Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe



<< >>
Kërkuat fjalën:
Ajete: 11

Sherif Ahmeti
Hasan Nahi
Transliterimi
C 7:86. "Mos zini pusi në çdo rrugë e të kërcënoheni dhe të pengoni nga rruga e All-llahut atë që i ka besuar atij (Shuajbit), e të kërkoni shtrembërimin e asaj (rrugës). Përkujtoni kur ishit pakicë e Ai ju shumoi dhe shikoni se si qe fundi i çrregulluesve".
7:86. Mos zini pusi në çdo rrugë, duke frikësuar dhe penguar nga rruga e Allahut ata që besojnë tek Ai dhe duke kërkuar shtrembërimin e saj! Kujtoni atëherë kur ishit të paktë në numër e Ai ju shumoi. Shikoni si përfundojnë ngatërrestarët!
7:86. WE LA TEK’UDU BIKULLI SIRATIN TU’IDUNE WE TESUDDUNE ‘AN SEBILI ELLAHI MEN ‘AMENE BIHI WE TEBGUNEHA ‘IWEXHEN WE EDHKURU ‘IDH KUNTUM KALILAN FEKETHTHEREKUM WE ENDHURU KEJFE KANE ‘AKIBETUL-MUFSIDINE
C 7:87. "E në qoftë se një grup prej jush është që i besoi asaj me të cilën unë u dërgova, e një grup nuk besoi, duroni deri të gjykojë mes nesh All-llahu, e Ai është gjykatësi më i mirë".
7:87. Nëse një grup mes jush beson në mesazhin me të cilin jam dërguar, ndërsa grupi tjetër nuk beson, duroni derisa Allahu të gjykojë midis nesh! Ai është gjykatësi më i mirë”!
7:87. WE ‘IN KANE TA’IFETUN MINKUM ‘AMENU BIEL-LEDHI ‘URSILTU BIHI WE TA’IFETUN LEM JU’UMINU FASBIRU HETTA JEHKUMEL-LAHU BEJNENA WE HUWE HAJRUL-HAKIMINE
C 7:88. Paria që ishte kryelartë nga populli i tij, tha: "O Shuajb, ne do të dëbojmë ty dhe së bashku me ty edhe ata që besuan nga fshati ynë, ose patjetër të ktheheni në fenë tonë". Ai (Shuajbi) tha: "A edhe nëse ne nuk e dëshirojmë atë (kthimin)?".
7:88. Paria arrogante e popullit të tij tha: “O Shuajb! Kthehuni në fenë tonë ose do t’ju dëbojmë nga qyteti ynë ty me gjithë ndjekësit e tu”. Shuajbi tha: “Edhe pse e urrejmë atë?!
7:88. KALEL-MELE’UL-LEDHINE ESTEKBERU MIN KAWMIHI LENUHRIXHENNEKE JA SHU’AJBU WEL-LEDHINE ‘AMENU ME’AKE MIN KARJETINA ‘EW LETA’UDUNNE FI MILLETINA KALE ‘EWELEW KUNNA KARIHINE
C 7:89. Ne do të kem shpifur gënjeshtër ndaj All-llahut, nëse kthehemi në fenë tuaj (idhujtare), pasi që All-llahu na shpëtoi nga ajo. Nuk është për ne të kthehemi në të vetëm nëse është dëshira e All-llahut, Zotit tonë. Zoti ynë ka përfshirë me diturinë e vet çdo send, ne ju kemi mbështetur All-llahut. Zoti ynë, vendos mes nesh dhe mes popullit tonë gjykimin tënd të drejtë, se Ti je më i miri gjykatës.
7:89. Nëse do të ktheheshim në fenë tuaj, pasi Allahu na shpëtoi nga ajo, atëherë do të shpifnim gënjeshtra kundër Allahut. Ne nuk mund të kthehemi në të, përveçse po të dojë Allahu, Zoti ynë. Ai përfshin çdo gjë me dijeninë e Vet dhe tek Ai ne mbështetemi. O Zoti ynë, gjyko drejt midis nesh dhe popullit tonë! Ti je Gjykatësi më i mirë”!
7:89. KADI EFTEREJNA ‘ALA ELLAHI KEDHIBEN ‘IN ‘UDNA FI MILLETIKUM BA’DE ‘IDH NEXHXHANALLAHU MINHA WE MA JEKUNU LENA ‘EN NA’UDE FIHA ‘ILLA ‘EN JESHA’EL-LAHU REBBUNA WESI’A REBBUNA KULLE SHEJ’IN ‘ILMAN ‘ALA ELLAHI TEWEKKELNA REBBENA EFTEH BEJNENA WE BEJNE KAWMINA BIL-HEKKI WE ‘ENTE HAJRUL-FATIHINE
C 7:90. Krerët prej popullit të tij, që nuk besuan, i thanë: "(Popullit i thanë) Nëse shkoni (pranoni) pas Shuajbit, (pas fesë së tij), atëherë ju me siguri jeni të dëshpëruar".
7:90. Por paria e pafe i tha popullit të tij: “Nëse shkoni pas Shuajbit, atëherë, me siguri, do të jeni të humbur.”
7:90. WE KALEL-MELE’UL-LEDHINE KEFERU MIN KAWMIHI LE’INI ETTEBA’TUM SHU’AJBEN ‘INNEKUM ‘IDHAN LEHASIRUNE
C 7:91. Ata (popullin e padëgjueshëm) i kapi tërmet i fortë dhe aguan në shtëpitë e tyre kufoma të gjunjëzuara.
7:91. E kështu, ata i goditi një tërmet i rëndë dhe u gdhinë të shtrirë përmbys në shtëpitë e tyre.
7:91. FE’EHADHET/HUMU ER-REXHFETU FE’ESBEHU FI DARIHIM XHATHIMINE
C 7:92. Ata që e përgënjeshtruan Shuajbin, sikur nuk ekzistuan fare aty, ata që e konsideruan Shuajbin rrenacak, vërtet ishin të dështuarit.
7:92. Ata që e quajtën Shuajbin gënjeshtar, sikur nuk kishin banuar kurrë në atë vend; ata që e quajtën Shuajbin gënjeshtar, qenë të humbur.
7:92. EL-LEDHINE KEDHDHEBU SHU’AJBEN KE’EN LEM JEGNEW FIHAL-LEDHINE KEDHDHEBU SHU’AJBAN KANU HUMUL-HASIRINE
C 7:93. E ai (Shuajbi) u kthye e tha: "O populli im, vërtet unë ju kumtova porositë e Zotit tim, ju dhashë këshilla, e si të brengosem për një popull që nuk besoi".
7:93. Shuajbi u largua prej tyre dhe tha: “O populli im, unë ju solla shpalljet e Zotit tim e ju këshillova, prandaj pse të hidhërohem për popullin e pafe?!”
7:93. FETEWELLA ‘ANHUM WE KALE JA KAWMI LEKAD ‘EBLEGTUKUM RISALATI RABBI WE NESEHTU LEKUM FEKEJFE ‘ASA ‘ALA KAWMIN KAFIRINE
C 7:94. Ne nuk e dërguam asnjë pejgamber në ndonjë vendbanim e që nuk e ndëshkuam atë (popullin) me skamje e vështirësi të tjera, në mënyrë që ata të përulen (të binden).
7:94. Sa herë që çonim të dërguar në ndonjë vendbanim, Ne i dënonim banorët e tij me skamje dhe sëmundje, në mënyrë që të përuleshin.
7:94. WE MA ‘ERSELNA FI KARJETIN MIN NEBIJIN ‘ILLA ‘EHADHNA ‘EHLEHA BIL-BE’SA’I WE ED-DERRA’I LE’ALLEHUM JEDDERRA’UNE
C 7:95. Mandej e zëvendësuam të keqen me të mirën derisa u shumuan ato (të mirat) e thanë: "Prindërit tanë i pat goditur skamja e mjerimi", (ky është rregull natyror, po ata nuk falënderuan). Atëherë befas i dënuam pa e vërejtur ata.
7:95. Pastaj ua shndërronim fatkeqësinë në lulëzim. Por, kur shtoheshin e begatoheshin, ata thoshin: “Edhe etërit tanë i patën goditur hidhërimet e gëzimet”. Kështu që Ne i dënonim papritmas, pa e marrë vesh ata.
7:95. THUMME BEDDELNA MEKANE ES-SEJJI’ETIL-HESENETE HETTA ‘AFEW WE KALU KAD MESSE ‘ABA’ENA ED-DERRA’U WE ES-SERRA’U FE’EHADHNAHUM BEGTETEN WE HUM LA JESH’URUNE
C 7:96. E sikur banorët e këtyre vendbanimeve të kishin besuar dhe të ishin ruajtur, Ne do t'ju hapnim begati nga qielli e toka, por ata përgënjeshtruan, andaj i dënuam me shkatërrim për atë që merituan.
7:96. Sikur banorët e atyre qyteteve të besonin dhe të ruheshin prej gjynaheve, Ne do t’u dërgonim bekime nga qielli dhe toka, por ata mohuan, prandaj i dënuam për atë që bënë.
7:96. WE LEW ‘ENNE ‘EHLEL-KURA ‘AMENU WE ETTEKAW LEFETEHNA ‘ALEJHIM BEREKATIN MINE ES-SEMA’I WEL-’ERDI WE LEKIN KEDHDHEBU FE’EHADHNAHUM BIMA KANU JEKSIBUNE