Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe



<< >>
Kërkuat fjalën:
Ajete: 11

Sherif Ahmeti
Hasan Nahi
Transliterimi
C 2:84. Dhe kur morëm zotimin tuaj që të mos derdhni gjakun tuaj, të mos dëboni veten tuaj nga vendi juaj, e ju e pranuat, ndaj dëshmonie.
2:84. Dhe kujtoni kur nga ju morëm besën që të mos derdhni gjakun e njëri-tjetrit dhe që të mos e dëboni njëri-tjetrin nga banesat tuaja! Ju e pranuat këtë dhe dolët dëshmitarë.
2:84. WE ‘IDH ‘EHADHNA MITHAKAKUM LA TESFIKUNE DIMA’EKUM WE LA TUHRIXHUNE ‘ENFUSEKUM MIN DIJARIKUM THUMME ‘EKRERTUM WE ‘ENTUM TESH/HEDUNE
C 2:85. Pastaj qe, ju jeni ata që mbytni njëri-tjetrin, i dëboni disa prej jush nga vendi i tyre duke bashkëpunuar kundër tyre si është mëkat e padrejtë, e nëse ata bien te ju në robëri, ju jepni kompensim për (t'i liruar) ata, e dëbimi i tyre nga vendi është i ndaluar për ju. A e besoni një pjesë të librit, e tjetrën e mohoni. Ç'mund të jetë ndëshkimi ndaj atij që punon ashtu prej jush, pos poshtërim në jetën e kësaj bote, e në Ditën e Gjykimit ata hidhen në dënimin më të ashpër. All-llahu nuk është i pakujdesshëm ndaj asaj që veproni ju.
2:85. Mirëpo ja tek jeni, duke vrarë farefisin tuaj, duke i dëbuar disa syresh nga shtëpitë e veta dhe duke ndihmuar njëri-tjetrin kundër tyre, fajësisht dhe armiqësisht. Dhe, kur ju vijnë të robëruar, ju i shpëtoni nga robëria me të holla, ndërkohë që me marrëveshje e keni të ndaluar t’i dëboni. Mos vallë, një pjesë të Librit (Teuratit) e besoni, kurse pjesën tjetër e mohoni?! Cilido prej jush që vepron kështu, do të ndëshkohet me poshtërim në këtë jetë, ndërsa në Ditën e Kiametit do të dërgohet në dënimin më të ashpër. Allahu nuk është i pavëmendshëm ndaj veprimeve tuaja.
2:85. THUMME ‘ENTUM HA’UULA’ TEKTULUNE ‘ENFUSEKUM WE TUHRIXHUNE FERIKEN MINKUM MIN DIJARIHIM TEDHAHERUNE ‘ALEJHIM BIL-’ITHMI WEL-’UDWANI WE ‘IN JE’TUKUM ‘USARA TUFADUHUM WE HUWE MUHERREMUN ‘ALEJKUM ‘IHRAXHUHUM ‘E FETU’UMINUNE BIBA’DIL-KITABI WE TEKFURUNE BIBA’DIN FEMA XHEZA’U MEN JEF’ALU DHALIKE MINKUM ‘ILLA HIZJUN FIL-HEJATI ED-DUNJA WE JEWMEL-KIJAMETI JUREDDUNE ‘ILA ‘ESHEDDIL-’ADHABI WE MALLAHU BIGAFILIN ‘AMMA TA’MELUNE
C 2:86. Të tillë janë ata që e vlerësuan jetën e kësaj bote mbi botën tjetër, andaj atyre as nuk do t'u lehtësohet dënimi, e as që do të ndihmohen ata.
2:86. Këta janë ata që jetën e kësaj bote e kanë blerë me jetën e ardhshme. Atyre nuk do t’u lehtësohet dënimi dhe askush nuk do t’u vijë në ndihmë.
2:86. ‘ULA’IKEL-LEDHINE ESHTEREWL-HEJETE ED-DUNJA BIL-’AHIRETI FELA JUHAFFEFU ‘ANHUMUL-’ADHABU WE LA HUM JUNSERUNE
C 2:87. Ne i patëm dhënë Musait librin dhe pas tij patëm dërguar shumë pejgamberë. Isait, birit të Merjemes i dhamë argumente (mrekulli) dhe e fuqizuam me (Xhibrilin) Shpirtin e Shenjtë. E sa herë që u erdhi ndonjë i dërguar me çka nuk u pëlqeu juve, a nuk u bëtë kryelartë dhe disa prej tyre i përgënjeshtruat e disa i mbytët?
2:87. Ne i dhamë Musait Librin dhe pas tij çuam të dërguarit njërin pas tjetrit. Ne i dhamë Isait, të birit të Merjemes, mrekulli të qarta dhe e mbështetëm atë me Shpirtin e Shenjtërisë (Xhebrailin a.s.). Sa herë që ndonjë i dërguar ju sillte atë që nuk ju pëlqente, ju kapardiseshit, prandaj disa i quajtët gënjeshtarë e disa i vratë.
2:87. WE LEKAD ‘ATEJNA MUSAL-KITABE WE KAFFEJNA MIN BA’DIHI BIR-RUSULI WE ‘ATEJNA ‘ISA EBNE MERJEMEL-BEJJINATI WE ‘EJJEDNAHU BIRUHIL-KUDUSI ‘EFEKULLEMA XHA’EKUM RESULUN BIMA LA TEHWA ‘ENFUSUKUM ESTEKBERTUM FEFERIKEN KEDHDHEBTUM WE FERIKAN TEKTULUN
C 2:88. E (jehuditë e kohës së Muhammedit) thonë: "Zemrat tona janë në këllëf"! Jo, por për shkak të mosbesimit të tyre, All-llahu i ka mallkuar, andaj pak janë që besojnë (ose: pak send besojnë).
2:88. Ata thonë: “Zemrat tona janë të vulosura”. Jo, s’është ashtu, por ata i ka mallkuar Allahu për shkak të mohimit të tyre, prandaj shumë pak prej tyre besojnë.
2:88. WE KALU KULUBUNA GULFUN BEL LE’ANEHUMU ELLAHU BIKUFRIHIM FEKALILEN MA JU’UMINUNE
C 2:89. E kur u erdhi atyre prej All-llahut libri (Kur'ani) që është vërtetues i atij, që e kishin pranë, e që para se t'u vinte e kërkonin ndihmën e tij kundër mosbesimtarëve, e mohuan atë (Muhammedin) që e njihnin, kur u erdhi. Pra mallkimi i All-llahut qoftë kundër mosbesimtarëve!
2:89. Dhe, kur një Libër që vërtetonte Shkrimet e tyre, u erdhi atyre nga Allahu, ndonëse përpara luteshin për ndihmë kundër jobesimtarëve, pra, kur u erdhi ajo që e dinin se është e vërtetë, ata e mohuan atë! Prandaj mallkimi i Allahut qoftë mbi mohuesit!
2:89. WE LEMMA XHA’EHUM KITABUN MIN ‘INDI ELLAHI MUSEDDIKUN LIMA ME’AHUM WE KANU MIN KABLU JESTEFTIHUNE ‘ALEL-LEDHINE KEFERU FELEMMA XHA’EHUM MA ‘AREFU KEFERU BIHI FELA’NETU ELLAHI ‘ALEL-KAFIRINE
C 2:90. E shëmtuar është ajo për çka ata e shitën vetvetën. Atë që e shpalli All-llahu të mos e besojnë nga zilia, për shkak se All-llahu nga mirësia e Tij t'i shpallë atij që dëshiron nga robtë e vet. Andaj merituan zemërim mbi zemërim (gazep mbi gazep). Mosbesmtarët kanë dënim që i poshtërson.
2:90. Ata e shitën veten keq, kur nuk besuan në atë që shpalli Allahu, nga zilia se Allahu ia zbret shpalljen kujt të dëshirojë nga robtë e Vet. Dhe kështu tërhoqën mbi vete zemërim përmbi zemërim! Sigurisht që mohuesit i pret një dënim poshtërues.
2:90. BI’SE MA ESHTEREW BIHI ‘ENFUSEHUM ‘EN JEKFURU BIMA ‘ENZELEL-LAHU BEGJEN ‘EN JUNEZZILEL-LAHU MIN FEDLIH ‘ALA MEN JESHA’U MIN ‘IBADIHI FEBA’U BIGADEBIN ‘ALA GADEBIN WE LILKAFIRINE ‘ADHABUN MUHINUN
C 2:91. Dhe kur atyre u thuhet: "Besoni atë që e shpalli All-llahu", ata thonë: "Ne besojmë atë që na u shpall neve", kurse e mohojmë atë pas tij, edhe pse është vërtetues i atij që e kanë ata dhe është i vërtetë. Thuaj: "Nëse jeni besimtarë, pse pra i mbytnit më parë pejgamberët e All-llahut"?
2:91. Kur atyre u thuhet: “Besoni në atë që ka shpallur Allahu!” ata përgjigjen: “Ne besojmë në atë që na është shpallur neve”, duke mos besuar në atë që është zbritur më pas, ndonëse ajo është e Vërteta që pohon Shkrimet e tyre. Thuaju atyre: “Nëse ishit besimtarë, përse i vratë profetët e Allahut, atëherë kur ju erdhën?!”
2:91. WE ‘IDHA KILE LEHUM ‘AMINU BIMA ‘ENZELEL-LAHU KALU NU’UMINU BIMA ‘UNZILE ‘ALEJNA WE JEKFURUNE BIMA WERA’EHU WE HUWEL-HEKKU MUSEDDIKEN LIMA ME’AHUM KUL FELIME TEKTULUNE ‘ENBIJA’EL-LAHI MIN KABLU ‘IN KUNTUM MU’UMININE
C 2:92. Juve u pat ardhur Musai me argumente, por pas tij ju adhuruat viçin, pra ju ishit mizorë.
2:92. Musai ju solli shenja të qarta, por gjatë mungesës së tij, ju adhuruat viçin si zot, prandaj u bëtë fajtorë të mëdhenj.
2:92. WE LEKAD XHA’EKUM MUSA BIL-BEJJINATI THUMME ETTEHADHTUMUL-’IXHLE MIN BA’DIHI WE ‘ENTUM DHALIMUNE
C 2:93. (Përkujtoni) Kur morëm premtimin tuaj dhe mbi ju ngritëm kodrën Tur, (u thamë) merrni këtë që u dhamë seriozisht dhe dëgjoni (respektoni). Ata thanë: "Dëgjuam (me veshë) e kundërshtuam". E për shkak të mosbesimit të tyre, adhurimi ndaj viçit ishte përzier me gjak në zemrat e tyre. Thuaj: "Nëse jeni besimtarë, besimi juaj është duke u udhëzuar keq".
2:93. Kur morëm besën tuaj dhe ngritëm mbi ju malin e Turit, thamë: “Merreni seriozisht atë që ju kemi dhënë dhe dëgjoni!” Ju thatë: “Ne dëgjuam, por kundërshtojmë!” Për shkak të mohimit, atyre u ishte rrënjosur në zemra dashuria (dhe adhurimi) për viçin. Thuaju: “Nëse jeni vërtet besimtarë, sa gjë të keqe po ju urdhëruaka besimi juaj!”
2:93. WE ‘IDH ‘EHADHNA MITHAKAKUM WE REFA’NA FEWKAKUMUT-TURE HUDHU MA ‘ATEJNAKUM BIKUWETIN WE ESMA’U KALU SEMI’NA WE ‘ASEJNA WE ‘USHRIBU FI KULUBIHIMUL-’IXHLE BIKUFRIHIM KUL BI’SEMA JE’MURUKUM BIHI ‘IMANUKUM ‘IN KUNTUM MU’UMININE
C 2:94. Thuaj: "Nëse bota tjetër (xhenneti) tek All-llahu është vetëm për ju, e jo edhe për njerëzit e tjerë, nëse jeni të sinqertë, kërkojeni vdekjen (e shkoni më shpejtë).
2:94. Thuaju: “Nëse Shtëpia e jetës së përtejme (Xheneti) tek Allahu është vetëm për ju e jo për njerëzit e tjerë, atëherë kërkoni vdekjen, nëse ajo që thoni është e vërtetë”.
2:94. KUL ‘IN KANET LEKUMU ED-DARUL-’AHIRETU ‘INDEL-LAHI HALISETEN MIN DUNI EN-NASI FETEMENNEWL-MEWTE ‘IN KUNTUM SADIKINE