BEGTETEN JES’ELUNEKE KE’ENNEKE HEFIJUN ‘ANHA KUL ‘INNEMA ‘ILMUHA ‘INDEL-LAHI WE LEKINNE ‘EKTHERE EN-NASI LA JA’LEMUNE

C 7:188. Thuaj: "Unë nuk kam në dorë për veten time as ndonjë dobi, as ndonjë dëm, pos çka do All-llahu. Sikur ta dija të fshehtën, do t'i shumoja për vete të dobishmet, e nuk do të më prekte gjë e keqe. Unë nuk jam tjetër vetëm se qortues dhe përgëzues për njerëzit që besojnë.

7:188. Thuaj: “Unë nuk mund t’i sjell vetes as dobi, as dëm, përveçse aq sa dëshiron Allahu. Sikur ta dija të padukshmen, do t’i shumoja të mirat dhe nuk do të më prekte asnjë e keqe. Unë jam vetëm paralajmërues dhe sjellës i lajmeve të mira për njerëzit që besojnë”.

7:188. KUL LA ‘EMLIKU LINEFSI NEF’EN WE LA DERRAN ‘ILLA MA SHA’EL-LAHU WE LEW KUNTU ‘A’LEMUL-GAJBE LASTEKTHERTU MINEL-HAJRI WE MA MESSENIJE ES-SU’U ‘IN ‘ENA ‘ILLA NEDHIRUN WE BESHIRUN LIKAWMIN JU’UMINUNE

C 7:189. Ai (All-llahu) është Ai që ju krijoi prej një vete, e prej saj krijoi palën e saj për t'u qetësuar pranë saj. Kur e mbuloi ai (mashkulli) atë (gruan), ajo u ngarkua me një barrë të lehtë dhe ashtu vazhdoi me të, e kur u bë e rëndë, ata të dy lutën All-llahun, Zotin e tyre: "Nëse na jep një (fëmijë) të mirë (pa të meta), ne do të jemi falënderues ndaj Teje".

7:189. Është Ai që ju krijoi nga një njeri i vetëm (Ademit), prej të cilit krijoi edhe bashkëshorten e tij (Havanë), që të gjente qetësi tek ajo. Kur njeriu bashkohet me gruan e vet, e ngarkon atë me një barrë të lehtë, që ajo e kalon pa e ndier për ca kohë. Dhe, kur ajo rëndohet, ata të dy i luten Allahut, Zotit të tyre: “Nëse na dhuron pasardhës të shëndoshë, do të të jemi vërtet mirënjohës!”

7:189. HUWEL-LEDHI HALEKAKUM MIN NEFSIN WAHIDETIN WE XHE’ALE MINHA ZEWXHEHA LIJESKUNE ‘ILEJHA FELEMMA TEGASHSHAHA HEMELET HEMLEN HAFIFAN FEMERRET BIHI FELEMMA ‘ETHKALET DE’AWA ELLAHE REBBEHUMA LE’IN ‘ATEJTENA SALIHÆN LENEKUNENNE MINE ESH-SHAKIRINE

C 7:190. Pasi që atyre të dyve ju dha (fëmijë) të mirë, ata (fëmijë e pasardhës) i përshkruan shokë në atë që iu dha. I pastër është All-llahu nga ajo që ia përshkruajnë.

7:190. Por, pasi Ai u dhuron pasardhës të shëndoshë e të mirë, ata të dy i veshin Allahut ortakë në lidhje me atë që u kishte dhënë. Por Allahu është shumë lart nga ato që ia veshin Atij si ortakë!

7:190. FELEMMA ‘ATAHUMA SALIHEN XHE’ALA LEHU SHUREKA’E FIMA ‘ATAHUMA FETA’ALALLAHU ‘AMMA JUSHRIKUNE

C 7:191. A i përshkruajnë shok atë çka nuk mund të krijojë asnjë send, e ata (idhujt) vetë janë të krijuar.

7:191. A mos vallë ata i veshin Atij si ortakë idhuj që nuk mund të krijojnë asgjë, ndërkohë që vetë janë të krijuar?!

7:191. ‘EJUSHRIKUNE MA LA JEHLUKU SHEJ’EN WE HUM JUHLEKUNE

C 7:192. Ata (idhujt) nuk mund t'u sjellin atyre ndonjë ndihmë e as veten e tyre ta ndihmojnë.

7:192. Idhuj, që nuk mund t’u japin ndonjë ndihmë atyre e as veten nuk mund ta ndihmojnë?!

7:192. WE LA JESTETI’UNE LEHUM NESREN WE LA ‘ENFUSEHUM JENSURUNE

C 7:193. Dhe, edhe nëse i thirrni për t'i udhëzuar, ata nuk ju përgjigjen. Për ju është njëjtë, i thirrët ata ose heshtët.

7:193. Edhe nëse i thirrni në rrugën e drejtë, ata nuk do t’ju ndjekin. Prandaj njësoj është - i thirrët apo nuk i thirrët.

7:193. WE ‘IN TED’UHUM ‘ILAL-HUDA LA JETTEBI’UKUM SEWA’UN ‘ALEJKUM ‘EDE’AWTUMUHUM ‘EM ‘ENTUM SAMITUNE

C 7:194. S'ka dyshim se ata që po i adhuroni ju pos All-llahut, janë të krijuar sikur ju (njerëzit janë më të përsosur). Thirrni pra ata, e le t'ju përgjigjen juve nëse thuani të vërtetën.

7:194. Në të vërtetë, ata që iu luteni ju, në vend të Allahut, janë robër si ju. Thirrini ata dhe le t’ju përgjigjen, nëse thoni të vërtetën!

7:194. ‘INNEL-LEDHINE TED’UNE MIN DUNI ELLAHI ‘IBADUN ‘EMTHALUKUM FAD’UHUM FELJESTEXHIBU LEKUM ‘IN KUNTUM SADIKINE

C 7:195. A kanë ata (idhujt) këmbë të ecin me to, a kanë duar të rrëmbejnë me to, a kanë sy të shohin me ta, a kanë veshë të dëgjojnë me ta? Thuaj: "Thirrni shokët (zotat) tuaj e thurni kurtha për mua e mos pritni".

7:195. A kanë ata këmbë për të ecur ose duar për të kapur? A kanë sy për të parë ose veshë për të dëgjuar? Thuaj: “Thirrni zotat tuaj të rreme dhe kurdisni kurthe kundër meje, pa më lënë kohë!

7:195. ‘ELEHUM ‘ERXHULUN JEMSHUNE BIHA ‘EM LEHUM ‘EJDIN JEBTISHUNE BIHA ‘EM LEHUM ‘A’JUNUN JUBSIRUNE BIHA ‘EM LEHUM ‘ADHANUN JESMA’UNE BIHA KULI ED’U SHUREKA’EKUM THUMME KIDUNI FELA TUNDHIRUNI

C 7:196. Mbrojtësi i im është All-llahu që zbriti librin. Ai kujdeset për të mirët.

7:196. Në të vërtetë, Mbrojtësi im është Allahu, i Cili ka zbritur Librin dhe kujdeset për të mirët.

7:196. ‘INNE WELIJIJEL-LAHUL-LEDHI NEZZELEL-KITABE WE HUWE JETEWELLA ES-SALIHINE

C 7:197. E ata që ju i lutni pos Tij, ata nuk kanë mundësi për ndihmë ndaj jush e as veten ta ndihmojnë.

7:197. Kurse ata që i adhuroni në vend të Tij, nuk mund t’ju ndihmojnë as ju e as veten.

7:197. WEL-LEDHINE TED’UNE MIN DUNIHI LA JESTETI’UNE NESREKUM WE LA ‘ENFUSEHUM JENSURUNE

C 7:198. Dhe nëse i thirrni për udhëzim, nuk dëgjojnë, e të duken se po të shikojnë ty, po ata nuk shohin.

7:198. Edhe sikur t’i thërrasësh në rrugë të drejtë, ata nuk do të dëgjojnë! Ty të duket sikur të vështrojnë, por ata nuk shohin.

7:198. WE ‘IN TED’UHUM ‘ILAL-HUDA LA JESMA’U WE TERAHUM JENDHURUNE ‘ILEJKE WE HUM LA JUBSIRUNE

C 7:199. Ti (Muhammed) merre të lehtën, urdhëro për mirë dhe hiqu prej të padijshmëve.

7:199. Trego mëshirë, urdhëro vepra të mira dhe shmangu nga të paditurit!

7:199. HUDHIL-’AFWE WE ‘MUR BIL-’URFI WE ‘A’RID ‘ANIL-XHAHILINE

C 7:200. E nëse të godet shejtani me ndonjë vesvese, ti kërko strehim te All-llahu, sepse vërtet Ai dëgjon e di.

7:200. Nëse djalli përpiqet të të shtyjë drejt së keqes, kërko strehim tek Allahu, se vërtet, Ai dëgjon dhe di gjithçka.

7:200. WE ‘IMMA JENZEGANNEKE MINE ESH-SHEJTANI NEZGUN FASTA’IDH BILLAHI ‘INNEHU SEMI’UN ‘ALIMUN

C 7:201. Vërtet, ata që janë të ruajtur, kur i prek ndonjë iluzion nga djalli, ata përkujtojnë (All-llahun), dhe atëherë shohin (të vërtetën).

7:201. Ata që i frikësohen Allahut, kur u vjen ndonjë mendim i lig nga djalli, i kujtojnë (urdhrat e Tij), e atëherë e shohin rrugën e drejtë.

7:201. ‘INNEL-LEDHINE ETTEKAW ‘IDHA MESSEHUM TA’IFUN MINE ESH-SHEJTANI TEDHEKKERU FE’IDHA HUM MUBSIRUNE

C 7:202. E vëllezërit e tyre (jo të ruajturit) i përkrahin (shejtanët) për në humbje dhe nuk u ndahen.

7:202. Ndërsa vëllezërit e vet (prej njerëzve), ata i shpien edhe më tej në humbje pa pushuar.

7:202. WE ‘IHWANUHUM JEMUDDUNEHUM FIL-GAJJI THUMME LA JUKSIRUNE

C 7:203. Dhe, kur ti nuk u sjell atyre ndonjë mrekulli (që e kërkojnë), thonë: "Përse ti nuk e trillove vetë?" Thuaj: "Unë (nuk trilloj) i përmbahem vetëm asaj që më shpallet nga Zoti im, ky (Kur'ani) është argument (me të cilin ndriçohen zemrat) nga Zoti juaj, është udhërrëfyes dhe mëshirë për popullin që beson.

7:203. Kur ti (Muhamed) nuk u lexon atyre ndonjë varg nga Shpallja, ata thonë: “Ah! Sikur ta bëje ti vetë”! Thuaju: “Unë ndjek vetëm atë që më ka shpallur Zoti im. Ky (Kuran) është vetëm dëshmi ndriçuese nga Zoti juaj, udhërrëfim dhe mëshirë për njerëzit që besojnë.”

7:203. WE ‘IDHA LEM TE’TIHIM BI’AJETIN KALU LEWLA EXHTEBEJTEHA KUL ‘INNEMA ‘ETTEBI’U MA JUHA ‘ILEJJE MIN RABBI HADHA BESA’IRU MIN RABBIKUM WE HUDEN WE REHMETUN LIKAWMIN JU’UMINUNE

C 7:204. Kur lexohet Kur'ani, ju dëgjojeni atë (me vëmendje) dhe heshtni, në mënyrë që të fitoni mëshirë.

7:204. Kur të lexohet Kurani, dëgjoni dhe heshtni, në mënyrë që të mëshiroheni.

7:204. WE ‘IDHA KURI’EL-KUR’ANU FASTEMI’U LEHU WE ‘ENSITU LE’ALLEKUM TURHEMUNE

C 7:205. Ti përmende Zotin tënd në vete (heshtas), me respekt e me dro, jo me shprehje të larta, (përmende) në mëngjes e në mbrëmje dhe mos u bër prej atyre që nuk kanë kujdes.

7:205. Përmende Zotin tënd me vete, i përulur dhe me frikë - jo me zë të lartë, në mëngjes dhe mbrëmje, dhe mos u bëj nga ata që nuk i kushtojnë vëmendje!

7:205. WE EDHKUR REBBEKE FI NEFSIKE TEDERRU’EN WE HIFETEN WE DUNEL-XHEHRI MINEL-KAWLI BIL-GUDUWI WEL-’ASALI WE LA TEKUN MINEL-GAFILINE

C 7:206. S'ka dyshim se ata që janë pranë (afër) Zotit tënd (melekët) nuk tërhiqen nga adhurimi ndaj Tij nga mendjemadhësia, Atë e madhërojnë dhe vetëm Atij i bëjnë sexhde.

7:206. Në të vërtetë, ata që janë afër Zotit tënd, nuk refuzojnë ta adhurojnë Atë, por e lavdërojnë dhe përulen në sexhde para Tij.

7:206. ‘INNEL-LEDHINE ‘INDE RABBIKE LA JESTEKBIRUNE ‘AN ‘IBADETIHI WE JUSEBBIHUNEHU WE LEHU JESXHUDUNE