Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe



<< >>
Kërkuat fjalën:
Ajete: 11

Sherif Ahmeti
Hasan Nahi
Transliterimi
C 2:80. Ata edhe thanë: "Neve nuk do të na kapë zjarri vetëm për disa ditë të numëruara"! Thuaj: "A mos keni marrë prej All-llahut ndonjë premtim, e All-llahu nuk e thyen premtimin e vet, ose jeni duke thënë për All-llahun atë që nuk e dini?
2:80. Ata thonë: “Zjarri do të na prekë vetëm ca ditë të numëruara”. Thuaju (o Muhamed): “A keni marrë për këtë ndonjë zotim prej Allahut, kështu që Ai nuk do ta shkelë kurrë zotimin e vet (dhe do t’ju dënojë pak) apo po shpifni kundër Allahut gjëra që nuk i dini?”
2:80. WE KALU LEN TEMESSENA EN-NARU ‘ILLA ‘EJJAMEN MA’DUDETEN KUL ‘ATTEHADHTUM ‘INDEL-LAHI ‘AHDAN FELEN JUHLIFEL-LAHU ‘AHDEHU ‘EM TEKULUNE ‘ALA ELLAHI MA LA TA’LEMUNE
C 2:81. Po, (do të ju kapë zjarri) ai që bën keq dhe që e vërshojnë gabimet e tij, ata janë banues të zjarrit, aty janë përgjithmonë.
2:81. Nuk është kështu si thoni ju! Ata që bëjnë vepra të këqija dhe mbulohen nga fajet e veta, do të jenë banorë të Zjarrit (të Xhehenemit), ku do të qëndrojnë përgjithmonë.
2:81. BELA MEN KESEBE SEJJI’ETEN WE ‘EHATET BIHI HATI’ETUHU FE’ULA’IKE ‘ESHABU EN-NARI HUM FIHA HALIDUNE
C 2:82. E ata që besuan dhe bënë vepra të mira, ata janë banues të xhennetit, aty janë përgjithmonë.
2:82. Kurse ata që besojnë e bëjnë vepra të mira, do të jenë banorë të Xhenetit, ku do të qëndrojnë përgjithmonë.
2:82. WEL-LEDHINE ‘AMENU WE ‘AMILU ES-SALIHATI ‘ULA’IKE ‘ESHABUL-XHENNETI HUM FIHA HALIDUNE
C 2:83. (Përkujtoni) Kur ne morëm zotimin e bijve të israilit; mos adhuroni tjetërkë përveç All-llahun, të silleni mirë ndaj prindërve, ndaj të afërmve, ndaj jetimave, ndaj të varfërve dhe njerëzve u thuani fjalë të mira; Faleni namazin dhe jepni zeqatin, e pastaj ju e thyet zotimin dhe përveç një pakice prej jush, ia kthyet shpinën zotimit.
2:83. Kujtoni kur Ne morëm besën tuaj, o bijtë e IzrElit, se do të adhuroni vetëm Allahun, do të silleni mirë me prindërit, të afërmit, jetimët dhe të varfrit, do t’u thoni fjalë të mira njerëzve, do të falni namazin e do të jepni zeqatin. Mirëpo, më pas, ju ia kthyet shpinën (besëlidhjes), përveç një pakice prej jush, duke iu shmangur (edhe tani).
2:83. WE ‘IDH ‘EHADHNA MITHAKA BENI ‘ISRA’ILE LA TA’BUDUNE ‘ILLALLAHE WE BIL-WALIDEJNI ‘IHSANEN WE DHIL-KURBA WEL-JETAMA WEL-MESAKINI WE KULU LILNNASI HUSNAN WE ‘EKIMU ES-SELÆTE WE ‘ATU EZ-ZEKÆTE THUMME TEWELLEJTUM ‘ILLA KALILÆN MINKUM WE ‘ENTUM MU’RIDUNE
C 2:84. Dhe kur morëm zotimin tuaj që të mos derdhni gjakun tuaj, të mos dëboni veten tuaj nga vendi juaj, e ju e pranuat, ndaj dëshmonie.
2:84. Dhe kujtoni kur nga ju morëm besën që të mos derdhni gjakun e njëri-tjetrit dhe që të mos e dëboni njëri-tjetrin nga banesat tuaja! Ju e pranuat këtë dhe dolët dëshmitarë.
2:84. WE ‘IDH ‘EHADHNA MITHAKAKUM LA TESFIKUNE DIMA’EKUM WE LA TUHRIXHUNE ‘ENFUSEKUM MIN DIJARIKUM THUMME ‘EKRERTUM WE ‘ENTUM TESH/HEDUNE
C 2:85. Pastaj qe, ju jeni ata që mbytni njëri-tjetrin, i dëboni disa prej jush nga vendi i tyre duke bashkëpunuar kundër tyre si është mëkat e padrejtë, e nëse ata bien te ju në robëri, ju jepni kompensim për (t'i liruar) ata, e dëbimi i tyre nga vendi është i ndaluar për ju. A e besoni një pjesë të librit, e tjetrën e mohoni. Ç'mund të jetë ndëshkimi ndaj atij që punon ashtu prej jush, pos poshtërim në jetën e kësaj bote, e në Ditën e Gjykimit ata hidhen në dënimin më të ashpër. All-llahu nuk është i pakujdesshëm ndaj asaj që veproni ju.
2:85. Mirëpo ja tek jeni, duke vrarë farefisin tuaj, duke i dëbuar disa syresh nga shtëpitë e veta dhe duke ndihmuar njëri-tjetrin kundër tyre, fajësisht dhe armiqësisht. Dhe, kur ju vijnë të robëruar, ju i shpëtoni nga robëria me të holla, ndërkohë që me marrëveshje e keni të ndaluar t’i dëboni. Mos vallë, një pjesë të Librit (Teuratit) e besoni, kurse pjesën tjetër e mohoni?! Cilido prej jush që vepron kështu, do të ndëshkohet me poshtërim në këtë jetë, ndërsa në Ditën e Kiametit do të dërgohet në dënimin më të ashpër. Allahu nuk është i pavëmendshëm ndaj veprimeve tuaja.
2:85. THUMME ‘ENTUM HA’UULA’ TEKTULUNE ‘ENFUSEKUM WE TUHRIXHUNE FERIKEN MINKUM MIN DIJARIHIM TEDHAHERUNE ‘ALEJHIM BIL-’ITHMI WEL-’UDWANI WE ‘IN JE’TUKUM ‘USARA TUFADUHUM WE HUWE MUHERREMUN ‘ALEJKUM ‘IHRAXHUHUM ‘E FETU’UMINUNE BIBA’DIL-KITABI WE TEKFURUNE BIBA’DIN FEMA XHEZA’U MEN JEF’ALU DHALIKE MINKUM ‘ILLA HIZJUN FIL-HEJATI ED-DUNJA WE JEWMEL-KIJAMETI JUREDDUNE ‘ILA ‘ESHEDDIL-’ADHABI WE MALLAHU BIGAFILIN ‘AMMA TA’MELUNE
C 2:86. Të tillë janë ata që e vlerësuan jetën e kësaj bote mbi botën tjetër, andaj atyre as nuk do t'u lehtësohet dënimi, e as që do të ndihmohen ata.
2:86. Këta janë ata që jetën e kësaj bote e kanë blerë me jetën e ardhshme. Atyre nuk do t’u lehtësohet dënimi dhe askush nuk do t’u vijë në ndihmë.
2:86. ‘ULA’IKEL-LEDHINE ESHTEREWL-HEJETE ED-DUNJA BIL-’AHIRETI FELA JUHAFFEFU ‘ANHUMUL-’ADHABU WE LA HUM JUNSERUNE
C 2:87. Ne i patëm dhënë Musait librin dhe pas tij patëm dërguar shumë pejgamberë. Isait, birit të Merjemes i dhamë argumente (mrekulli) dhe e fuqizuam me (Xhibrilin) Shpirtin e Shenjtë. E sa herë që u erdhi ndonjë i dërguar me çka nuk u pëlqeu juve, a nuk u bëtë kryelartë dhe disa prej tyre i përgënjeshtruat e disa i mbytët?
2:87. Ne i dhamë Musait Librin dhe pas tij çuam të dërguarit njërin pas tjetrit. Ne i dhamë Isait, të birit të Merjemes, mrekulli të qarta dhe e mbështetëm atë me Shpirtin e Shenjtërisë (Xhebrailin a.s.). Sa herë që ndonjë i dërguar ju sillte atë që nuk ju pëlqente, ju kapardiseshit, prandaj disa i quajtët gënjeshtarë e disa i vratë.
2:87. WE LEKAD ‘ATEJNA MUSAL-KITABE WE KAFFEJNA MIN BA’DIHI BIR-RUSULI WE ‘ATEJNA ‘ISA EBNE MERJEMEL-BEJJINATI WE ‘EJJEDNAHU BIRUHIL-KUDUSI ‘EFEKULLEMA XHA’EKUM RESULUN BIMA LA TEHWA ‘ENFUSUKUM ESTEKBERTUM FEFERIKEN KEDHDHEBTUM WE FERIKAN TEKTULUN
C 2:88. E (jehuditë e kohës së Muhammedit) thonë: "Zemrat tona janë në këllëf"! Jo, por për shkak të mosbesimit të tyre, All-llahu i ka mallkuar, andaj pak janë që besojnë (ose: pak send besojnë).
2:88. Ata thonë: “Zemrat tona janë të vulosura”. Jo, s’është ashtu, por ata i ka mallkuar Allahu për shkak të mohimit të tyre, prandaj shumë pak prej tyre besojnë.
2:88. WE KALU KULUBUNA GULFUN BEL LE’ANEHUMU ELLAHU BIKUFRIHIM FEKALILEN MA JU’UMINUNE
C 2:89. E kur u erdhi atyre prej All-llahut libri (Kur'ani) që është vërtetues i atij, që e kishin pranë, e që para se t'u vinte e kërkonin ndihmën e tij kundër mosbesimtarëve, e mohuan atë (Muhammedin) që e njihnin, kur u erdhi. Pra mallkimi i All-llahut qoftë kundër mosbesimtarëve!
2:89. Dhe, kur një Libër që vërtetonte Shkrimet e tyre, u erdhi atyre nga Allahu, ndonëse përpara luteshin për ndihmë kundër jobesimtarëve, pra, kur u erdhi ajo që e dinin se është e vërtetë, ata e mohuan atë! Prandaj mallkimi i Allahut qoftë mbi mohuesit!
2:89. WE LEMMA XHA’EHUM KITABUN MIN ‘INDI ELLAHI MUSEDDIKUN LIMA ME’AHUM WE KANU MIN KABLU JESTEFTIHUNE ‘ALEL-LEDHINE KEFERU FELEMMA XHA’EHUM MA ‘AREFU KEFERU BIHI FELA’NETU ELLAHI ‘ALEL-KAFIRINE
C 2:90. E shëmtuar është ajo për çka ata e shitën vetvetën. Atë që e shpalli All-llahu të mos e besojnë nga zilia, për shkak se All-llahu nga mirësia e Tij t'i shpallë atij që dëshiron nga robtë e vet. Andaj merituan zemërim mbi zemërim (gazep mbi gazep). Mosbesmtarët kanë dënim që i poshtërson.
2:90. Ata e shitën veten keq, kur nuk besuan në atë që shpalli Allahu, nga zilia se Allahu ia zbret shpalljen kujt të dëshirojë nga robtë e Vet. Dhe kështu tërhoqën mbi vete zemërim përmbi zemërim! Sigurisht që mohuesit i pret një dënim poshtërues.
2:90. BI’SE MA ESHTEREW BIHI ‘ENFUSEHUM ‘EN JEKFURU BIMA ‘ENZELEL-LAHU BEGJEN ‘EN JUNEZZILEL-LAHU MIN FEDLIH ‘ALA MEN JESHA’U MIN ‘IBADIHI FEBA’U BIGADEBIN ‘ALA GADEBIN WE LILKAFIRINE ‘ADHABUN MUHINUN