Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe



<< >>
Kërkuat fjalën:
Ajete: 11

Sherif Ahmeti
Hasan Nahi
Transliterimi
C 9:109. A është më i mirë ai që ndërtesën e vet e themeloi në devotshmëri dhe në kënaqësi të All-llahut, apo ai që ndërtesën e vet e themeloi buzë bregut të shembur e bashkë me të bie në zjarrin e xhehennemit? All-llahu nuk i udhëzon njerëzit zullumqarë.
9:109. Cili është më i mirë, ai që themelet e godinës së vet i vë në përkushtimin ndaj Allahut dhe në kënaqësinë e Tij apo ai që themelet e godinës së tij i vë në bregun e gërryer dhe që rrokulliset me të në zjarrin e Xhehenemit?! Allahu nuk e udhëzon në rrugë të drejtë popullin keqbërës.
9:109. ‘EFEMEN ‘ESSESE BUNJANEHU ‘ALA TEKWA MINEL-LAHI WE RIDWANIN HAJRUN ‘EM MEN ‘ESSESE BUNJANEHU ‘ALA SHEFA XHURUFIN HARIN FANHARE BIHI FI NARI XHEHENNEME WEL-LAHU LA JEHDIL-KAWME EDH-DHALIMINE
C 9:110. Ndërtesa e tyre të cilën e ndërtuan ata (e që e shembi Pejgamberi) vazhdimisht do të jetë mllef në zemrat e tyre, pos nëse pëlcasin zemrat e tyre. All-llahu di, është i urtë.
9:110. Godina që ata ndërtuan, mbjell gjithnjë dyshim në zemrat e tyre, derisa zemrat e tyre t’u copëtohen. Allahu është i Gjithëdijshëm, i Urtë.
9:110. LA JEZALU BUNJANUHUMUL-LEDHI BENEW RIBETEN FI KULUBIHIM ‘ILLA ‘EN TEKATTE’A KULUBUHUM WEL-LAHU ‘ALIMUN HEKIMUN
C 9:111. All-llahu bleu prej besimtarëve shpirtrat dhe pasurinë e tyre me xhennet. Luftojnë në rrugën e All-llahut, mbysin dhe mbyten. (All-llahu dha) Premtim të cilin e vërtetoi në Tevrat, Inxhill e Kur'an. E kush është zbatues më i sigurt i premtimit të vet se All-llahu? Pra, gëzonju tregtisë që e bëtë me Të. Ky është suksesi i madh.
9:111. Në të vërtetë, Allahu ka blerë nga besimtarët jetën dhe pasurinë e tyre, në këmbim të Xhenetit. Ata luftojnë në rrugën e Allahut, vrasin dhe vriten. (Ky është) premtimi i Tij i vërtetë në Teurat, Ungjill dhe Kuran. E kush i përmbahet besëlidhjes më fort se Allahu? Andaj, gëzojuni kësaj shitjeje! Kjo është fitorja madhështore.
9:111. ‘INNALL-LLAHE ESHTERA MINEL-MU’UMININE ‘ENFUSEHUM WE ‘EMWALEHUM BI’ENNE LEHUMUL-XHENNETE JUKATILUNE FI SEBILI ELLAHI FEJEKTULUNE WE JUKTELUNE WA’DEN ‘ALEJHI HEKKAN FIT-TEWRÆTI WEL-’INXHILI WEL-KUR’ANI WE MEN ‘EWFA BI’AHDIHI MINEL-LAHI FASTEBSHIRU BIBEJ’IKUMUL-LEDHI BAJA’TUM BIHI WE DHELIKE HUWEL-FEWZUL-’ADHIMU
C 9:112. (Të xhennetit janë) Edhe ata që pendohen, ata që sinqerisht adhurojnë, ata që falënderojnë, ata që agjërojnë, ata që bëjnë ruku, që bëjnë sexhde, që urdhërojnë për të mira e ndalojnë nga të këqijat, edhe përmbushin dispozitat e All-llahut. Pra, përgëzoi besimtarët.
9:112. (Këta janë) ata që pendohen, e adhurojnë Allahun, e falënderojnë Atë, agjërojnë, përkulen (në namaz), bien në sexhde (gjatë namazit), urdhërojnë vepra të mira, pengojnë të këqijat dhe u përmbahen kufijve të caktuar nga Allahu. Jepu lajmin e mirë besimtarëve!
9:112. ET-TA’IBUNEL-’ABIDUNEL-HAMIDUNE ES-SA’IHUNE ER-RAKI’UNE ES-SAXHIDUNEL-’AMIRUNE BIL-MA’RUFI WE EN-NAHUNE ‘ANIL-MUNKERI WEL-HAFIDHUNE LIHUDUDI ELLAHI WE BESHSHIRIL-MU’UMININE
C 9:113. Nuk është e drejtë për Pejgamberin e as për besimtarët të kërkojnë falje për idhujtarët, edhe nëse janë të afërt të tyre, pasi që ta kenë të qartë se me të vërtetë ata (idhujtarët) janë banues të xhehennemit.
9:113. Nuk i takon të Dërguarit dhe besimtarëve që të kërkojnë falje për idhujtarët, qofshin këta edhe të afërmit e tyre, pasi u është bërë e qartë se ata janë banorë të Xhehenemit.
9:113. MA KANE LILNNEBIJI WEL-LEDHINE ‘AMENU ‘EN JESTEGFIRU LILMUSHRIKINE WE LEW KANU ‘ULI KURBA MIN BA’DI MA TEBEJJENE LEHUM ‘ENNEHUM ‘ESHABUL-XHEHIMI
C 9:114. Edhe lutja e Ibrahimit për babain e vet nuk ishte tjetër, pos për shkak të një premtimi që ia pat premtuar atij, e kur iu bë e qartë se ai është armik i All-llahut, u largua prej tij. S'ka dyshim, Ibrahimi ishte shumë i ndieshëm dhe i butë.
9:114. Ndërsa lutja e Ibrahimit për faljen e babait të tij, ka qenë vetëm për shkak të një premtimi, që i kishte bërë. Por, kur iu bë e qartë se i ati ishte armik i Allahut, ai u nda prej tij. E megjithatë, Ibrahimi ishte njeri i dhembshur dhe i butë.
9:114. WE MA KANE ESTIGFARU ‘IBRAHIME LI’EBIHI ‘ILLA ‘AN MEW’IDETIN WE’ADEHA ‘IJAHU FELEMMA TEBEJJENE LEHU ‘ENNEHU ‘ADUWUN LILLAHI TEBERRE’E MINHU ‘INNE ‘IBRAHIME LE’EWWAHUN HELIMUN
C 9:115. All-llahu nuk e humb një popoull pasi që ta ketë udhëzuar atë, para se t'ju sqarojë atyre se prej çka duhet ruajtur. All-llahu është i gjithëdijshëm për secilin send.
9:115. Allahu kurrë nuk e çon në humbje një popull që më parë e ka udhëzuar në rrugë të drejtë, pa ia bërë të njohur se prej çfarë duhet të ruhet. Me të vërtetë, Allahu është i Dijshëm për çdo gjë.
9:115. WE MA KANEL-LAHU LIJUDILLE KAWMEN BA’DE ‘IDH HEDAHUM HETTA JUBEJJINE LEHUM MA JETTEKUNE ‘INNALL-LLAHE BIKULLI SHEJ’IN ‘ALIMUN
C 9:116. S'ka dyshim se sundimi i qiejve e i tokës është i All-llahut, Ai jep jetë dhe vdekje, e ju, përveç All-llahut, nuk keni përkrahës as ndihmës tjetër.
9:116. Njëmend, Allahut i takon sundimi i qiejve dhe i Tokës; Ai e jep jetën dhe vdekjen. Përveç Allahut, ju nuk keni tjetër mbrojtës apo përkrahës.
9:116. ‘INNALL-LLAHE LEHU MULKU ES-SEMAWATI WEL-’ERDI JUHJI WE JUMITU WE MA LEKUM MIN DUNI ELLAHI MIN WE LIJIN WE LA NESIRIN
C 9:117. All-llahu ia fali Pejgamberit, edhe muhaxhirëve edhe ensarëve, të cilët në çastin e vështirë shkuan pas tij, kur (nga vështirësitë) zemrat e një grupi nga ata gati u lëkundën, por Ai ua fali (i stabilizoi zemrat e) atyre. Vërtet Ai është i butë, i mëshirshëm ndaj tyre.
9:117. Pa dyshim, Allahu e pranoi pendimin e të Dërguarit, të muhaxhirëve dhe të ensarëve, të cilët shkuan pas atij në çastin e vështirë, pasi zemrat e disave prej tyre për një fije qenë afër shmangies (nga detyra), pastaj Allahu pranoi pendimin e tyre. Vërtet, Ai është i Butë dhe i Mëshirshëm me ta.
9:117. LEKAD TABEL-LAHU ‘ALA EN-NEBIJI WEL-MUHAXHIRINE WEL-’ENSARIL-LEDHINE ETTEBA’UHU FI SA’ATIL-’USRETI MIN BA’DI MA KADE JEZIGU KULUBU FERIKIN MINHUM THUMME TABE ‘ALEJHIM ‘INNEHU BIHIM RE’UFUN REHIMUN
C 9:118. (Ai u fali) Edhe atyre të treve, të cilëve iu pat shtyrë aq (pranimi i pendimit) saqë toka u bë e ngushtë për ta, përkundër gjerësisë së saj, kur u ngushtuan edhe shpirtrat e tyre saqë u bindën se nuk ka strehim prej All-llahut (tjetërku) pos te Ai. Prandaj edhe atyre ua fali Ai, në mënyrë që të pendohen. All-llahu pranon pendimin se është mëshirues.
9:118. Ai ua pranoi pendimin edhe atyre të treve, që mbetën prapa atëherë, kur toka, sado e gjerë, iu duk e ngushtë dhe iu shtrënguan shpirtrat, aq sa u bindën se nuk ka strehim tjetër përveç Allahut e pastaj Allahu u dha mëshirë që të pendohen. Me të vërtetë, Allahu pranon pendimin dhe është Mëshirëplotë.
9:118. WE ‘ALA ETH-THELATHETIL-LEDHINE HULLIFU HETTA ‘IDHA DAKAT ‘ALEJHIMUL-’ERDU BIMA REHUBET WE DAKAT ‘ALEJHIM ‘ENFUSUHUM WE DHENNU ‘EN LA MELXHE’E MINEL-LAHI ‘ILLA ‘ILEJHI THUMME TABE ‘ALEJHIM LIJETUBU ‘INNALL-LLAHE HUWET-TEWWABU ER-REHIMU
C 9:119. O ju që besuat! Ta keni në kujdes All-llahun dhe të jeni me ata të drejtit.
9:119. O besimtarë! Frikësojuni Allahut dhe bëhuni me ata që janë të sinqertë (në fjalë dhe në vepra)!
9:119. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ETTEKU ELLAHE WE KUNU ME’A ES-SADIKINE