Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe



<< >>
Kërkuat fjalën:
Ajete: 11

Sherif Ahmeti
Hasan Nahi
Transliterimi
C 3:146. E sa pejgamberë pati që së bashku me të luftuan turma të mëdha besimtarësh dhe për atë që i goditi në rrugën e All-llahut, ata nuk u dobësuan dhe as nuk u përulën. All-llahu i do durimtarët.
3:146. Sa e sa profetë bashkë me shumë besimtarë të vërtetë luftuan e megjithatë nuk u përkulën para goditjeve që morën në rrugën e Allahut, as nuk u dobësuan e as nuk u nënshtruan. Allahu i do të duruarit.
3:146. WE KE’EJJIN MIN NEBIJIN KATELE ME’AHU RIBBIJUNE KETHIRUN FEMA WEHENU LIMA ‘ESABEHUM FI SEBILI ELLAHI WE MA DA’UFU WE MA ESTEKANU WEL-LAHU JUHIBBU ES-SABIRINE
C 3:147. Fjala e tyre nuk ishte tjetër pos vetëm të thonin: "Zoti ynë, na i falë mëkatet tona dhe lëshimet në punët tona dhe na forco në vendet tona (në luftë), ndihmona kundër popullit jobesimtar"!
3:147. Ata vetëm thoshin: “O Zoti ynë! Na i fal gjynahet tona dhe teprimin në punën tonë, na i forco këmbët (në istikam) dhe na ndihmo kundër popullit jobesimtar!”
3:147. WE MA KANE KAWLEHUM ‘ILLA ‘EN KALU REBBENA EGFIR LENA DHUNUBENA WE ‘ISRAFENA FI ‘EMRINA WE THEBBIT ‘EKDAMENA WE ENSURNA ‘ALEL-KAWMIL-KAFIRINE
C 3:148. Ndaj All-llahu ua dha atyre shpërblimin e kësaj bote dhe shpërblimin më të mirë të botës tjetër; All-llahu i do punëmirët.
3:148. Dhe Allahu u dhuroi atyre shpërblimin e kësaj bote dhe shpërblimin më të mirë të jetës tjetër. Allahu i do punëmirët.
3:148. FE’ATAHUMU ELLAHU THEWABE ED-DUNJA WE HUSNE THEWABIL-’AHIRETI WEL-LAHU JUHIBBUL-MUHSININE
C 3:149. O besimtarë, nëse u nënshtroheni jobesimtarëve, ata ju kthejnë prapa aty ku ishit (në kufër) dhe atëherë do të jeni të humbur.
3:149. O besimtarë! Nëse u bindeni jobesimtarëve, ata do t’ju kthejnë prapa (në të pafe) e ju do të jeni të humbur.
3:149. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘IN TUTI’UL-LEDHINE KEFERU JERUDDUKUM ‘ALA ‘A’KABIKUM FETENKALIBU HASIRINE
C 3:150. Sepse vetëm All-llahu është ndihmëtar i juaji dhe Ai është më i miri ndihmës.
3:150. Por, Allahu është Mbrojtësi juaj dhe Ai është Ndihmuesi më i mirë.
3:150. BELI ELLAHU MEWLAKUM WE HUWE HAJRU EN-NASIRINE
C 3:151. Ne do to mbjellim frikën në zemrat e atyre që nuk besuan sepse ata All-llahut i trillojnë e i mveshin zota të tjerë, duke mos pasur për këtë kurrfar fakti, ndaj vendbanimi i tyre do të jetë xhehennemi. Sa i shëmtuar është vendi i mizorëve.
3:151. Ne do të mbjellim frikë në zemrat e jobesimtarëve, sepse ata adhurojnë veç Allahut gjëra, për të cilat Ai nuk ka sjellë kurrfarë prove. Vendbanimi i tyre është zjarri e sa vendstrehim i shëmtuar është ky për keqbërësit!
3:151. SENULKI FI KULUBIL-LEDHINE KEFERU ER-RU’BE BIMA ‘ESHREKU BILLAHI MA LEM JUNEZZIL BIHI SULTANEN WE ME’WAHUMU EN-NARU WE BI’SE METHWA EDH-DHALIMINE
C 3:152. All-llahu përmbushi premtimin e vet ndaj jush, ngase me vullnetin e Tij i korrët ata (me shpata) deri kur u dobësuat dhe u përçatë ndërmjet vete, në çështjen e vendit (që u pat caktuar Pejgamberi) dhe pasi vërejtët atë që e dëshironit (prenë e luftës), e atëher kundërshtuat (urdhrin e Pejgamberit). Pati prej jush që e deshën këtë jetë (ata u ngutën pas presë) e pati prej jush që e deshtën botën tjetër. Pastaj, për t'ju sprovuar u zbrapi juve nga ata. Po All-llahu u fali juve; All-llahu është dhurues i madh ndaj besimtarëve.
3:152. Vërtet Allahu e plotësoi premtimin e Vet, kur ju me vullnetin e Tij e thyet armikun. Por, kur ju u frikësuat, u grindët midis jush dhe kundërshtuat (Profetin a.s.), pasi Ai ju tregoi atë që pëlqenit, (Allahu e tërhoqi ndihmën e Vet). Disa nga ju dëshirojnë këtë botë, ndërsa të tjerë nga ju dëshirojnë botën tjetër. Pastaj Ai, për t’ju provuar, bëri që të zmbrapseni para armikut dhe pastaj, sigurisht që jua fali atë gabim. Allahu ka mirësi të madhe për besimtarët.
3:152. WE LEKAD SEDEKAKUMU ELLAHU WA’DEHU ‘IDH TEHUSSUNEHUM BI’IDHNIHI HETTA ‘IDHA FESHILTUM WE TENAZA’TUM FIL-’EMRI WE ‘ASEJTUM MIN BA’DI MA ‘ERAKUM MA TUHIBBUNE MINKUM MEN JURIDU ED-DUNJA WE MINKUM MEN JURIDUL-’AHIRETE THUMME SEREFEKUM ‘ANHUM LIJEBTELIJEKUM WE LEKAD ‘AFA ‘ANKUM WEL-LAHU DHU FEDLIN ‘ALEL-MU’UMININE
C 3:153. Dhe kur largoheshit e nuk përfillshit as njëri-tjetrin, ndërsa i dërguari ju thërriste mbrapa. Atëherë u goditi me dëshpërim për dëshpërim (që i shkaktuat Pejgamberit), ashtu që mos pikëlloheni për atë që ju shpëtoi (preja e luftës) e as për atë që ju goditi. All-llahu është i njohur hollësisht me atë që veproni.
3:153. Kur ju morët malin dhe nuk i vinit vesh askujt, të Dërguarin e kishit prapa e ju thërriste, Allahu ju dënoi me dëshpërim pas dëshpërimit, që të mos pikëlloheni as për atë që ju doli duarsh, as për atë që ju goditi. Allahu di gjithçka që punoni ju.
3:153. ‘IDH TUS’IDUNE WE LA TELWUNE ‘ALA ‘EHEDIN WE ER-RESULU JED’UKUM FI ‘UHRAKUM FE’ETHABEKUM GAMMEN BIGAMMIN LIKEJLA TEHZENU ‘ALA MA FATEKUM WE LA MA ‘ESABEKUM WEL-LAHU HABIRUN BIMA TA’MELUNE
C 3:154. Mandej, pas asaj tronditjeje të rëndë, Ai u lëshoi sa për qetësim, një kotje (gjumë të lehtë) që i kaploi një grup prej jush, kurse një grup e kishte preokupuar vetëm çështja e vetvetes. Ata formuan bindje të padrejtë ndaj All-llahut, bindje injorante, e thonin: "Ne nuk kemi në dorë asgjë nga kjo çështje"! Thuaj: "E tërë çështja është vetëm në duar të All-llahut"! Ata fshehin në vetvete atë që ty nuk ta shprehin. Thonin: "Sikur ne të kishim diçka në dorë në këtë çështje, ne nuk do të mbyteshim këtu"! Thuaj: "Edhe sikur të ishit në shtëpitë tuaja, atyre që është caktuar mbytja (vdekja), do të dilnin në vendin e flijimit të tyre"! Në mënyrë që All-llahu të provojë atë që është në zemrat e tuaja (sinqeritetin ose hipokrizinë) dhe që ta pastrojë atë që është në zemrat tuaja. All-llahu i di shumë mirë të fshehtat në zemra.
3:154. Pastaj, pas dëshpërimit tuaj, (Allahu) ju dërgoi qetësinë - një gjumë, që kaploi një grup prej jush. Kurse grupi tjetër (hipokritët) kujdesej vetëm për veten, duke menduar për Allahun të pavërtetën, ashtu si mendonin paganët. Ata thoshin: “Ku është fitorja që na ishte premtuar?” Thuaju (o Muhamed!): “Të gjitha janë në dorë të Allahut!” Ata fshehin në vete atë që nuk duan të ta shfaqin ty. Ata thoshin: “Sikur të pyeteshim ne për këtë gjë, nuk do të vriteshim këtu”. Thuaju: “Edhe sikur të kishit qenë nëpër shtëpitë tuaja, prapëseprapë atyre që u është shkruar të vriten, do të dilnin në vendin e vrasjes.” Allahu e bëri këtë për të provuar atë që keni në kraharorët tuaj dhe për t’ju pastruar atë që keni në zemrat tuaja. Vërtet, Allahu e di mirë se ç’keni në zemër.
3:154. THUMME ‘ENZELE ‘ALEJKUM MIN BA’DIL-GAMMI ‘EMENETEN NU’ASEN JEGSHA TA’IFETEN MINKUM WE TA’IFETUN KAD ‘EHEMMET/HUM ‘ENFUSUHUM JEDHUNNUNE BILLAHI GAJREL-HEKKI DHENNEL-XHAHILIJETI JEKULUNE HEL LENA MINEL-’EMRI MIN SHEJ’IN KUL ‘INNEL-’EMRE KULLEHU LILLAHI JUHFUNE FI ‘ENFUSIHIM MA LA JUBDUNE LEKE JEKULUNE LEW KANE LENA MINEL-’EMRI SHEJ’UN MA KUTILNA HAHUNA KUL LEW KUNTUM FI BUJUTIKUM LEBEREZEL-LEDHINE KUTIBE ‘ALEJHIMUL-KATLU ‘ILA MEDAXHI’IHIM WE LIJEBTELIJEL-LAHU MA FI SUDURIKUM WE LIJUMEHHISE MA FI KULUBIKUM WEL-LAHU ‘ALIMUN BIDHATI ES-SUDURI
C 3:155. Vërtet, ata që u zbrapën prej jush ditën e ndeshjes së dy grupeve (besimtarë dhe idhujtarë në Uhud), ata vetëm djalli i shtyri të rrëshqasin me disa punë të tyre që i bënë, po All-llahu ua fali atyre gabimin; All-llahu është mëkatfalës dhe i butë.
3:155. Ata prej jush që kthyen shpinën ditën kur u ndeshën dy ushtritë, në të vërtetë, djalli i shtyu në gabim, për shkak të disa gjynaheve që kishin bërë. Por, në të vërtetë, Allahu ua fali (gabimin), sepse Allahu është Falës i madh dhe i Butë.
3:155. ‘INNEL-LEDHINE TEWELLEW MINKUM JEWMET-TEKAL-XHEM’ANI ‘INNEMA ESTEZELLEHUMU ESH-SHEJTANU BIBA’DI MA KESEBU WE LEKAD ‘AFALLAHU ‘ANHUM ‘INNALL-LLAHE GAFURUN HELIMUN
C 3:156. O besimtarë, mos u bëni si ata që nuk besuan dhe, për vëllezërit e tyre që kishin dalë në udhëtim (tregtie e gjallërimi) ose që kishin shkuar në luftë thonin: "Sikur të kishin ndejtur pranë nesh (e të mos dilnin), ata as nuk do të vdisnin as nuk do të mbyteshin". Atë (bindje), All-llahu ua bëri një dëshprim në zemrat etyre. Pse All-llahu është Ai që jep jetë dhe jep vdekje dhe All-llahu sheh atë që ju punoni.
3:156. O besimtarë! Mos bëni si ata jobesimtarë (hipokritët) që u thonin vëllezërve, kur këta niseshin në udhëtim ose në luftim: “Sikur të rrinit me ne, as nuk do të vdisnit, as nuk do të vriteshit” - që këtë Allahu ta kthejë si pikëllim në zemrat e tyre. Allahu është Ai që jep jetën dhe sjell vdekjen; Allahu i sheh të gjitha punët që bëni ju.
3:156. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU LA TEKUNU KALLEDHINE KEFERU WE KALU LI’HWANIHIM ‘IDHA DEREBU FIL-’ERDI ‘EW KANU GUZZEN LEW KANU ‘INDENA MA MATU WE MA KUTILU LIJEXH’ALEL-LAHU DHALIKE HESRETEN FI KULUBIHIM WEL-LAHU JUHJI WE JUMITU WEL-LAHU BIMA TA’MELUNE BESIRUN