Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe



<< >>
Kërkuat fjalën:
Ajete: 11

Sherif Ahmeti
Hasan Nahi
Transliterimi
C 2:251. Me ndihmën e All-llahut i thyen ata, e Davudi e mbyti Xhalutin dhe All-llahu i dha atij (Davudit) sundimin, pejgamberllëkun dhe e mësoi atë për çdo gjë që deshi. Dhe sikur All-llahu të mos i mbronte njerëzit me disa prej disa të tjerëve, do të shkatërrohej toka, po All-llahu është bamirës i madh ndaj njerëzimit.
2:251. Me ndihmën e Allahut, ata i thyen armiqtë dhe Dauti e vrau Xhalutin. Allahu i dha atij pushtetin dhe Profecinë dhe i mësoi dituritë që deshi. Sikur Allahu të mos i ndihmonte njerëzit e mirë kundër të këqijve, bota do të ishte shkatërruar. Por Allahu është shumë Bujar me krijesat e Veta.
2:251. FEHEZEMUHUM BI’IDHNI ELLAHI WE KATELE DAWUDU XHALUTE WE ‘ATAHU ELLAHUL-MULKE WEL-HIKMETE WE ‘ALLEMEHU MIMMA JESHA’U WE LEWLA DEF’U ELLAHI EN-NASE BA’DEHUM BIBA’DIN LEFESEDETIL-’ERDU WE LEKINNALL-LLAHE DHU FEDLIN ‘ALEL-’ALEMINE
C 2:252. Këto janë argumente të All-llahut, po t'i lexojmë ty me saktësi, e s'ka dyshim se ti (Muhammed) je prej të dërguarve.
2:252. Këto janë shpalljet e Allahut. Ne t’i lexojmë ty (Muhamed) ato me të vërtetën, sepse, pa dyshim, ti je një prej të dërguarve Tanë.
2:252. TILKE ‘AJATU ELLAHI NETLUHA ‘ALEJKE BIL-HEKKI WE ‘INNEKE LEMINEL-MURSELINE
C 2:253. Këta (për të cilët të rrëfyem) janë të dërguarit, disa prej tyre i dalluam nga të tjerët, prej tyre pati që All-llahu u foli, disa i ngriti në shkallë më të lartë, Isait, birit të Merjemes i dhamë argumente dhe e përforcuam me shpirtin e shenjtë (Xhibrilin). E sikur të donte All-llahu, nuk do të mbyteshin ndërmjet vete ata (populli) që ishin pas tyre, pasi që atyre u patën zbritur argumentet, por ata megjithatë u përçanë. E pati prej tyre që besuan dhe pati të tillë që nuk besuan,e sikur të dëshironte All-llahu ata nuk do të mbyteshin, por All-llahu punon çka dëshiron.
2:253. Nga këta të dërguar, disa syresh i ngritëm mbi të tjerët. Disave Allahu u foli drejtpërdrejt, kurse të tjerë i ngriti në shkallë të larta. Ne i dhamë Isait, birit të Merjemes, prova (mrekulli) të qarta dhe e ndihmuam me Shpirtin e Shenjtërisë (Xhebrailin a.s.). Sikur të donte Allahu, njerëzit që erdhën pas të dërguarve nuk do të vriteshin me njëri-tjetrin pas ardhjes së provave të qarta, por ata u përçanë: disa besuan, kurse të tjerët mohuan. Sikur të donte Allahu, ata nuk do të vriteshin me njëri-tjetrin, por Allahu bën si të dojë Vetë.
2:253. TILKE ER-RUSULU FEDDELNA BA’DEHUM ‘ALA BA’DIN MINHUM MEN KELLEMEL-LAHU WE REFE’A BA’DEHUM DEREXHATIN WE ‘ATEJNA ‘ISA EBNE MERJEMEL-BEJJINATI WE ‘EJJEDNAHU BIRUHIL-KUDUSI WE LEW SHA’EL-LAHU MA EKTETELEL-LEDHINE MIN BA’DIHIM MIN BA’DI MA XHA’ET/HUMUL-BEJJINATU WE LEKINI EHTELEFU FEMINHUM MEN ‘AMENE WE MINHUM MEN KEFERE WE LEW SHA’EL-LAHU MA EKTETELU WE LEKINNALL-LLAHE JEF’ALU MA JURIDU
C 2:254. O ju që keni besuar, para se të vijë një ditë kur nuk do të ketë as shitblerje, as miqësi, e as ndërmjetësim, jepni nga ajo me çka Ne u furnizuam juve. Pabesimtarët janë mizorë.
2:254. O besimtarë! Jepni pa u kursyer nga të mirat që ju kemi dhënë Ne, para se të vijë Dita (e Gjykimit) në të cilën nuk ka shit-blerje, as miqësi, as ndërmjetësi! Jobesimtarët janë keqbërësit e vërtetë.
2:254. JA ‘EJJUHAL-LEDHINE ‘AMENU ‘ENFIKU MIMMA REZEKNAKUM MIN KABLI ‘EN JE’TIJE JEWMUN LA BEJ’UN FIHI WE LA HULLETUN WE LA SHEFA’ATUN WEL-KAFIRUNE HUMU EDH-DHALIMUNE
C 2:255. All-llahu është një, nuk ka zot tjetër përveç Atij. Ai është mbikqyrës i përhershëm dhe i përjetshëm. Atë nuk e kap as kotja as gjumë, gjithçka ka në qiej dhe në tokë është vetëm e Tij. Kush mund të ndërmjetësojë tek Ai, pos me lejen e Tij, e di të tashmen që është pranë tyre dhe të ardhmen, nga ajo që Ai di, tjerët dinë vetëm aq sa Ai ka dëshiruar, Kursija e Tij (dija-sundimi) përfshijnë qiejt dhe tokën. Kujdesi i Tij ndaj të dyjave, nuk i vjen rëndë, Ai është më i larti, më i madhi.
2:255. Allahu! Nuk ka zot tjetër (që meriton adhurimin) përveç Tij, të Gjallit, të Përjetshmit, Mbajtësit të gjithçkaje! Atë nuk e kaplon as dremitja, as gjumi! Atij i përket gjithçka që gjendet në qiej dhe gjithçka që gjendet në Tokë. Kush mund të ndërhyjë tek Ai për ndokënd pa lejen e Tij? Ai di çdo gjë që ka ndodhur përpara dhe çdo gjë që do të ndodhë pas njerëzve, kurse ata nuk mund të përvetësojnë asgjë nga Dituria e Tij, përveçse aq sa Ai dëshiron. Kursi-u i Tij shtrihet mbi qiejt dhe Tokën dhe Ai nuk e ka të rëndë t’i ruajë ato. Ai është i Larti, Madhështori!
2:255. ELLAHU LA ‘ILAHE ‘ILLA HUWEL-HEJJUL-KAJJUMU LA TE’HUDHUHU SINETUN WE LA NEWMUN LEHU MA FI ES-SEMAWATI WE MA FIL-’ERDI MEN DHAL-LEDHI JESHFA’U ‘INDEHU ‘ILLA BI’IDHNIHI JA’LEMU MA BEJNE ‘EJDIHIM WE MA HALFEHUM WE LA JUHITUNE BISHEJ’IN MIN ‘ILMIHI ‘ILLA BIMA SHA’E WESI’A KURSIJUHU ES-SEMAWATI WEL-’ERDE WE LA JE’UDUHU HIFDHUHUMA WE HUWEL-’ALIJUL-’ADHIMU
C 2:256. Në fe nuk ka dhunë. Është sqaruar e vërteta nga e kota. E kush nuk i beson të pavërtetat e i beson All-llahut, ai është kapur për lidhjen më të fortë, e cila nuk ka këputje. All-llahu është dëgjues i dijshëm.
2:256. S’ka detyrim në fe, sepse tashmë është dalluar e drejta nga e shtrembra! Ai që mohon idhujt (dhe gjithçka që adhurohet në vend të Allahut) dhe beson në Allahun, ka siguruar lidhjen më të fortë, e cila nuk këputet kurrë. Allahu dëgjon dhe di gjithçka.
2:256. LA ‘IKRAHE FI ED-DINI KAD TEBEJJENE ER-RUSHDU MINEL-GAJJI FEMEN JEKFUR BIT-TAGUTI WE JU’UMIN BILLAHI FEKADI ESTEMSEKE BIL-’URWETIL-WUTHKA LA ENFISAME LEHA WEL-LAHU SEMI’UN ‘ALIMUN
C 2:257. All-llahu është mbikëqyrës i atyre që besuan, i nxjerr ata prej errësirave në dritë. E kujdestarë të atyre që nuk besuan janë djajtë që i nxjerrin ata prej drite e i hudhin në errësira. Ata janë banorë të zjarrit, ku do të qëndrojnë përgjithmonë.
2:257. Allahu është Mbrojtësi i atyre që besojnë. Ai i nxjerr ata nga errësira në dritë. Sa për ata që nuk besojnë, mbrojtësi i tyre është djalli, i cili i nxjerr ata nga drita dhe i shpie në errësirë. Këta janë banorët e Zjarrit (të Xhehenemit), ku do të qëndrojnë përgjithmonë.
2:257. ELLAHU WE LIJUL-LEDHINE ‘AMENU JUHRIXHUHUM MINE EDH-DHULUMATI ‘ILA EN-NUR WEL-LEDHINE KEFERU ‘EWLIJA’UUHUMUT-TAGUTU JUHRIXHUNEHUM MINE EN-NUR ‘ILA EDH-DHULUMATI ‘ULA’IKE ‘ESHABU EN-NARI HUM FIHA HALIDUNE
C 2:258. A nuk ke arritur të dijsh për atë që përse All-llahu i kishte dhënë pushtet, ai (Nemrudi) polemizoi me Ibrahimin rreth Zotit të tij. Kur Ibrahimi tha: "Zoti im është Ai që jep jetë dhe vdekje"! Ai tha: "Edhe unë jap jetë dhe vdekje"! Ibrahimi tha: "Zoti im e sjell diellin nga lindja, sille pra ti atë nga perëndimi"? Atëherë ai që nuk besoi mbeti i hutuar. All-llahu nuk e shpie në rrugë të drejtë popullin mizor.
2:258. A nuk ke dëgjuar ti (Muhamed) për atë që bëri fjalë me Ibrahimin për Zotin e tij, sepse Allahu i kishte dhënë pushtet? Kur Ibrahimi i tha: “Zoti im është Ai që jep jetë dhe shkakton vdekje” - ai u përgjigj: “Edhe unë mund të jap jetë e të shkaktoj vdekje”. Ibrahimi pastaj i tha: “Allahu e sjell Diellin nga lindja. Sille ti nga perëndimi”! Atëherë, ai (mohuesi) mbeti me gojën hapur. Allahu nuk i udhëzon ata që janë keqbërës.
2:258. ‘ELEM TERE ‘ILAL-LEDHI HAXHXHE ‘IBRAHIME FI RABBIHI ‘EN ‘ATAHU ELLAHUL-MULKE ‘IDH KALE ‘IBRAHIMU RABBIL-LEDHI JUHJI WE JUMITU KALE ‘ENA ‘UHJI WE ‘UMITU KALE ‘IBRAHIMU FE’INNALL-LLAHE JE’TI BISH-SHEMSI MINEL-MESHRIKI FE’TI BIHA MINEL-MEGRIBI FEBUHITEL-LEDHI KEFERE WEL-LAHU LA JEHDIL-KAWME EDH-DHALIMINE
C 2:259. Ose (nuk je i njohur) me shembullin e atij që kaloi pranë një fshati që ishte rrënuar në kulmet e tij, e tha: "Si e ngjallë All-llahu këtë pas shkatërrimit të tij"? E All-llahu e bëri të vdekur atë (pyetësin - Uzejrin) njëqind vjet, pastaj e ringjalli dhe i tha: "Sa qëndrove (i vdekur)"? Ai tha: "Një ditë, ose një pjesë të ditës"! Ai (All-llahu) Tha: "Jo, por ke ndenjur (i vdekur) njëqind vjet, shikoje ushqimin dhe pijen tënde si nuk është prishur, e shikoje edhe gomarin tënd (si i janë shkapërderdhur eshtrat). E për të bërë ty argument për njerëzit (bëmë këtë sprovë), shiko se si i kombinojmë eshtrat e pastaj i veshim me mish. E kur iu bë e qartë atij tha: "U binda se me të vërtetë All-llahu ka mundësi për çdo send"!
2:259. Po për atë i cili, kur kaloi pranë një qyteti të rrënuar përtokë, tha: “Si mund ta kthejë në jetë Allahu këtë qytet tani që ai është i vdekur?!” Dhe Allahu e vdiq atë për njëqind vjet e pastaj e ringjalli dhe e pyeti: “Sa kohë ke ndenjur këtu?” - Ai u përgjigj: “Një ditë ose gjysmë dite”. - “Jo” - i tha Allahu, “por ke ndenjur njëqind vjet. Shiko ushqimin dhe pijen tënde që nuk janë prishur! Shikoje gomarin tënd (si do ta ringjallim) që të të bëjmë ty dëshmi mrekullie për njerëzit; vështroji eshtrat se si i bashkojmë e pastaj i veshim me mish!” Kur atij iu bë e qartë, ai tha: “Tashmë e di se Allahu është i Fuqishëm për çdo gjë!”
2:259. ‘EW KALLEDHI MERRE ‘ALA KARJETIN WE HIJE HAWIJETUN ‘ALA ‘URUSHIHA KALE ‘ENNA JUHJI HEDHIHI ELLAHU BA’DE MEWTIHA FE’EMATEHU ELLAHU MIA’ETE ‘AMIN THUMME BE’ATHEHU KALE KEM LEBITHTE KALE LEBITHTU JEWMEN ‘EW BA’DE JEWMIN KALE BEL LEBITHTE MIA’ETE ‘AMIN FANDHUR ‘ILA TA’AMIKE WE SHERABIKE LEM JETESENNEH WE ENDHUR ‘ILA HIMARIKE WE LINEXH’ALEKE ‘AJETEN LILNNASI WE ENDHUR ‘ILAL-’IDHAMI KEJFE NUNSHIZUHA THUMME NEKSUHA LEHMAN FELEMMA TEBEJJENE LEHU KALE ‘A’LEMU ‘ENNEL-LAHE ‘ALA KULLI SHEJ’IN KADIRUN
C 2:260. Përkujto kur Ibrahimi tha: "Zoti im, më mundëso të shoh se si i ngjallë të vdekurit"? Ai (Zoti) tha: "A nuk je i besueshëm"? Ai (Ibrahimi) tha: "Po, por desha që zemra ime të ngopet (bindje)"! Ai (Zoti) tha: "Merri katër shpendë pranë vete (theri e copëtoi), e pastaj në çdo kodër vëndoje nga një pjesë të tyre, mandej thirri ato, do të vijnë ty shpejtë, e dije se All-llahu është i gjithëfuqishmi, i urti".
2:260. Kur Ibrahimi tha: “O Zoti im! Tregomë si i ngjall të vdekurit!” – Zoti i tha: “A nuk beson?” - “Besoj” - iu përgjigj Ibrahimi, “por dëshiroj të më qetësohet zemra.” Allahu i tha: “Merr katër zogj dhe copëtoji. Shpërnda në çdo kodër nga një copë prej tyre pastaj thirri! Ata do të të vijnë me të shpejtë. Dhe ta dish se Allahu është i Plotfuqishëm dhe i Urtë.”
2:260. WE ‘IDH KALE ‘IBRAHIMU RABBI ‘ERINI KEJFE TUHJIL-MEWTA KALE ‘EWELEM TU’UMIN KALE BELA WE LEKIN LIJETME’INNE KALBI KALE FEHUDH ‘ERBE’ATEN MINET-TEJRI FESURHUNNE ‘ILEJKE THUMME EXH’AL ‘ALA KULLI XHEBELIN MINHUNNE XHUZ’EN THUMME ED’UHUNNE JE’TINEKE SA’JAN WE A’LEM ‘ENNEL-LAHE ‘AZIZUN HEKIMUN
C 2:261. Shembulli i pasurisë së atyre që e japin në rrugën e All-llahut është si i një kokrre që i mbinë shtatë kallinj, në secilin kalli njëqind kokrra. All-llahu ia shumëfishon (shpërblimin) atij që dëshiron, All-llahu është bujar i madh, i di qëllimet.
2:261. Ata që shpenzojnë pasurinë e vet në rrugë të Allahut, i shëmbëllejnë atij që mbjell një kokërr nga e cila dalin shtatë kallinj, ku secili kalli ka nga njëqind kokrra. Allahu ia shton (shpërblimin) edhe më tepër kujt të dëshirojë; Allahu është Mirëbërës i madh dhe i Gjithëdijshëm.
2:261. METHELUL-LEDHINE JUNFIKUNE ‘EMWALEHUM FI SEBILI ELLAHI KEMETHELI HEBBETIN ‘ENBETET SEB’A SENABILE FI KULLI SUNBULETIN MIA’ETU HEBBETIN WEL-LAHU JUDA’IFU LIMEN JESHA’U WEL-LAHU WASI’UN ‘ALIMUN