Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe



<< >>
Kërkuat fjalën:
Ajete: 11

Sherif Ahmeti
Hasan Nahi
Transliterimi
C 2:92. Juve u pat ardhur Musai me argumente, por pas tij ju adhuruat viçin, pra ju ishit mizorë.
2:92. Musai ju solli shenja të qarta, por gjatë mungesës së tij, ju adhuruat viçin si zot, prandaj u bëtë fajtorë të mëdhenj.
2:92. WE LEKAD XHA’EKUM MUSA BIL-BEJJINATI THUMME ETTEHADHTUMUL-’IXHLE MIN BA’DIHI WE ‘ENTUM DHALIMUNE
C 2:93. (Përkujtoni) Kur morëm premtimin tuaj dhe mbi ju ngritëm kodrën Tur, (u thamë) merrni këtë që u dhamë seriozisht dhe dëgjoni (respektoni). Ata thanë: "Dëgjuam (me veshë) e kundërshtuam". E për shkak të mosbesimit të tyre, adhurimi ndaj viçit ishte përzier me gjak në zemrat e tyre. Thuaj: "Nëse jeni besimtarë, besimi juaj është duke u udhëzuar keq".
2:93. Kur morëm besën tuaj dhe ngritëm mbi ju malin e Turit, thamë: “Merreni seriozisht atë që ju kemi dhënë dhe dëgjoni!” Ju thatë: “Ne dëgjuam, por kundërshtojmë!” Për shkak të mohimit, atyre u ishte rrënjosur në zemra dashuria (dhe adhurimi) për viçin. Thuaju: “Nëse jeni vërtet besimtarë, sa gjë të keqe po ju urdhëruaka besimi juaj!”
2:93. WE ‘IDH ‘EHADHNA MITHAKAKUM WE REFA’NA FEWKAKUMUT-TURE HUDHU MA ‘ATEJNAKUM BIKUWETIN WE ESMA’U KALU SEMI’NA WE ‘ASEJNA WE ‘USHRIBU FI KULUBIHIMUL-’IXHLE BIKUFRIHIM KUL BI’SEMA JE’MURUKUM BIHI ‘IMANUKUM ‘IN KUNTUM MU’UMININE
C 2:94. Thuaj: "Nëse bota tjetër (xhenneti) tek All-llahu është vetëm për ju, e jo edhe për njerëzit e tjerë, nëse jeni të sinqertë, kërkojeni vdekjen (e shkoni më shpejtë).
2:94. Thuaju: “Nëse Shtëpia e jetës së përtejme (Xheneti) tek Allahu është vetëm për ju e jo për njerëzit e tjerë, atëherë kërkoni vdekjen, nëse ajo që thoni është e vërtetë”.
2:94. KUL ‘IN KANET LEKUMU ED-DARUL-’AHIRETU ‘INDEL-LAHI HALISETEN MIN DUNI EN-NASI FETEMENNEWL-MEWTE ‘IN KUNTUM SADIKINE
C 2:95. E për shkak të veprave të tyre (mëkateve), ata kurrë nuk e dëshirojnë atë. All-llahu di për zullumqarët.
2:95. Por ata kurrsesi nuk e dëshirojnë vdekjen për shkak të të këqijave që kanë bërë! Allahu i njeh mirë keqbërësit.
2:95. WE LEN JETEMENNEWHU ‘EBEDEN BIMA KADDEMET ‘EJDIHIM WEL-LAHU ‘ALIMUN BIDH-DHALIMINE
C 2:96. Është e sigurt se njerëzit më lakmues për të jetuar, ti ke për të gjetur ata (jehuditë), bile edhe më lakmues se idhujtarët. Ndonjëri prej tyre dëshiron të jetojë një mijë vjet, por edhe sikur të jetojë, ajo (jeta e gjatë) nuk do ta shpëtojë atë prej dënimit. All-llahu sheh çka veprojnë ata.
2:96. Dhe, vërtet, do t’i gjesh ata më lakmues për të jetuar sesa njerëzit e tjerë, madje, edhe se paganët. Secili nga ata dëshiron të jetojë njëmijë vjet; por edhe nëse jeton aq, nuk do të mund t’i ikë dënimit! Allahu i sheh punët e tyre të këqija.
2:96. WE LETEXHIDENNEHUM ‘EHRESE EN-NASI ‘ALA HEJETIN WE MINEL-LEDHINE ‘ESHREKU JEWEDDU ‘EHEDUHUM LEW JU’AMMERU ‘ELFE SENETIN WE MA HUWE BIMUZEHZIHIHI MINEL-’ADHABI ‘EN JU’AMMERE WEL-LAHU BESIRUN BIMA JA’MELUNE
C 2:97. Thuaj: "Kush është armik i Xhibrilit (është armik i All-llahut), e ai me urdhrin e All-llahut e zbriti Kur'anin në zemrën tënde, që është vërtetues i asaj që ishte më parë dhe udhërrëfyes e përgëzues për besimtarët".
2:97. Thuaju (o Muhamed) atyre që janë armiq të Xhebrailit, se ai e ka zbritur Kuranin në zemrën tënde me lejen e Allahut, si vërtetues të librave të shenjtë të mëparshëm dhe si udhërrëfyes e lajm të mirë për besimtarët.
2:97. KUL MEN KANE ‘ADUWEN LIXHIBRILE FE’INNEHU NEZZELEHU ‘ALA KALBIKE BI’IDHNI ELLAHI MUSEDDIKAN LIMA BEJNE JEDEJHI WE HUDEN WE BUSHRA LILMU’UMININE
C 2:98. Kush është armik i All-llahut, i engjëjve të Tij, i të dërguarve të Tij, i Xhibrilit dhe i Mikailit (ai është mosbesimtar), All-llahu pa dyshim është armik i mosbesimtarëve.
2:98. Kush është armik i Allahut, i engjëjve të Tij, i të dërguarve të Tij, i Xhebrailit dhe Mikailit, ta dijë se Allahu është armik i jobesimtarëve.
2:98. MEN KANE ‘ADUWEN LILLAHI WE MELA’IKETIHI WE RUSULIHI WE XHIBRILE WE MIKALE FE’INNALL-LLAHE ‘ADUWUN LILKAFIRINE
C 2:99. Ne të kemi shpallur ty (Muhammed) argumente të qarta dhe ato nuk i mohon askush, përveç atyre që kanë dalë respektit.
2:99. Ne të kemi zbritur ty shpallje e shenja të qarta, të cilave vetëm njerëzit e këqij nuk duan t’u besojnë.
2:99. WE LEKAD ‘ENZELNA ‘ILEJKE ‘AJATIN BEJJINATIN WE MA JEKFURU BIHA ‘ILLAL-FASIKUNE
C 2:100. (Nuk besojnë argumentet tona se) Sa herë që ata kanë dhënë ndonjë premtim, një grup prej tyre e hodhi atë, por shumica e tyre nuk beson.
2:100. A thua çdoherë që japin ndonjë premtim, disa prej tyre e flakin tej atë? Jo, por shumica e tyre nuk besojnë.
2:100. ‘EWEKULLEMA ‘AHEDU ‘AHDEN NEBEDHEHU FERIKUN MINHUM BEL ‘EKTHERUHUM LA JU’UMINUNE
C 2:101. E kur u erdhi atyre ndonjë i dërguar prej All-llahut, vërtetues i asaj që kishin ata, një grup prej tyre të cilëve iu kishte dhënë libri, e hodhi pas shpine librin e All-llahut, kinse nuk dinin (asgjë).
2:101. Tani që atyre u erdhi një i Dërguar nga Allahu, vërtetues i Shkrimeve që kanë me vete, një grup prej atyre, të cilëve iu dhanë Shkrimet, e hodhën pas shpine Librin e Allahut, gjoja se nuk dinin gjë për atë.
2:101. WE LEMMA XHA’EHUM RESULUN MIN ‘INDI ELLAHI MUSEDDIKUN LIMA ME’AHUM NEBEDHE FERIKUN MINEL-LEDHINE ‘UTUL-KITABE KITABEL-LAHI WERA’E DHUHURIHIM KE’ENNEHUM LA JA’LEMUNE
C 2:102. (E hodhën librin e Zotit) E ndoqën atë që e thonin djajt në kohën e sundimit të Sulejmanit. Po Sulejmani nuk ishte i pafé, djajt ishin të pafé, sepse u mësonin njerëzve magjinë. (ndoqën) Edhe çka u zbriti në Babil dy engjëjve, Harutit dhe Marutit. E ata të dy nuk i mësonin askujt (magjinë) para se t'i thonin: "Ne jemi vetëm sprovë, pra mos u bën i pa fé!" E, mësonin (njerëzit) prej atyre dyve atë (magji) me çka ndanin burrin prej gruas së vet, por pa lejën e All-llahut me atë askujt nuk mund t'i bënin dëm dhe ashtu mësonin çka u sillte dëm e nuk u sillte dobi atyre. E ata (jehuditë) e kanë ditur se ai që (hodhi librin) e zgjodhi atë (magjinë), ai në botën tjetër nuk ka ndonjë të drejtë (në mëshirën e Zotit). Po ta dinin, ata se për ç'ka e shitën vetveten, ajo është shumë e keqe.
2:102. dhe shkuan pas shpifjeve që bënin djajtë kundër mbretërisë së Sulejmanit. E Sulejmani nuk ishte mohues, por djajtë ishin mohues. Ata u mësonin njerëzve magjinë dhe dijeninë që u ishte dërguar dy engjëjve në Babiloni - Harutit e Marutit. Këta engjëj nuk i mësonin ndokujt magji, pa i thënë: “Ne jemi dërguar për t’ju vënë në provë, andaj ti mos u bëj mohues (duke mësuar apo ushtruar magjinë)!” Dhe njerëzit mësuan nga këta të dy se si t’i ndajnë bashkëshortët. Por magjistarët nuk mund t’i bëjnë dëm askujt pa lejen e Allahut. E megjithatë, njerëzit mësojnë ato gjëra që i dëmtojnë e nuk u bëjnë dobi. Në të vërtetë, ata e dinin se ai që e përvetësonte këtë mjeshtëri, nuk do të kishte kurrfarë të mire në jetën tjetër. Eh, sa e keqe është ajo për të cilën shitën shpirtrat e veta! Ah, sikur ta dinin ata!
2:102. WE ETTEBA’U MA TETLU ESH-SHEJATINU ‘ALA MULKI SULEJMANE WE MA KEFERE SULEJMANU WE LEKINNE ESH-SHEJATINE KEFERU JU’ALLIMUNE EN-NASE ES-SIHRE WE MA ‘UNZILE ‘ALEL-MELEKEJNI BIBABILE HARUTE WE MARUTE WE MA JU’ALLIMANI MIN ‘EHEDIN HETTA JEKULA ‘INNEMA NEHNU FITNETUN FELA TEKFUR FEJETE’ALLEMUNE MINHUMA MA JUFERRIKUNE BIHI BEJNEL-MER’I WE ZEWXHIHI WE MA HUM BIDARRINE BIHI MIN ‘EHEDIN ‘ILLA BI’IDHNI ELLAHI WE JETE’ALLEMUNE MA JEDURRUHUM WE LA JENFA’UHUM WE LEKAD ‘ALIMU LEMENI ESHTERAHU MA LEHU FIL-’AHIRETI MIN HALAKIN WE LEBI’SE MA SHEREW BIHI ‘ENFUSEHUM LEW KANU JA’LEMUNE