Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe



<< >>
Kërkuat fjalën:
Ajete: 11

Sherif Ahmeti
Hasan Nahi
Transliterimi
C 2:203. All-llahun përmendeni në ditët e caktuara (në ditët e bajramit). Kush ngutet (të largohet prej Mines) për dy ditë, nuk bën mëkat, po edhe ai që e shtyen (edhe për një ditë) nuk bënë mëkat, këto rregulla janë për atë që don të jetë i përpiktë. Pra, kini kujdes All-llahun dhe dijeni se ju te Ai tuboheni.
2:203. Dhe madhëroni Allahun në (tre) ditët e caktuara (të Teshrikut). Por, edhe ata që nguten dhe rrinë vetëm dy ditë (në Mina), nuk bëjnë gjynah; nuk bën gjynah as ai që rri më shumë, nëse i frikësohet vërtet Allahut. Ta keni frikë Allahun e ta dini mirë se vetëm tek Ai do të tuboheni!
2:203. WE EDHKURU ELLAHE FI ‘EJJAMIN MA’DUDATIN FEMEN TE’AXHXHELE FI JEWMEJNI FELA ‘ITHME ‘ALEJHI WE MEN TE’EHHARE FELA ‘ITHME ‘ALEJHI LIMENI ETTEKA WE ETTEKU ELLAHE WE A’LEMU ‘ENNEKUM ‘ILEJHI TUHSHERUNE
C 2:204. Ka ndonjë nga njerëzit që fjala e tij të mahnit, por vetëm në këtë botë (meqë në botën tjetër gjykon Ai që i di të fshehtat), dhe për atë që ka në zemrën e tij, e paraqet All-llahun dëshmues, e në realitet ai është kundërshtari më i rreptë.
2:204. Ka ndonjë njeri (hipokrit), fjalët e të cilit në jetën e kësaj bote ta bëjnë qejfin dhe që betohet në Allahun për atë që mban në zemër, por që, në të vërtetë, është kundërshtari (yt) më i betuar.
2:204. WE MINE EN-NASI MEN JU’XHIBUKE KAWLUHU FIL-HEJETI ED-DUNJA WE JUSH/HIDU ELLAHE ‘ALA MA FI KALBIHI WE HUWE ‘ELEDDUL-HISAMI
C 2:205. E posa të kthehet ai në tokë, vepron të bëjë shkatërrim në të, të asgjësojë të korrat (mbjelljet) dhe gjallesat. E All-llahu nuk e do çrregullimin (fesadin).
2:205. E, kur largohet, përpiqet të bëjë të këqija në tokë, duke shkatërruar të mbjellat dhe bagëtinë. Por Allahu nuk e do shkatërrimin.
2:205. WE ‘IDHA TEWELLA SA’A FIL-’ERDI LIJUFSIDE FIHA WE JUHLIKEL-HERTHE WE EN-NESLE WEL-LAHU LA JUHIBBUL-FESADE
C 2:206. Dhe kur i thuhet atij: "Ki frikë All-llahun"!, atë e kap eufori për punë mëkati. Shtrat i shëmtuar është ai që i takon atij (xhehennemi).
2:206. Kur atij i thuhet “Kije frikë Allahun!”, ai mburret dhe bën më shumë të këqija. Atij i mjafton Xhehenemi. Eh, sa vendbanim i keq është ai vend!
2:206. WE ‘IDHA KILE LEHU ETTEKI ELLAHE ‘EHADHET/HUL-’IZZETU BIL-’ITHMI FEHESBUHU XHEHENNEMU WE LEBI’SEL-MIHADU
C 2:207. Ka nga njerëzit, i cili për hirë të All-llahut e flijon vetveten, e edhe All-llahu është shumë i mëshirshëm për robtë e vet.
2:207. Ka njerëz që e flijojnë veten, për të fituar pëlqimin e Allahut. Allahu është shumë i mëshirshëm me robtë e Vet.
2:207. WE MINE EN-NASI MEN JESHRI NEFSEHU EBTIGA’E MERDETI ELLAHI WEL-LAHU RE’UFUN BIL-’IBADI
C 2:208. O ju që besuat, hyni në islamizmin e tërësishëm (përqafojeni fenë islame në tërësi), e mos ndiqni rrugën e djallit, sepse ai është armik juaji i hapët.
2:208. O besimtarë! Pranojeni Islamin me të gjitha rregullat e tij dhe mos shkoni gjurmëve të djallit, se ai është armiku juaj i përbetuar.
2:208. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU EDHULU FI ES-SILMI KAFFETEN WE LA TETTEBI’U HUTUWATI ESH-SHEJTANI ‘INNEHU LEKUM ‘ADUWUN MUBINUN
C 2:209. E nëse devijoni pasi që u kanë ardhur argumentet e qarta, ta dini pra se All-llahu është i plotfuqishëm, i vetëdijshëm.
2:209. E, nëse i shmangeni së drejtës, pasi ju kanë ardhur prova të qarta, atëherë dijeni se Allahu është i Plotfuqishëm dhe i Urtë.
2:209. FE’IN ZELELTUM MIN BA’DI MA XHA’ETKUMUL-BEJJINATU FA’LEMU ‘ENNEL-LAHE ‘AZIZUN HEKIMUN
C 2:210. Ata nuk janë duke pritur tjetër, por vetëm t'ju vijë All-llahu (urdhëri i All-llahut në ditën e gjykimit) nën hije të reve, (t'ju vijnë) engjëjt dhe çështja të jetë e kryer (kush për xhennet e kush për xhehennem). Vetëm te All-llahu është fundi i të gjitha çështjeve.
2:210. E ç’presin tjetër ata, që t’u vijë Allahu përmes hijeve të reve bashkë me engjëjt?! Atëherë merr fund puna! Tek Allahu kthehen të gjitha punët.
2:210. HEL JENDHURUNE ‘ILLA ‘EN JE’TIJEHUMU ELLAHU FI DHULELIN MINEL-GAMAMI WEL-MELA’IKETU WE KUDIJEL-’EMRU WE ‘ILA ELLAHI TURXHA’UL-’UMURU
C 2:211. Pyeti bijtë e Israilit, se sa argumente të qarta u kemi dhënë atyre (dhe nuk besuan). E kush e ndërron të mirën e All-llahut pasi që t'i ketë ardhur ajo, s'ka dyshim se ndëshkimi i All-llahut është i ashpër.
2:211. Pyeti bijtë e IzrElit: sa shenja të qarta u kemi dërguar Ne atyre? Ata që mohojnë të mirat e Allahut, pasi u janë dërguar, do të dënohen. Vërtet, Allahu është i rreptë në ndëshkim.
2:211. SEL BENI ‘ISRA’ILE KEM ‘ATEJNAHUM MIN ‘AJETIN BEJJINETIN WE MEN JUBEDDIL NI’METEL-LAHI MIN BA’DI MA XHA’ET/HU FE’INNALL-LLAHE SHEDIDUL-’IKABI
C 2:212. Atyre që nuk besuan, u është bërë e hijshme jeta e kësaj bote dhe bëjnë tallje me ata që besuan. Po ata që u ruajtën (besimtarët) në ditën e kijametit. All-llahu i jep (shpërblim) pa masë atij që e do.
2:212. Ata që nuk besojnë, janë të joshur nga jeta e kësaj bote, prandaj tallen me besimtarët. Por njerëzit që i frikësohen Allahut, do të jenë mbi ata - në Ditën e Kiametit. Allahu begaton pa kufi kë të dojë.
2:212. ZUJJINE LILLEDHINE KEFERUL-HEJETU ED-DUNJA WE JESHARUNE MINEL-LEDHINE ‘AMENU WEL-LEDHINE ETTEKAW FEWKAHUM JEWMEL-KIJAMETI WEL-LAHU JERZUKU MEN JESHA’U BIGAJRI HISABIN
C 2:213. Njerëzit ishin një popull (të fesë së natyrshme islame) e (kur u përçanë) All-llahu dërgoi pejgamberët përgëzues dhe qortues, dhe atyre Ai u zbriti edhe librin me fakte të sakta për të gjykuar në atë që u kundërshtuan ndërmjet veti. Në atë (libër) kundërshtuan vetëm ata që kishin libër (ithtarët e librit). E përpos atyre që iu kishte dhënë ai (libri) dhe u kishin ardhur argumente të qarta, nuk kundërshtoi kush në te (në librin), po edhe atë (kundërshtim e bënë), nga zilia ndërmjet tyre, mirëpo All-llahu me mëshirën e Tij i udhëzoi ata që besuan tek e vërteta e asaj për çka ishin kundërshtuar. All-llahu e vë në rrugë të drejtë atë që dëshiron.
2:213. Dikur, të gjithë njerëzit përbënin një bashkësi të vetme. Pastaj Allahu u dërgoi profetët me lajme të mira dhe paralajmërime. Bashkë me ata, Ai zbriti edhe Librin me të vërtetën, për t’i gjykuar njerëzit në çështjet për të cilat nuk pajtoheshin. Mirëpo, njerëzit u grindën midis tyre, pasi u erdhën shenjat e qarta, nga zilia që kishin për njëri-tjetrin. Atëherë, me vullnetin e Vet, Allahu i udhëzoi besimtarët që ta kuptonin të vërtetën, lidhur me çështjet për të cilat të tjerët nuk pajtoheshin. Allahu shpie në udhë të drejtë kë të dojë.
2:213. KANE EN-NASU ‘UMMETEN WAHIDETEN FEBE’ATHEL-LAHU EN-NEBIJINE MUBESHSHIRINE WE MUNDHIRINE WE ‘ENZELE ME’AHUMUL-KITABE BIL-HEKKI LIJEHKUME BEJNE EN-NASI FIMA EHTELEFU FIHI WE MA EHTELEFE FIHI ‘ILLAL-LEDHINE ‘UTUHU MIN BA’DI MA XHA’ET/HUMUL-BEJJINATU BEGJEN BEJNEHUM FEHEDALLAHUL-LEDHINE ‘AMENU LIMA EHTELEFU FIHI MINEL-HEKKI BI’IDHNIHI WEL-LAHU JEHDI MEN JESHA’U ‘ILA SIRATIN MUSTEKIMIN