Kur'ani Fisnik

kërkim në gjuhën shqipe



<< >>
Kërkuat fjalën:
Ajete: 11

Sherif Ahmeti
Hasan Nahi
Transliterimi
C 2:114. E kush mund të jetë më mizor se ai që në xhamitë e All-llahut pengon të përmendet emri i Tij (të bëhet ibadet) dhe përpiqet për shkatërrimin e tyre. Atyre ndryshe nuk u takoi të hyjnë vetë në to, vetëm duke qenë respektues (të tyre e jo rrënues). Ata në këtë jetë kanë nënçmim e në botën tjetër dënim të madh.
2:114. Kush është më fajtor se ai që pengon të përmendet nëpër xhamitë e Allahut Emri i Tij dhe përpiqet për shkatërrimin e tyre?! Ata nuk duhet të hyjnë në to, përveçse të frikësuar. Për ata, në këtë jetë ka poshtërim, kurse në jetën tjetër dënim të madh.
2:114. WE MEN ‘EDHLEMU MIMMEN MENE’A MESAXHIDEL-LAHI ‘EN JUDHKERE FIHA ESMUHU WE SA’A FI HARABIHA ‘ULA’IKE MA KANE LEHUM ‘EN JEDHULUHA ‘ILA HA’IFINE LEHUM FI ED-DUNJA HIZJUN WE LEHUM FIL-’AHIRETI ‘ADHABUN ‘ADHIMUN
C 2:115. Të All-llahut janë edhe (anët nga) lindja edhe nga perëndimi, dhe kahdo që të ktheheni, aty është anë e All-llahut. Vërtetë, All-llahu është i gjerë (në bujari) e i dijshëm.
2:115. Të Allahut janë Lindja dhe Perëndimi, pra, ngado që të ktheheni është Fytyra (ana) e Allahut. Vërtet, Allahu është Gjithëpërfshirës dhe i Gjithëdijshëm.
2:115. WE LILLEHIL-MESHRIKU WEL-MEGRIBU FE’EJNEMA TUWELLU FETHEMME WEXHHU ELLAHI ‘INNALL-LLAHE WASI’UN ‘ALIMUN
C 2:116. Ata (ithtarët e librit) thanë: "All-llahu ka fëmijë"!? I pastër është Ai nga kjo e metë! E Tij është gjithçka në qiej e në tokë, gjithçka i është nënshtruar Atij.
2:116. Ata thonë: “Allahu ka bërë një fëmijë”. I Lavdishëm dhe i Lartësuar qoftë Ai! Përkundrazi, Atij i përket çdo gjë që gjendet në qiej e në Tokë dhe Atij i nënshtrohet gjithçka.
2:116. WE KALU ETTEHADHEL-LAHU WELEDEN SUBHANEHU BEL LEHU MA FI ES-SEMAWATI WEL-’ERDI KULLUN LEHU KANITUNE
C 2:117. Ai është shpikës i qiejve e i tokës (pa kurrfarë modeli të mëparshëm) e kur dëshiron diçka, ai vetëm i thotë: "Bëhu!", në atë moment bëhet.
2:117. Ai është Krijuesi i qiejve dhe i Tokës, pa shembull të mëparshëm dhe, kur vendos për diçka, vetëm thotë për të: “Bëhu!” - dhe ajo bëhet.
2:117. BEDI’U ES-SEMAWATI WEL-’ERDI WE ‘IDHA KADA ‘EMREN FE’INNEMA JEKULU LEHU KUN FEJEKUNU
C 2:118. E ata që nuk dinë (kurejshitët politeistë) thanë: "Përse të mos na flasë neve All-llahu, ose të na vijë ndonjë argument"! Po kështu, thëniet e tyre në mënyrë të njëjtë i patën përsëritur edhe ata që ishin para tyre. Të njëjta janë zemrat e tyre. Ne tanimë i sqaruam argumentet për një popull që dëshiron të bindet.
2:118. Kurse të paditurit thonë: “Përse Allahu nuk flet me ne ose së paku të na sillte ndonjë shenjë!” Njësoj thonin edhe ata para tyre; zemrat e tyre i përngjajnë njëra-tjetrës! Ndërkohë, Ne ua kemi treguar qartë shenjat Tona atyre që besojnë bindshëm.
2:118. WE KALEL-LEDHINE LA JA’LEMUNE LEWLA JUKELLIMUNALLAHU ‘EW TE’TINA ‘AJETUN KEDHALIKE KALEL-LEDHINE MIN KABLIHIM MITHLE KAWLIHIM TESHABEHET KULUBUHUM KAD BEJJENNAL-’AJATI LIKAWMIN JUKINUNE
C 2:119. Ne të dërguam ty me të vërtetën (Kur'anin), përgëzues dhe qortues, e ti nuk je përgjegjës për banuesit e xhehennemit.
2:119. Njëmend, Ne të kemi dërguar ty (Muhamed) si sjellës të lajmit të mirë dhe paralajmërues; ti nuk do të pyetesh për banorët e Zjarrit flakërues.
2:119. ‘INNA ‘ERSELNAKE BIL-HEKKI BESHIREN WE NEDHIRAN WE LA TUS’ELU ‘AN ‘ESHABIL-XHEHIMI
C 2:120. As jehuditë, e as krishterët kurrë nuk do të jenë të kënaqur me ty deri sa ta pasosh fenë e tyre. Thuaju: "Udhëzimi i All-llahut është udhëzim i drejtë. E nëse pasi që të ka ardhur ty e vërteta shkon pas mendimeve të tyre, nuk ka kush të të ndihmojë e as të mbrojë nga All-llahu".
2:120. As hebrenjtë, as të krishterët nuk do të jenë të kënaqur me ty, derisa të pranosh besimin e tyre. Thuaju: “Vetëm udhërrëfimi i Allahut është i drejtë!” E, në qoftë se pas diturisë që të ka zbritur, ti ndjek dëshirën e atyre, atëherë askush nuk do të të ndihmonte apo mbronte nga dënimi i Allahut.
2:120. WE LEN TERDA ‘ANKEL-JEHUDU WE LA EN-NESARA HETTA TETTEBI’A MILLETEHUM KUL ‘INNE HUDA ELLAHI HUWEL-HUDA WE LE’INI ETTEBA’TE ‘EHWA’EHUM BA’DEL-LEDHI XHA’EKE MINEL-’ILMI MA LEKE MINEL-LAHI MIN WE LIJIN WE LA NESIRIN
C 2:121. Atyre, të cilëve ua dhamë librin dhe të cilët e lexojnë drejt ashtu si është, ata e besojnë atë (Kur'anin). E ata që e mohojnë atë, të tillët janë ata që dështuan (në Dunja e në Ahiret).
2:121. Ata që u kemi dhënë Librin dhe e lexojnë ashtu siç është shpallur, ata besojnë vërtet në të. Kurse ata që nuk besojnë në të, pa dyshim, janë të humbur.
2:121. EL-LEDHINE ‘ATEJNAHUMUL-KITABE JETLUNEHU HEKKA TILAWETIHI ‘ULA’IKE JU’UMINUNE BIHI WE MEN JEKFUR BIHI FE’ULA’IKE HUMUL-HASIRUNE
C 2:122. O bijtë e israilit, kujtoni të mirat e Mia që ua dhurova, që ju dallova mbi njerëzit e tjerë (të asaj kohe).
2:122. O bijtë e IzrElit, kujtoni të mirat që ju dhashë dhe që ju ngrita mbi gjithë njerëzit e tjerë (të asaj kohe)!
2:122. JA BENI ‘ISRA’ILE EDHKURU NI’METIJEL-LETI ‘EN’AMTU ‘ALEJKUM WE ‘ENNI FEDDELTUKUM ‘ALEL-’ALEMINE
C 2:123. Dhe ruajuni një ditë kur askush nuk do të mund ta ndihmojë tjetrin për asnjë send, nuk pranohet prej askujt kompensim, nuk do t'i bëjë dobi askujt ndonjë ndërmjetësim dhe as që do të ndihmohen (mëkatarët).
2:123. Frikësojuni Ditës kur askush nuk do të mund të bëjë asgjë për askënd dhe, kur prej askujt, nuk do të pranohet as ndërmjetësim, as shpërblesë dhe as që do të ndihmoheni.
2:123. WE ETTEKU JEWMEN LA TEXHZI NEFSUN ‘AN NEFSIN SHEJ’AN WE LA JUKBELU MINHA ‘ADLUN WE LA TENFA’UHA SHEFA’ATUN WE LA HUM JUNSERUNE
C 2:124. Përkujto (O i dërguar) kur Zoti i vet, Ibrahimin e provoi me disa obligime, e ai i përmbushi ato, e Ai i tha: "Unë po të bëj ty prijës (imam) të njerëzimit"! Ai tha: "(bën o Zot) Edhe nga pasardhësit e mi"! (Zoti) Tha: "Mirësinë Time nuk mund ta gëzojnë mizorët"!
2:124. Kur Allahu e provoi Ibrahimin me disa urdhërime, të cilat ai i plotësoi, Allahu i tha: “Unë do të të bëj ty imam (prijës) të njerëzve!” - “Po pasardhësit e mi?” - pyeti ai. Allahu tha: “Premtimi Im nuk i përfshin të padrejtët.”
2:124. WE ‘IDH EBTELA ‘IBRAHIME REBBUHU BIKELIMATIN FE’ETEMMEHUNNE KALE ‘INNI XHA’ILUKE LILNNASI ‘IMAMEN KALE WE MIN DHURRIJETI KALE LA JENALU ‘AHDI EDH-DHALIMINE